Dark World

49.Just Another Day at the Office (Mike)

Ik stap weer uit mijn bed en loop zoals elke morgen de trap weer af. Thomas is nu een week dood en alles hier gaat gewoon maar verder. Ik pakte broodbeleg en begon de tafel te dekken. Lara kwam naar beneden en zette borden klaar op tafel. Darlene die ook naar beneden kwam legde het bestek neer op tafel. We ontbeten en na het ontbijt gebeurde alles nogmaals zoals het altijd gebeurde. We begonnen ons echte leven weer op te pakken en iedereen deed waar hij of zij zin in had en het hielp ons allemaal verder. Het enige wat veranderd is is dat er nieuwkomers zijn. Onder andere de Bones familie. Ik stond daar, voor hun huis en ik zag dat Sarah in de keuken stond. Ze kwam naar me toe en ik stond daar gewoon voor de deur. 

'Wat kan ik voor je doen, Mike?' vroeg ze me.

Ik keek op naar haar en ik maakte me nog altijd zorgen over de zone.

'Ik wilde even met jullie praten en kijken hoe het hier nu ging.'

Ze knikte en ging met haar rug tegen de deur aan staan zodat ik voor haar langs naar binnen kon lopen. Ik liep de woonkamer in en ik zag dat de hele familie daar zat. Lennard en Nora zaten samen op de bank. Roger het broertje van Sarah zat met een boek in zijn handen op een stoel en Wanda de moeder van Nora zat de was uit te zoeken.

'Hoe gaat het hier met jullie?' vroeg ik ze en iedereen keek me aan.

'Bedankt voor het vragen, Mike. Het gaat goed met ons, maar het is toch even wennen hier in deze veilige zone.' zei Lennard.

'We kennen nog niet iedereen zo goed. We zitten hier ook nog maar vijf dagen, Darlene en Lara zijn de enige mensen die ik nu echt een beetje ken. En jou dan natuurlijk.' voegde Nora toe aan Lennards verhaal.

'Misschien heb ik wel een idee. Een idee waarmee ik jullie verder kan helpen in de community.'

Nora glimlachte. Ik keek vrolijk en Sarah en Roger keken ook blij. 

'Jammer dat er niet meer mensen van mijn leeftijd zijn.' zei Wanda.

'Genoeg mensen om je mee te vermaken, mam.'

'Dat is inderdaad waar. Er zijn hier gelukkig alleen maar leuke mensen. Iedereen kan je hier trouwens verder helpen als er iets is. Ik zie jullie over een uur in het park achter de opslag, oké?'

Ze knikten met zijn allen en ik liep de deur weer uit.

Ik kwam weer thuis en Lara zat op de bank. 

'Hoe was het bij de Bones familie?'

'Wel goed.' zei ik terwijl ik op de bank plofte. 'Ik wil ze wat meer gaan voorstellen aan de groep. Misschien dat ze zich dan wat meer thuis voelen. Kun jij ervoor zorgen dat de meeste mensen naar het park komen over een uur?' 

Ze knikte en ik lachte naar haar. Ik zoende haar en liep weer naar buiten.

Nathan en Carl stonden al voor mijn huis. 

'Hey jongens. Ik dacht dat jullie nog aan het jagen waren.'

Ik kwam bij ze staan en ze keken vrolijk.

'We hebben al genoeg gevangen voor de komende week. Aan vlees voorlopig geen tekort.' zei Carl. 

'Zeker niet. We hebben ons best gedaan, Mike.'

'Dat is goed om te horen jongens.'

Ze knikten en liepen verblijd weer weg. Ik liep naar de bus en keek tevreden naar de gene daarop.

'Hey, Matthew. Hoe gaat ie?' 

'Het gaat wel. Er komt gelukkig nog niet zo veel langs.' zei hij en hij bleef gericht op het bos tegenover de veilige zone.