33.The Factory (Derek)

31 4 0
                                    

Ik rende door het bos en Michael rende achter me aan met Bree achter hem aan. Bree's handen waren vastgeknoopt en ze had tape voor haar mond. We legden haar in de achterbak van de truck die we bij ons hadden. Ik stapte in en Micheal bleef achterin zitten bij Bree. Ik reed weg naar ons kamp of misschien kan ik beter zeggen ons onderkomen.


Ik rende over door de fabriek, want het was één grote chaos. De uitbraak was begonnen en alle mensen renden door elkaar heen. Ik rende naar een kamer en deed die op slot. Ik heb daar uren gezeten, maar na een tijdje hoorde ik geen geluid meer. Ik kwam naar buiten en keek in het rond. Ik was op de tweede etage en keek over de railing naar beneden. Ik zag wat zombies lopen beneden en rende naar de keuken die ook boven was. Het was meer een kantine, maar toch. Ik kwam daarbinnen en daar zat een man. 

'George?'

'Ja, wat is er?'

'Je leeft nog.'

Hij knikte en ik liep naar hem toe.

'Gaat het met je?'

'Best wel. Ik heb alleen een zombie op me gehad. Jack heeft me geholpen, hij is in de keuken.'

'Oké. Dan ga ik even bij hem kijken.'

Ik liep naar de klapdeuren van de keuken toe en gooide ze open. Ik draaide me om naar Jack en ik zag dat hij aan het worstelen was met een zombie. Ik pakte een vleesmes van het aanrecht en sloeg dat mes in de zombie. De zombie viel om en Jack stuitte op de grond. 

'Gaat ie?'

'Nee, hij heeft me te grazen genomen.'

'Verdomme.'

'Kom, dan gaan we terug naar George.'

Plots uit het niets kwam George de klapdeuren binnen. Hij was gereanimeerd en was nu een zombie. Jack sprong voor me en werd gebeten in zijn nek.

'Ga!' 

Ik knikte en rende de deur uit. Ik had het mes nog bij me, maar ik barricardeerde de kantinedeur. Ik rende naar beneden en sloeg alle zombies die ik kon vinden dood. Ik sloot de deuren en had mijn eerste onderkomen.


We kwamen aan bij de tweede fabriek zoals ik het noemde. De eerste is opgeblazen en daar ben ik net ontsnapt. Een grote groep mensen van mij hielden de deuren open en in torens dichtbij hielden ze de wacht. Het was perfect hier en we hadden eten genoeg, want we vingen niet alleen dieren. In heel veel kamers zaten mensen opgesloten beneden. Boven hadden we onze eigen slaapkamers en de slachtkamer. Michael liep achter me aan en gooide Bree in een kamer. Er kwam nog één van mijn mannen naar me toe. Hij heette Eugene en hij was een goede man. 

'Is het allemaal goed gegaan terwijl ik weg was?'

'Ja, meneer. We hebben al weer wat eten klaar staan voor de groep.'

'Dat is mooi, luid de bel. Het is etenstijd.'

Hij knikte en liep weg. Ik liep met Michael naar de kantine toe. Ik moest denken aan de George en Jack, maar dat was elke keer zo als ik hier binnen kwam. Er zaten al wat mensen te eten en ik ging naast Michael zitten. 

Na het eten liep ik naar de kamer waar Bree zat. Ik sloeg de deur open en zag daar Eugene staan met zijn broek op zijn enkels.

'What the fuck, Eugene!' riep ik en hij keek geschrokken om.

Hij trok zijn broek omhoog en ik liep boos naar hem toe.

'Ze is een gevangene, geen hoer!'

'Sorry, meneer, maar ze verdiende het.'

'Wat, zo ga je niet met gevangene om, Eugene.'

'Sorry.'

Hij deed zijn hoofd omlaag en keek naar de grond. Ik pakte mijn mes en keek om hem heen. Bree had nog haar blinddoek voor. Ik hakte in op Eugene's nek en zijn hoofd viel er na wat slagen af. Hij viel op de grond en ik liep de kamer uit. 

'Ruim die kamer op en laat die vrouw daar zitten.' zei ik tegen één van mijn mannen.

Hij knikte en ik liep naar mijn kamer. Ik liet mijn hand door mijn haar glijden en ik keek naar mijn schrijfblok. Ik had mijn plan uitgewerkt en het moest lukken.


Jaren voor de uitbraak

Ik zat met een vrouw op de bank. Ze was van huis weggelopen en was mijn schoolvriendin. Haar naam was Isabell en ze was misbruikt door haar vriendje. We hadden wat gepraat s'avonds en na wat drankjes kusten we elkaar. De volgende dag was ze daar nogsteeds en ik maakte ontbijt voor haar. We hadden een relatie en nog steeds.


Ik liep mijn werkkamer uit en ik liep naar de kamer van Bree. Ik trok een zak over haar hoofd en ze begon te trillen. 

'Sorry, maar anders gaat mijn plan niet lukken.' zei ik en ik draaide haar nek om.

Ze viel bewegeloos op de grond en ik liep weg uit de kamer. 

'Michael, bindt haar vast aan een stoel als je wilt.'

Hij knikte en ik liep een kamer verder.

'Dag lieverd.' zei ik.

Ze lag op haar bed en opende haar ogen. Ze keek me recht in mijn ogen aan en lachtte naar me.

'Ik hou van je.' zei ze en ze omhelsde me.

'Ik hou ook van jou, Isabell.'

Terwijl ze me omhelsde voelde ik dat haar dikke buik tegen mijn buik kwam. We lieten elkaar los en ik wreef erover.

'Het is bijna zo ver.' zei ik.

Ze knikte en ik zoende haar.


———————————————————————————————————————————————————

Cast:

Starring

Gary Weeks as Mike Welles*

Rachel Shelley as Darlene Carter*

Juliana Harkavy as Lara*

Cameron Deane Stewart as Nathan*

Julian Morris as Matthew*

Jamie Dornan as Brad Woods*

Also Starring

Enver Gjokaj as Derek

Gabrielle Dempsey as Bree

Guest Starring

JD Evermore as Michael

? as Eugene

Bree Condon as Isabell

? as George**

? as Jack**

* = Not Appearing (Niet te zien)

** = Flashback


Deaths:

George (Flashback)

Jack (Flashback)

Eugene

Bree

Dark WorldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu