Sîret-i Gül

2.Bölüm

"Hanımlar kalkıyoruz haydi önce namaza sonra derse haydi çabuk."

Hocamın sesi ile gözlerimi aralayıp hemen el çabukluğuyla saçımı toplayarak örtümü başıma geçirdim.Hemen yatağımı da toplayıp abdesthanenin yolunu tuttum.Bugün günlerden çarşambaydı.Son 2 gün kalmıştı anneme ve kardeşlerime kavuşmam için.Bekle beni annem ben geliyorum :)

Hemen mescide geçerek mis gibi Gül kokusunu içime çektim.Köşedeki seccademi alarak hemen safa durdum ve namazımı kılmaya başladım.Namaza durduğum an bütün dünya duruyordu.Hiçbir şeyi duymuyordum,görmüyordum.Huzurlu bir şekilde namazımı kıldıktan sonra selam verip rahlemin başında aldım soluğu.Kuranımın hemen yanı başındaki minik bilekliğe takıldı gözüm.Ayşenur'um çok beğenecek eminim.Canım kardeşim kim bilir günleri nasıl sayıyordur ben geleceğim diye.Hemen Kuranımı besmele ile açarak Rahman suresini okumaya koyuldum.

Rahman suresi bitince sınıfın kapısında hocamızın görünmesi ile hemen ayağa kalktık.Selam vererek yerine geçince bana bakarak tebessüm etti Hocam.
"Dersin hazır mı Nergis?" Hocam bana bakarak sorduğunda mahcupça bakışlarımı kaçırdım.

"Daha değil Hocam tekrarlayıp getireceğim inşallah." Diyerek hemen ayetleri okumaya başladım.Hocamın başını salladığını görmemle dikkatimi tamamen dersime verdim.

Dersimi tekrarlayıp hazırlayınca hemen hocamın yanına adımladım.Selam vererek hemen önüne diz çöktüm ve besmele çekerek ayetleri okumaya başladım.Diğer arkadaşlarımın aksine ben ders verirken tüm dikkatimi okuduğum ayetlere ve hocama veriyordum.Hafızlığımın bitmesine az bir vakit kalmıştı.Çok heyecanlıydım.Dersimi hatasız vermenin sevinci ile hemen Kuranımı alarak yerime döndüm ve hemen diğer cüze çalışmaya başladım.Tam sayfamı hazırlayıp belletmen ablaya dinletmeye giderken hocamın sesi ile duraksadım.

"Hanımlar bugün derslerinizi biraz daha erken bitirmeye çalışın saat 2 de hazır olarak hepinizi dış kapıda görmek istiyorum.İl müftülüğümüzün düzenlediği bir ezan yarışması varmış.Bizim de orada bulunmamız gerekiyor.O yüzden gitmeden dersinizin çoğunluğunu bitirirseniz gelince daha rahat edersiniz inşallah."

Sınıftan uğultu halinde sesler yükselmeye başlayınca ben de belletmenin yanına aceleyle adımlayıp hemen sayfamı okumaya başladım.Boş yere itiraz ediyorlardı kızlar,gidilecek deniyorsa mecbur gidecektik.Aslında ben de gitmek istemiyordum ama bugün içimde tarifsiz bir his vardı.
"Allahım hayra çıkar." Diyerek yerime döndüm ve gitmeden bir an evvel dersimi bitirmek için çalışmaya başladım.

Saat 1 buçuğu bulduğunda yatakhane katta koşturan kızların arasından kendimi güçlükle merdivenlere attım.Yavaş yavaş bahçeye doğru adımladım ve ayakkabılarımı giyerek hocalarımızın oturduğu masaya doğru yöneldim.Benim geldiğimi gören diğer sınıfların hocalarından biri tebessüm ederek konuşmaya başladı:

"Vallahi hayranım sana Nergis maşallah.Her defasında şu kapıdan ilk çıkan sen oluyorsun ve bizi hiç yormuyorsun ya,ileride de senin öğrencilerin seni hiç yormasın inşallah:)"

Duyduğum iltifat üzerine hemen bakışlarımı yere indirmiştim.Utanıyorum yahu yapmayın şöyle şeyler.
"Estağfurullah Hocam ne haddime sizi bekletmek.Ben kul hakkına girmekten korkarım o yüzden de acele ederim ki kimse beni beklemek zorunda kalmasın."
Sözlerim üzerine birbirlerine bakarak başlarını sallayıp benim hakkımda iltifatlarını etmeye devam ettiler.Ben sanki mümkünmüş gibi daha da utanarak yerdeki parke taşlarıyla bakışmaya devam ettim.Tam da bu sırada kurtarıcım olarak sınıfımızdaki ablalardan biri hemen yanı başımda belirdi.Çok severdim Esra ablayı,yeri bende her zaman ayrıydı.Gelip koluma girerek kulağıma fısıldamaya başladı: