Έρωτας και Πείσμα. Άρης και Βιολέττα

Κεφάλαιο 36

Βιολέττα pov
Εφόσον τελειώσαμε με το βάψιμο και τα μαλλιά μας, ήμασταν έτοιμες να βάλουμε τα φορέματα μας. Τότε η πόρτα χτύπησε και η Βικτώρια είπε ναι. Ενώ η πόρτα άνοιξε εμφάνισε έναν μάνατζερ ο οποίος μάς ενημέρωσε ότι τα αγόρια είναι κάτω και μας περιμένουν. Αμέσως εκείνος έκλεισε την πόρτα και έφυγε. Εμείς εφόσον ετοιμάστηκαμε κατεβήκαμε κάτω και εγώ μαλιστα πρώτη, πρώτη. Το τέρας μου πρόσφερε το χέρι του και εγώ του το έδωσα με μία ανέκφραστη φάτσα. Ναι ξέρω είναι Χρήστουγεννα. Γιορτή αγάπης και συγχωρέσεις, αλλά..... Όχι δεν μπορώ να κάνω πρώτη πίσω. Εκείνος μου φίλησε το χέρι και με πήγε λίγο πιο εκεί για να κατέβουν και τα υπόλοιπα κορίτσια. Ο Άγγελος δίπλα μου φορούσε ένα λουρί από ένα τεράστιο φιόγκο σε χρώμα κόκκινο σκούρο. Μόλις τα κορίτσια κατέβηκαν και ο κάθε καβαλιερος πήρε την δεσποσινη του κάθισαν στο τραπέζι για να φάμε και να κάνουμε μια πρόποση. Η πρόποση που έκανε ο Alex ήταν, να είμαστε και του χρόνου μαζί αγαπημένοι και ενωμένοι. Τσούγκρισαμε και αρχισαμε να τρώμε.

        Από την πλευρά των ηρώων μάς.

Άρης pov
Ήμασταν όλοι έτοιμοι και περιμεναμε τις δεσποινίδες μας να κατέβουν κάτω. Τα αγόρια μου είχαν πάρει το κεφάλι μου εκτός από τον Alex που φαινόταν πολύ σκεπτικός. Ενώ περίμεναν όλοι και εγώ ιδιαίτερα είχα πολύ άγχος. Μακάρι σήμερα που είναι Χριστούγεννα να παραλείψη ότι την ενόχλει πάνω μου και έτσι να αρχίσουμε μία νέα αρχή. Όμως ξέρω ότι δεν αξίζω κάτι τέτοιο μιας και της έχω κάνει τόσα πολλά στο παρελθόν. Τότε τα πρώτα βήματα από τακούνια άρχισαν να ηχούνε στο μέρος και οι σκέψεις μου χαθήκαν. Όλοι γυρίσαμε το βλέμμα μας απότομα προς την σκάλα για το ποία από τα κορίτσια θα εμφανιζόταν. Εγώ έπαθα πλάκα μόλις είδα ποία στεκόταν στην αρχή της σκάλας και κατέβαινε προς το μέρος μας. Ήταν και θέα ή νεράιδα αυτή που έβλεπα. Ναι ήταν η Βιολέττα μου η μία και μοναδική αγάπη μου. Ήταν τόσο κομψή, ωραία σαν ανοιξιάτικο τριαντάφυλλο, φορώντας μια μαύρη τουαλέτα με μία ράντα από διαμάντια και στα άκρα του φορέματος της τελείωνε με αποχρώσεις μπλέ. Ο  Alex με σκουντηξε για να ξυπνήσω από τον λήθαργο μου. Μα πως έμπλεξα έτσι εγώ?!!! Είμαι ένας play boy που αλλάζω τις γκόμενες σαν τα πουκάμισα και μόλις την βλέπω, ο παλιός εαυτός μου επανέρχεται μόνο για εκείνη. Θέλω να ξεχάσω το παρελθόν, όπως έκανε και εκείνη, να της πως πως νιώθω για αυτή, όμως όχι εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω. Πως μπορώ να ξεχάσω κάτι τόσο οδυνηρό που της έκανα. Την πλησίασα και της προσφερά το χέρι μου ενώ της χαμογέλασα με το πιο χαζό μου χαμόγελο. Πραγματικά προσπαθώ να είμαι ψυχρός, αλλά η καρδιά μου και το σώμα μου δεν με υπακούνε. Πώς μπορείς να ξεχάσεις όμως, πώς?!!!