Κεφάλαιο 2

550 42 27
                                    

Βιολέττα pov
Άνοιξα τα μάτια μου και βρισκόμουν στο νοσοκομείο με την Μιράντα από πάνω μου να κλαίει και τους γονείς μου. Τα θυμόμουν όλα με κάθε λεπτομέρεια. Τα λόγια του στο κεφάλι μου επαναλαμβάνονται και έκλαιγα στο κρεβάτι. Δεν ξανά πάτησα το πόδι μου σε αυτό το σχολείο και οι γονείς μου παρόλο που τους παρακαλούσα να κάνουν μήνυση για εξύβριση, δεν έκαναν τίποτα για να τον μηνύσουν. Δεν ξέρω και δεν τους καταλαβαίνω, αλλά ούτε και την αδελφή μου. Μετακομίσαμε από αυτό το σπίτι και πήγαμε 7 τετράγωνα πιο κάτω από το παλιό μας σπίτι. Ήθελα πιο μακρυά, αλλά λόγω της δουλειάς του πατέρα μου. Μετά από ότι έγινε αποφάσισα να παριστάνω ότι έχω αμνησία και μόνο οι γονείς μου με την αδερφή μου το ήξεραν αυτό. Έμεινα σπίτι και έκανα τα μαθήματα μου ιδιωτικά. Η αδελφή μου συνέχισε τα μάθηματα της σε άλλο σχολείο μιας που την παρακάλεσα στα γόνατα για να πάει και να μην κλειστεί στο σπίτι όπως εγώ. Ναι αυτή είναι η ιστορία μου πάνω κάτω δηλαδή το παρελθόν μου. Όμως τώρα δεν είμαι το μικρό άσχημο, αδύναμο κοριτσάκι. Έχω εφοδιάσει τον εαυτό μου με πείσμα, μαχητικότητα, θάρρος και μια μεγάλη ασφάλεια γύρω από την καρδιά μου για να μην πληγωθεί ξανά, μετά από πολύ προσπάθεια να αδυνατίσω και τα κατάφερα με πολύ χορό και γυμναστική, ενώ πλέον είμαι 55 κιλά και η αδερφή μου στα 50 . Ένα μοντέλο. Πήγα έκανα αποτρίχωση και με φάρμακα για να μειώσω την τετοστερονη, έγινα πλέον ανθρώπος και μπορώ να πω ένας πολύ ωραίος άνθρωπος και όχι τέρας. Μία μέρα που σηκώθηκα για να πάω στην αίθουσα χορού στον κάτω όροφο του σπιτιού, ο καλός μου πατέρας ήθελε να μιλήσουμε. Τους εξήγησα ότι θέλω να γίνω χορεύτρια, χορογράφος και τραγουδίστρια. Μετά από ένα μεγάλο καυγά μου θέσανε έναν όρο. Ότι εκείνοι θα μου βρούν εκείνον που θα παντρευτώ, αλλιώς θα αρχίσω δουλειά με τον πατέρα μου ως το δεξί του χέρι ώστε κάποια μέρα να πάρω την εταιρεία στα χέρια μου. Μου πήρε όλο το βράδυ να το σκεφτώ και αποφάσισα να κυνηγήσω το όνειρο μου. Παρόλο που δεν θέλω να με ελέγχουν και να μου λένε τι να κάνω αποφάσισα να δεχτώ τον όρο. Εξάλλου όποιος και να είναι θα τον αγνοήσω παντελώς μέχρι να τα παρατήσει.
       
                               Παρόν

Βιολέττα pov
Κοιμόμουν με την Μιράντα στο κρεβάτι της και μπαίνει μέσα η καμαριέρα. Τραβάει τις κουρτίνες και εγώ με την Μιράντα κουκουλωνομαστε ως πάνω. Αρχισε να φωνάζει η Κ.Κλοη όμως δεν κουνούσαμε ούτε βλέφαρο. Μας τράβηξε την κουβέρτα και εγώ πετάχτηκα από το κρεβάτι και άρχισα να βρίζω, ενώ η Μιράντα με κλειστά μάτια της λέει:
Μιράντα: Δεν πάτε να μαλώσετε κάπου άλλου. Θέλω να κοιμηθώ.
Κ.Κλοη: Σηκώθειτε!!! Σήμερα είναι η μέρα που θα πάτε για εκπαίδευση στην εταιρεία .
Μιράντα: Τι έκανε λέει? Μα δεν μας το είπε κανείς!
Βιολέττα: Δεν είπε τίποτα ο πατέρας μας.
Κ.Κλοη: Μου το είπε σε έμενα σήμερα το πρωί.
Μιράντα: Βιολέττα σήκω μωρη γουρούνα να φύγουμε.
Βιολέττα: Μιράντα που πας έτσι με τις πιτζαμες τρελή!
Μιράντα: Γιατί εσύ που πας με το μπούστακι και το βρακί! Χαχαχαχα!!!
Βιολέττα: Ναι καλά τώρα. Δεν θα έβγαινα έτσι έξω.
Μιράντα: Άστα τα ξέρουμε τι τρελή και πορνο είσαι. Χαχαχα!!!
Βιολέττα: Ναι καρδιά μου πανέξυπνη. Εσύ δεν ξέρεις από αυτά τιγρακι μου.
Κ.Κλοη: Αφηστε τα αυτά.
Βιολέττα: Πάω στο μπάνιο.
Μιράντα: Όχι εγώ πάω στο μπάνιο.

Έρωτας και Πείσμα. Άρης και Βιολέττα Where stories live. Discover now