Έρωτας και Πείσμα. Άρης και Βιολέττα

Κεφάλαιο 30

Παιδιά φανταστείτε τον Ari κάπως έτσι.

Logan pov
Στην εκδρομή όταν έμαθα ότι θα είμαι μαζί της ένιωθα να ιδρώνω, τα πόδια μου δεν μπορούσα να σταθούν κοντά της. Πραγματικά είχα άγχος αν θα κάνω κάποιο λάθος που θα δείξει στον Liam ότι έχω συναισθήματα για την κοπέλα του. Κάθισαμε στο λεωφορείο και στο αεροπλάνο μαζί, όμως αυτό που με έκανε να σοκαριστώ ήταν όταν έμαθα ότι θα είμαι το ζευγάρι της για τις δουλειές και πραγματικά δεν ξέρω πως θα κρατηθώ να είμαι κοντά της. Όμως δεν θα κάνω κάτι που θα προδώσει την φιλία μου με τον Liam.

Σελίνα pov
Ήμουν στο δωμάτιο της Βικτώριας και της Αντζελίκας και τακτοποιούσα το δωμάτιο τους ενώ η Στέφη με τον Karolo που καθοντουσαν στην κουζίνα και φτιάχνανε ροφήματα για όλους έφοσον είχαν τελειώσει με την δουλειά που τους δόθηκε. Ξαφνικά μπερδεύτηκα σε μια τσάντα από το λουρί και έπεσα κάτω. Φώναξα από τον πόνο. Ο Alex που ήταν στο διάδρομο και συζητούσε με τον Karolo τι θα πιεί, με άκουσε και ήρθε τρέχοντας. Καθόταν στην πόρτα μέσα με ένα ανήσυχο βλέμμα.

Alex: Τι? Τι έγινε?
Σελίνα: Έπεσα αυτό έγινε! Είναι χάος εδώ μέσα.
Alex: Πράγματι και νόμιζα ότι μόνο εμείς οι άνδρες ήμασταν ακατάστατοι. Έλα να σε σηκώσω.

Alex pov
Μόλις προχώρησα μέσα στο δωμάτιο για να την βοηθήσω να σηκωθεί δεν έκανα ούτε 5 βήματα και μπερδεύτηκα στο ίδιο λουρί από την κωλοτσαντα που ήταν στο πάτωμα και τα χείλη μας  ενώθηκαν. Αμέσως και οι δύο γουρλωσαμε αυτόματα τα μάτια μας. Αμέσως έκανα κινήση να κινήσω τα χείλη μου για να συνεχίσω το φιλί όμως εκείνη με έσπρωξε. Σηκώθηκα πάνω και της έδωσα το χέρι να σηκωθεί. Ένιωθα αμήχανα μιας ενώ έτριβα το σβέρκο μου με το χέρι μιας και εκείνη αρνήθηκε το φιλί. Εκείνη με κοιτούσε τόσο χαμένη.
Alex: Συγνώμη ήταν ατύχημα. Πρέπει να φύγω. ( Έφυγα από εκεί με γρήγορους ρυθμούς).

Σελίνα pov
Τα χείλη μας ενώθηκαν. Ένωσα τα χείλη μου με τον Alex τον παιδικό μου φίλο. Εκείνος βέβαια δεν το ξέρει και φαίνεται να μην με θυμάται. Έφυγε ενώ ήμασταν στην πρώτη γυμνασίου. Φυσικό είναι να μην με θυμάται μετά από τόσα χρόνια μιας και οι άνθρωποι αλλάζουν. Για αυτό ήθελα και εγώ να μπω στην εταιρεία και να γίνω μια αντάξια καλλιτέχνης όπως και αυτός. Όμως γιατί η καρδιά μου χτυπάει έτσι αυτή την στιγμή? Τόσο γρήγορα? Ίσως είναι που έγιναν όλα ξαφνικά. Τέλος πάντων ας συνεχίσω να μαζεύω γιατί δεν θα τελειώσω ποτέ.

Aris pov
Μετά από το καυγά μας το πρωί, μας κάλεσαν όλους κάτω να μας ανακοίνωσουν τις δουλειές μας γιατί αύριο είναι Χριστούγεννα. Όταν τελείωσαν να μοιράζουν τα καθήκοντα μας, εγώ ανέβηκα πάνω να ετοιμάστω. Ένιωθα τόσο άρρωστος που ζαλιζομουν σε τακτά διαστήματα. Όμως έπρεπε να πάω και ήθελα να πάω. Δεν θέλω να παραγγείλουν οι φίλοι μου να φάνε από απέξω Χριστούγεννιατικα και φυσικά ούτε και τα κορίτσια. Φόρεσα ένα μαύρο τζίν και μια φαρδιά μαύρη μάλλινη μπλούζα, έβαλα τα μαύρα μποτάκια το άσπρο μπουφάν μου και κατέβηκα κάτω, όπου είδα εκείνη να φοράει ένα τζίν μαύρο παντελόνι, μια μάλλινη πλεκτή μπλούζα με ζιβάγκο με σχέδιά από χιονονιφάδες σε άσπρο χρώμα και τα μαλλιά τής στο πλαί σπαστά που τα στόλιζε ενα άσπρο σκουφάκι. Η μπότες που φορούσε ήταν μαύρες και ένα παλτό σε χρώμα μαύρο. Ήταν πανέμορφη και θέλω τόσο να γίνει δικιά μου. Όμως όχι ήδη μου ζήτησε να μείνω μακρυά της γιατί λέει της καταστρέφω την ζωή, όπως και τότε. Εφόσον όλοι ήμασταν έτοιμοι φύγαμε με τον Cameron και την Νόρα για να πάνε στο εμπορικό και εμείς στο σούπερ μάρκετ. Αφού αφήσαμε τα παιδιά, ξεκινησαμε για το σούπερ μάρκετ. Στο βαν κανένας δεν μιλούσε και ενώ εκείνη κοιτούσε έξω, εγώ κοιτούσα εκείνη με την όραση μου να θολώνει στα διαρκα. Ήθελα να έρθω μήπως καταφέρω να φτιάξω την κατάσταση μαζί της. Είναι Χριστούγεννα και δεν θέλω να είμαστε στα μαχαίρια, έστω για μια φορά τουλάχιστον. Όταν φτάσαμε στο σούπερ μάρκετ, ο οδηγός μας ενημέρωσε ότι θα πάει να βρεί ένα πρακτορείο για να βάλει βενζίνη. Εμείς βγήκαμε έξω με την λίστα που είχα φτιάξει στα γρήγορα με αυτά που χρειαζόμαστε. Εκείνη προχωρήσε για την είσοδο του τεράστιου πολυκαταστήματος και εγώ πήρα ένα καρότσι στα γρήγορα μπαίνοντας μαζί της μέσα. Δεν πρόκειται εκείνη να μου μιλήσει, έτσι δεν με ενδιέφερε η κατάσταση μας, και έπρεπε να συνεργαστούμε ώστε να τελειώσουμε γρήγορα να πάω στο σπίτι. Ίσα που κρατιέμαι όρθιος. Της μίλησα με αυστηρή και θυμωμένη φωνή ώστε να καταλάβει ότι αν δεν συνεργαστεί είχα σκοπό να κάνω φασαρία μπροστά σε όλον αυτόν τον κόσμο.
Aris: Λοιπόν μικρή! Αυτή είναι μία λίστα με ψώνια. Εσύ θα την πάρεις να μου λές τι ψώνια θέλουμε να τα βάζουμε στο καρότσι, ώστε να τελειώνουμε γρήγορα και να γυρίσουμε σπίτι.
Βιολέττα: ( απλά εγνεψα λέγοντας καταφατικά  ένα ναι. Ήξερα ότι είχε άγριες διαθέσεις και ότι αν καυγαδισουμε θα γίνομασταν ρεζίλι). Ναι!

Aris pov
Άπλωσε το χέρι της και πήρε την λίστα. Μου έλεγε πολύ γρήγορα τα υλικά σε σημείο να ζαλίζομαι. Έβαλα το χέρι μου στην μέση για να κάνω λίγο μασάζ να ξεκολλήσουν τα μάτια μου.
Aris: Λίγο πιο αργά παρακαλώ!
Βιολέττα: Μάλιστα! ( Το τέρας  με διατάζει κιόλας).

Aris pov
Εφόσον δεν καυγαδισαμε και συνεργάστηκε. Πήραμε τα πράγματά μας και αφού πληρώσαμε, βγήκαμε έξω. Όμως ο οδηγός μας δεν είχε έρθει ακόμα και έτσι κάθισαμε στο υπόστεγο του κατάστηματος χωρίς να μιλάμε. Ένα αδέσποτο λευκό σκυλάκι καθόταν στο χιόνι και μιλούσε στους περαστικούς οι οποίοι δεν του έδιναν σημασία. Από ότι φαίνεται έχουν πολλά αδέσποτα εδώ πέρα. Τι άκαρδος κόσμος υπάρχει. Εκείνη μόλις το είδε έτρεξε προς το μέρος του. Ενώ το πλησιάσε σιγά, σιγά για να μην της ορμηξη, άρχισε να το χαϊδεύει και εκείνο να την γλείφει από χαρά. Είχα πάει και εγώ από κοντά, όμως μετά δεν θυμάμαι τίποτα. Ένα σκοτεινό πέπλο με σκέπασε.

Βιολέττα pov
Ήμουν αρκετά εκνευρισμένη μαζί του, όμως είδα ότι δεν ήταν και πολύ καλά, όταν μου ανέφερε να κάνω πιο σιγά, ενώ τον κοίταξα έκανε μασάζ στα μάτια του. Δεν μίλησα γιατί φαινόταν να μην είναι σε καλή διάθεση. ΕΕ... Ένταξει δεν έγιναν και λίγα το πρωί. Εφόσον βγήκαμε έξω και περιμέναμε τον οδηγό να έρθει από όπου είχε πάει, μιας και δεν μιλούσε κανένας. Είδα κοντά στο εξωτερικό πάρκινγκ του καταστήματος ένα λευκό μεγάλο σκύλο να προσπαθεί να πάρει λίγη σημασία και αγάπη από τους περαστικούς. Έτρεξα με τα ψώνια στο χέρι τα οποία άφησα δίπλα μου και κάθισα στα πόδια μου για να προσελκύσω το γλυκό άσπρο σκυλάκι να έρθει σε έμενα. Εκείνο εφόσον με μύρισε, αμέσως με συμπάθησε και άρχισε να με γλείφει. Εγώ γαργαλιομουνα στην αίσθηση αυτή και εκεί που έπαιζα με το σκυλάκι, ενώ ήξερα ότι ο Aris  έννοω το τέρας ήταν από πίσω μου και με κοιτούσε, στα ξαφνικά ακούω ένα μεγάλο θόρυβο από πίσω μου.

Γειά σας γλυκά μουτράκια. Άλλο ένα κεφάλαιο με ηρεμία μπορώ να πώ μιας καινο Aris μάς είναι στα κάτω τού.
Άραγε τι έγινε ? Τι ήταν αυτό ο θόρυβος ? Στο επόμενο ? Φιλάκια.

Υ.Σ
Έρχονται τα Χριστούγεννα σε 6 μέρες από τώρα και εύχομαι σε όλους να τα περάσετε μαγευτικά. Είναι μια εποχή για να δείχνουμε αγάπει, χαρά και ευχές στα αγαπημένα μάς πρόσωπα και όχι μόνο. Αυτά είχα να πω τα λέμε στο επόμενο σε λίγο. 😁💕