Say Or Regret (Eleazar Series#2) (COMPLETE)

28th Chance

28th Chance

Nagising nalang ako dahil sa liganaw na nang galing sa bintana. Magtatalukbong pa sana ako ng kumot ngunit may pumigil noon.

"Gumising ka na at kumain. Tanghali na." sabi ni Jane sa akin at hinila ang kumot.

Pinilit kong idilat ang mata ko at sinubukang umupo, nasapo ko ang ulo ko habang ginagawa iyon. Super sakit. Pakiramdam ko ay mabibiyak iyon. Impit na daing lang ang tanging nagawa ko.

"Yan, inom ka pa!" singhal niya sa akin. Napasimangot nalang ako sa kaniya.

Nasa kwarto ako ni Jane. Naalala kong dito ako nagpahatid kagabi.

"Sabihin mo nga sakin. Anong nangyari at naglasing ka? Tapos iyak ka pa ng iyak. Grabe, kagabi lang kita nakitang ganun."

Agad na bumalik ang lahat nang nangyari kagabi sa akin. Mabilis na kumalat ang sakin mula sa aking puso patungo sa buo kong katawan. I can't help but cry again.

"Hala. Huy. Wag kang umiyak. Nagtatanong lang naman ako." nagulat na sabi niya nang makitang mag-umpisa akong umiyak.

She tried to comfort me to stop from crying, but I cried more.

"He's getting married." tanging nasambit ko habang naiyak.

Naramdaman ko pang natigilan siya sa narinig, but after a minute she comfort me more. Pakiramdam ko ay na guilty din siya dahil siya yung kasama kong mag ayos para may lakas ako ng loob na umamin.

Hindi niya ko iniwan sa maghapon na iyon kahit na may flight siya ngayong araw. I took an emergency leave, hindi ko ata kayang lumipad bukas o sa susunod na araw nang ganto.

I met Jane in a training for flight attendant. Nakikita ko na din naman siya noong college pero magkaiba kami ng course kaya hindi kami ganoong magkakilala. He took a tourism course, while I took an education course which I really want. And after the graduation, I planned to take a board exam first before applying for a job. Pero nagbago lahat ng iyon dahil kay Ate Nads, she told me to send a resume to their airlines. She said na hindi naman kailangan ng specific na course to be a flight attendant like her dahil sa training na doon na lahat.

"Be, kailangan ko talagang pumasok ngayon. Sigurado ka bang kaya mo na?" paalam ni Jane sa akin kinabukasan. Tumango lang ako sa kaniya at bahagyang ngumiti.

"Kulang kasi ng FA ngayon, dalawa yung nag leave tapos ikaw pa. Sorry talaga." duktong niya pa habang na aayos ng kaniyang maleta.

"Sorry din. Uuwi na din ako mamaya. Lilinis lang ako dito sa place mo. Nakakahiya ehh." sabi ko at mahagyang tumawa sa huling sinabi. Napatawa din siya.

"Aba, dapat lang. Ako kaya nag linis ng mga pinagsukahan mo." she joke before leave me at her room.

Napabuntong hininga nalang ako nang marinig ang pagsara pinto niya. Tanda nang kaniyang pag alis at maiwan akong mag-isa rito.

Ilang sandali akong natulala nang maalala ang araw ng kasal niya. Next week na. Napabuntong hininga ako. Masakit sa dibdib pero ubo na yata ang luha ko. Wala na ata akong iiyak pa.

Mga bandang tanghali ng makaramdam ako ng gutom at doon ko lang napagdesisyonang bumangon. Pagkakain ay naglinis ako ng condo ni Jane. Nagulat pa ako ng makita ang invitation card na binigay ni Gelo sa akin kagabi. Ang alam ko ay ibinato ko ito sa kaniya. Nagkibit balikat lang ako at pinunit iyon bago tinapon sa basurahan.

Naligo na din ako bago umalis sa condo ni Jane. Luckily, may mga naiwan pa akong dami sa kaniya dahil madalas na doon ako natutulog.

Pagdating ko ng bahay ay sinalubong agad ako ng mga pamangkin ko.