only you | g×g

FINAL

evet sonunda final bolumu geldiii. pek icime sinmese de sonunda yazip atabildim 😭 bu arada medya beni anlatiyo maalesef hakshskakd. iyi okumalar <3
***

Birkaç ay sonra

Yataktan düştüğümde acıyla inledim. Götümde hissettiğim Yağmur'un tekmesi ise ayrı acıtıyordu.

"Bak şu siktiğimin telefonuna artık, uyuyoruz burda"

"Bir kere seslensen de uyanıp bakardım"

"Zibilyon kere seslendim Serenay"

Komidinin üstündeki telefonu alarak arayanlara baktım. Saat gecenin 3'üydü amk. Babamın aradığını gördüğümde ise şaşırmıştım. Beni gün içinde bile aramazdı, gecenin bu saatinde derdi neydi? Aramaya basarak telefonu kulağıma götürdüm.

"Ne oluyor baba?"

"Kızım"

Heyecanlı sesi beni daha da şaşkına çevirmişti.

"Annen doğuruyor"

"Ne? Benim annem hamile miydi?"

Sanırım demişlerdi böyle bir şey. 9 ay ne ara geçmişti amk.

"Şakanın sırası mı Serenay? Annen doğuruyor diyorum"

"Bu saatte niye geliyor? Söyleyin bebeğe yarın öğle saatlerinde gelsin"

"Ek not olarak başka mesaj göndermemizi ister misin?"

"Bir de gay doğarsa çok güzel olur"

"Kızım, ne saçmalıyorsun?"

Siparişimi alıyor gibi sormuştu. Cevap vermekte suç olmuş bu devirde.

"Her zamanki hastaneye gidiyoruz, gelmek istersin belki diye aradım"

Sesi hafiften bozulmuş gibiydi.

"Geliyorum geliyorum"

Telefonu yüzüne kapatarak ayaklandım.

"Yağmur kalk gidiyoruz, bebek geliyor"

"Serenay, Zeynep'i ne zaman hamile bıraktın? Ayrıca bu beni ilgilendirmiyor, hayırlı olsun size"

Bu sefer sağ tarafa dönerek yatmıştı. Gülerek omzundan dürttüm.

"Hayır, annem doğuruyormuş"

"Annen hamile miydi?"

"Evet öyleymiş, hadi kalk"

"Biz yarın ziyarete gitsek olmuyor mu Serenay? Doğurtacak olan biz değiliz ya sonuçta"

Her ne kadar bir anneliğini görmesem de o benim annemdi. Böyle bir zamanda yanında olmak isterdim.

"Mızmızlanma da kalk hadi ya, tek başıma mı gideyim?"

Oflayarak gözlerini açtı ve yatakta doğruldu. Duygu sömürüsü yapmam her zaman işe yarardı. Elbette diğerlerini de unutmayacaktım. Benim uykum bölündüyse onların da bölünecekti maalesef. Sesli grup araması yaparak telefonu kulağıma götürdüm. Pınar ve Ilgın ilk açanlar olmuştu.

"Tamam Serenay, anlıyorum beni sürekli özlüyorsun. Ama bu saatte de özleme amk"

"Senin nereni özleyim be? Kalkın hadi gidiyoruz"

"Nereye gidiyoruz ya?" dedi Ilgın uykulu sesiyle.

O sırada Azra ve Nisa da telefonu açmıştı. Azra öğrenirse Ceyda ve Damla'yı kaldırırdı zaten.