only you | g×g

72. Bölüm

bölüm tam 2000 kelime yazarken ellerim ağrıdı. ben bölümü salıcam siz de yorumları salın tm mı? 🤧

ve telefonum bozuldu, dün gece çok iyi çalışırken bu sabah bozuldu aq. bu bölümü de başka bir telden atıyorum :( neyse iyi okumalar bebişler ♡
-----

"Ananı sikerim Serenay buraya gel"

Koltuğun üstüne çıkarak arka tarafına atladım. Elimdeki İlayda'nın telefonunu da düşürmemeye büyük bir çaba sarf ediyordum.

"Kusura bakma canım. Babam senden önce o işi halletmiş"

"Bak yaklaşık yarım saattir evin içinde koşuyoruz. Harbi cidden yarım saattir koşuyoruz. Anasını avradını evin büyüklüğüne bak lan. Neyse yorma beni, ver şu telefonu"

Arkasına geçtiğim koltuğa tekrardan zıplayarak bağdaş kurarak oturdum.

"Haklısın ayol. Banane senin Emir ennnniştemle mesajlaşmalarından. Merakım kaçtı"

Telefonunu ona doğru uzattım. Elimden alarak somurtmaya başladı ve yanıma oturdu.

"Hiç mi merak etmiyorsun ya? Ediyorsundur, hadi gel biraz okutayım"

Kahkaha patlatmama engel olamamıştım.

"Lan amına koduğumun bipoları yarım saattir niye beni deli dana gibi koşturuyorsun o zaman?"

"Bilmem, çok ekşınlı oldu"

Bana daha çok yaklaşarak telefonunun kilidini açtı. Nasıl başardıysa marketteki çalışanın -Emir'in- telefon numarasını almayı başarabilmişti. Bundan hızlısı mezardaydı.

"Al hadi oku"

"İlayda hemen bu çocuğu engelliyorsun"

Gülmekten ağlayacak durumdaydım.

"Neden ya?"

Birde neden diye soruyordu.

"Çocuk sana gülüm demiş İlayda. Bundan daha iyi bir sebep olabilir mi?"

Gülüm ne abi? İçimde bir keko barındıran ben bile gülüm demiyordum kimseye.

"Ya çocuk taş kanka, bunu göz ardı edebilirim. Çocuğu tavlayınca da böyle sesleniyor diye ağzına sıçarım"

"Güzel plan, tebrikler"

Elini sıkıp yukarı aşağı salladım.

Zil sesini duymamla oturduğum yerden ayaklandım. Muhtemelen bizimkiler gelmiş olmalıydı. Onlara bu olayı anlatsam İlayda ile büyük dalga geçerlerdi. O zaman anlatmalıydım.

Kapıyı açtığım gibi sürü gibi içeri doluşmuşlardı. Bunları dışardan gören birisi savaşa gidiyor sanabilirdi.

Hepsi içeri girdikten sonra arkada kalan Yağmur'u kolumun altına alıp yanağına öpücük kondurdum.

"Hoşgeldin canım"

"Biz orospu çocuğu muyuz lan?"

Sitem eden Pınar'a dönüp pişkince kafamı salladım.

"Kendini bilmen beni çok duygulandırıyor"

Tam Yağmur'un yanına oturacaktım ki tekrardan zil çalmıştı. Bu sefer gelen de muhtemelen Zeynep'ti.

"Kimi bekliyorduk başka?"

"Zeynep'te gelmek istediğini söyleyince itiraz edemedim"

Kapıya gitmeden önce Ceyda'nın sorusuna cevap vermiştim. Gülerek kapıyı açtım. Zeynep benim açtığımı görünce anında kollarını boynuma dolamıştı. Ben de beline sararak onu daha çok kendime çektim. Kısa bir sarılmadan sonra içeri gitmiştik.