only you | g×g

Serenay & Yağmur Özel Bölüm

jxrrys seni çok seviyorum 🖤💙 bölüm sonu biraz sürprizli. yazmaya başlarken hiç aklımda yoktu ama böyle yapayım dedim sonradan sjqoenskwke. iyi okumalar ♡♡
***
Serenay&Yağmur 7-8 yaşlarındayken

"Bunu yapmak istediğinden emin misin?"

İki küçük kız okullarının arka bahçesindeki en tenha yerdeydiler. İkisi de bunu yapıp yapmamakta kararsızdı.

"Çok sıkıldım burda. Sen sıkılmadın mı?" diye sordu Yağmur Serenay'a.

"Evet sıkıldım. Okuldan kaçtığımızı anlamaları ne kadar sürer yaklaşık?"

Yağmur yerdeki çantasını aldı ve tüm gücüyle okul duvarının dışına fırlatmaya çalıştı. Başarılı olduğu için inanılmaz mutluluk kaplamıştı içini.

"Biraz daha burda dikilmeye devam edersek anlamalarına gerek kalmadan yakalanacağız"

Serenay Yağmur'un cevabına sırıttı. Sınıftaki kişiler acayip sinirlerini bozuyorlardı. Biraz kafa dinlemek için okuldan kaçmaya karar vermişlerdi. Bunu ilk defa yapıyorlardı. Ama sanki bu işte profesyonelmiş gibiydiler. Asıl sorun ise ailelerinin ne tepki vereceğini bilmiyorlardı. Şu anlık bunu umursamıyorlardı da.

Serenay da çantasını karşı tarafa gönderdikten sonra iki küçük elini bir araya getirdi ve uzattı.

"Hadi bas ve çıkmayı dene"

Duvarın birazı dümdüzdü. Ama yukarı doğru gittikçe kıvrımlaşıyordu. Oraya ulaşabilirlerse kolaylıkla duvarın üstüne çıkabilirlerdi.

"Sen nasıl çıkacaksın?"

"Ben bir şekilde çıkarım. Hadi önce sen çık"

Yağmur kafasını sallayarak küçük ayağını Serenay'ın küçük ellerine koydu. Biraz kafasına da eliyle baskı uyguladıktan sonra kıvrımlı yerlere ulaşmayı başarmıştı. Gerisi onun için çocuk oyuncağıydı. Kolaylıkla üste varmıştı. Oraya oturmuş tepeden Serenay'a bakıyordu.

"Çıkarım bir şekilde diyordun. Hadi çıkta göreyim gerizekalı"

Yağmur'a gözlerini devirmeye çalışarak kıvrımlı yere ulaşmak için sıçradı. Ama başarısız olmuştu.

"Bak çıkamazsan tek başıma kaçarım he"

"Sen beni burda bırakamazsın ki?" dedi Serenay gülümseyerek.

"Doğru bırakamam"

Birkaç denemeden sonra sonunda sıçrayışı başarılı olmuştu. Minik elleriyle kıvrımlı yerden tutmuştu. Kendini yukarı doğru ittirerek bir ayağını oraya koydu. Biraz zorlansa da çıkmayı başarabilmişti.

"Ee şimdi nasıl inicez? Baya da yüksekmiş lan"

Yağmur haklıydı. Serenay'a da yüksek gelmişti.

"Dur ben atlamayı deneyeceğim"

Serenay büyük bir cesaret göstererek Yağmur'un bir şey demesini beklemeden atladı. Üstündeki kısa kollu olduğu için yere düştüğünde kolu çizilmişti. Canı acısa da belli edip Yağmur'u üzmek istemedi. O yüzden sızlanmamaya dikkat etti.

"Hadi atla ben tutacağım"

Kollarını tutacağını belli eden bir şekilde uzatmıştı. Onun da kendisi gibi yaralanmasını istemiyordu.

"Hayır üzerine düşerim. Kenara çekil"

"Atla dedim Yağmur. Bekliyorum"

Çekilmeyeceğini bildiği için dediğini yaptı ve kendini aşağıya bıraktı. Sert olan yerle buluşmayı beklerken kendini yumuşak bir bedenin üstünde bulmuştu.