Nowe życie nowa ja - W pogoni za prawdą (zakończona)

Rozdział 56

Perspektywa Kacpra

Chyba ten dzień zapiszę sobie do kalendarzu, ponieważ po trzech dniach jednak moja narzeczona pozwoliła mi wrócić do sypialni. Nie wiedziałem wtedy, że ma to sobie drugie dno. A dowiedziałem się dopiero dzisiaj kiedy wstałem i miałem czerwone włosy. A moja narzeczona zachowywała się jakbym zawsze miał. Gdy zszedłem na dół. Gdzie byli wszyscy to ci zaczęli się ze mnie śmiać. A ja im się nie dziwiłem. Ale co się dziwić. A moja narzeczona nadal udawała, że nie wie o co wszystkim chodzi. Po skończonym posiłku gdy ta poszła z dziewczynami do sali komputerowej. To moi panowie poinformowali, że mogłem jednak zostać w salonie. Na co ja, że właśnie się o tym dowiedziałem. A ci ponownie zaczęli się śmiać. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że ja nie wiem kiedy mi to minie. I to mnie właśnie najbardziej dobija. Ale pocieszam się, że zawsze może być jeszcze gorzej. 

Perspektywa Majki

Muszę przyznać, że moja przyjaciółka cudownie go załatwiła. A mój kuzyn na dość długo to sobie zapamięta. Tak samo jak i reszta. Ale co się dziwić. Po jakimś czasie szukania informacji wraz z dziewczynami zeszłam na dół. Aby zjeść obiad. Na szczęście dzisiaj robiła moja rodzicielka wraz z resztą matek, ponieważ inaczej panowie mogli nas odtruć. Co śmieszyło Dagmary a ja nie wiedziałam czemu właśnie. Ale wiem, że na pewno się dowiem. Tak samo jak i reszta. Ale co się dziwić. 

Perspektywa Łukasza

Po obiedzie udałem się wraz ze swoim bliźniakiem na spotkanie. Okazało się, że ci nadal nie wiedzą co ich czeka. A ja nie wiedziałem czemu właśnie. Ale wiem, że się tego dowiem. Dobrze wiem, że panie szukają o tym informację. Ale nic nie mogą znaleźć. Ale co się dziwić. Najwyraźniej tamci oczekują odpowiedni moment do ataku. A mi się to nie podoba, ponieważ nie wiadomo kto takim sposobem będzie ich celem. A ja mam jakieś dziwne przepuszczenia, że mogą wybrać młodą na cel a tego właśnie nie chcę.

Perspektywa  Dagmary

Gdy wszyscy wrócili to mój biedny narzeczony wrócił z pizzerie zamówionym zamówieniem. Dobrze wiem, że mnie przeklina. Ale jakoś się tym nie przejmowałam, ponieważ moje myśli są wokół dnia kiedy na świat w końcu pojawi się nasz potomek. A ja mam nadzieje, że wszystko będzie dobrze ale nigdy nic nie wiadomo. O czym nie raz się już przekonałem. Ale co się dziwić. W trakcie posiłku rozmawialiśmy o tym co wiem. Ale okazało się, że niestety nic. Co mnie najbardziej denerwowało. Ale co się dziwić. Po skończonej rozmowie poszłam spać.