İskoçya'nın Esiri (Tamamlandı)

24-Mektup

Elizabeth'in Jamie'yi Arthur'u eve getirmesi için Edinburgh'a yollayışının üzerinden günler geçerken kış da tüm acımasızlığıyla İskoçya'yı esir almıştı. Bir an evvel bu bekleyişin sona ermesini, tüm MacDougal kardeşlerin bir araya gelmesini o da en az Jamie kadar istiyordu. Olası bir savaşın sonuçlarını düşünmeye cesaret edemiyordu. Özellikle Corning meselesinin Jamie için henüz kapanmadığını bilirken...

Ateşin karşısında yün eğirirken omuzlarındaki şala iyice sarındı ve arkadaş olarak değerlendirebilecekleri bu dönemi neden Gavina ile birbirlerinden kaçarak geçirdiklerini düşünmeden edemedi. Onun Gavina'dan çekinmek için haklı sebepleri vardı ama genç kızın da kasten uzak durduğundan şüpheleniyordu. Yemeklerini bile bir arada yemiyorlardı.

Genç bir uşak elinde Jamie'den gelen mektupla odaya girdiğinde Elizabeth de Gavina'yı odasında ziyaret etmeyi düşünüyordu. Ancak habercinin geldiğini gören kızın merdivenleri hızla indiğini, adamın ardından içeriye girdiğini görmek Elizabeth'i şaşırttı. Umursamaz görünüşünün altında aslında kardeşlerini önemsiyor olmalıydı Gavina.

Sakin bir tavırla mektubu almak için elini uzattığında Gavina'nın sorusu kaşlarının çatılmasına neden oldu.

"Hangisi yazmış?"

"Arthur'un bize yazacağını sanmıyorum. Jamie'nin mührü bu."

"Ama Lord MacLeod'un habercisiydi gelen. Ne yazmışlar, hemen okur musun lütfen?"

"Tamam, ben de öyle yapacaktım zaten," diyerek mührü açıp mektubu hızla okumaya başladı Elizabeth. El yazısı Jamie'ye değil silahtarına aitti. Mektubu bizzat kaleme alacak kadar vakti olmadığı anlaşılıyordu. Brenna Kinloch ve Arthur MacDougal'ın 2 Aralık 1315 günü, kralın özel izniyle sarayda evlendirildikleri yazıyordu. Kısa bir süre Threave Kalesi'nde misafir edildikten sonra Güney Lanarkshire'da, yıllar önce Jamie Kara MacDougal adını veren, İngilizlerin elinden alarak yakıp yıktığı, bir süre önce yeniden inşa edilmesi emrini verdiği kaleye yerleşeceklerdi. İkinci oğul olan Arthur oradaki MacDougal topraklarını ve köyü yönetecekti. Doğacak ilk erkek çocukları ise kralın kararıyla Kinloch topraklarının varisi olacaktı. Bu durumda gerçekleşen evliliğin Arthur açısından her ne kadar zor şartlar altında sonuca bağlanmış olsa da epeyce kârlı olduğu ortadaydı. Fakat Elizabeth'in hatırladığı kadarıyla kızın babası sorun çıkaracak gibiydi. Anlaşılan araya kral girince kızının onurunu daha fazla zedelememek adına razı gelmek zorunda kalmıştı.

Mektup sona erdiğinde Gavina sakin bir şekilde ateşin karşısındaki diğer koltuğa oturdu ve kucağındaki ellerine bakarak bir durum tespitinde bulundu. "Zavallı Leydi Brenna, babasının onu insanlardan uzakta, kalenin güney kanadındaki kulede büyüttüğünü duymuştum. Bünyesi zayıf bir çocuk olduğu için çok sık hastalanırmış. Şimdiyse yıllar süren bir esaretin ardından ölümle lanetlenmiş topraklara, sevmediği bir adamın karısı olarak sürgün ediliyor. Üstelik bu evliliğe mecbur bırakıldı."

Arthur iyi ve adil bir adamdı. Karısını koruyup rahat içinde yaşatmak için elinden geleni yapacağını biliyordu Elizabeth. Çünkü o da ağabeyi gibi onurlu bir savaşçıydı. Fakat aşktan ya da diğer konulardan söz etmek şimdilik pek mümkün görünmüyor olmalıydı. Arthur'un kur yapması gereken bir kadına karşı davranışı ve zor kullanmış olması hiç iyi bir başlangıç değildi. Ancak zamanın ne getireceğini de kimse bilemezdi. Elizabeth bugün Kara MacDougal'ın, çocukluğunun canavarlarından birinin karısı olabildiğine ve kocasına her şeye rağmen aşkla bağlı olduğuna göre Brenna ve Arthur için de pekâlâ umut olabilirdi.

"Bugün için söylediklerinde haklısın ama umalım ki zamanla birbirlerine alışıp sevgi besleyebilsinler."

"Demek aşk ve diğer tüm saçmalıklara hâlâ inanıyorsun. Merak ediyorum, bir Maclachlan olmasaydın yine de şu an olduğun kadın olabilecek miydin? Büyük babanın seninle evlenmesi karşılığında Jamie'ye yüklü bir çeyiz verdiğini duydum. Biz böyle bir dünyada yaşıyoruz İngiliz, eğer bir adın ve çeyizin yoksa, ona çocuklar doğurup soyunu sürdüremeyeceksen erkeğin gözünde hiçbir değerin yok. Diğer işler için zaten yeterli sayıda fahişeleri var."