Saatlerdir yürüyoruz ve ben hala nereye gittiğimizi bilmiyorum.
Darla: Klaus yeter artık söyle nereye gidiyoruz.
Klaus: Ne sabırsız çıktın be sende.
Darla: İki saattir yürüyoruz çünkü neden bir otobüse falan binmedik ki
Klaus: amma sızlandın geldik işte .
Geldiğimiz yer koca bir holdingin kapısı ?
Darla: Burası neresi ?
Klaus: Gel hadi.
Konuşmama bile izin vermeden içeri girdik gece olmasına rağmen içerisi epeyce kalabalık.
Darla: Sessizce* Klaus ne yapıyorsun ?
Asansöre kadar beni çekiştire çekiştire götürdü en üst kat olan 47. kata bastı. Ağzını açıp tek kelime etmiyordu acaba ne yaptığını biliyor mu şu an ?
asansör durduğunda tekrar elimi tuttu ve çekiştirerek bir koridorlardan geçti en sonunda upuzun bir merdivenden çıktık ,demir bir kapının önüne geldiğimizde Klaus beklemediğim bir anda kapıya omuz atmaya başladı en sonunda kapı açıldı. Kapının açılmasıyla tenime değen hava yüzümü gıdıklıyordu sanki.
Klaus: Gel.
Korkarak ilerlemeye başladım , tamamen dışarıda olduğumda hava iyice soğudu ilerlemeye devam ettiğimde gördüğüm manzarayla yutkundum , burası o kadar güzeldi ki insana huzur veriyor sanki ,yavaş adımlarımla gözlerimi manzaradan ayırmadan yürümeye devam ettim.
Darla: B-burası
Klaus: Harika değil mi ?
Darla: Burası çok güzel.
Klaus: Biliyorum.
Klaus önümüzde duran iki kişilik koltuğa attı kendini evet bu koca binanın çatısında koltuk vardı bunu sorgulamıyorum ilerleyip kendimi Klaus'un yanına attım.
Klaus: Eee anlat bakalım
Darla: Ne anlatıyım ?
Klaus: Darla bana yalan söyleme gözlerinden anlayabiliyorum. İçinde seni yiyen bir şey var ve sen buna izin veriyorsun eğer anlatırsan sana yardımcı olabilirim.
Darla: Bu sen misin Klaus? yok soruyor muyum bide bu Klaus olamaz sen kimsin kardeşime ne yaptın.
Klaus: Ha ha ha çok komik.
Darla: Kusura bakma Klaus ama şu an şu ayık olduğun nadir zamanlardan.
Klaus: Evet isteyince bende ayık olabiliyorum bende bu durumdan hoşlanmıyorum tamam mı sürekli bağımlı olmam beni ciddiye almamanız yokmuşum gibi davranmanız fikirlerimi saçma bulmanız sanki ben düşünemiyor göremiyor bir bok yapamazmışım gibi davranmanız...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Umberella Academy
General FictionReginald Hargreeves çoçuklar henünz 8 yaşındayken academiye yeni bir numara getirdi ,kızın trajik geçmişi onun utangaç , içine kapanık bir kişilik yapıyor. Karedeşleri tarafından dışlanan kız bu koca academy de yalnız başına.