The Umberella Academy

42.Bölüm

Kapımın açılma sesi ile gözlerimi yarım açtım, uykunun da verdiği mayışıklıkla zar zor gözümü açıyordum , gözlerimi ovuşturup yatakta doğruldum karşımda Joseph'i görünce oldukça şaşırdım.

Darla: N'apıyorsun burada!?

Joseph: Şey ben konuşmak için gelmiştim ama uyuyor muydun ?

Sesi oldukça yumuşak çıkıyordu

Darla: Ne konuşacaktın?

Joseph: Önemli değil sonrada konuşuruz.

Darla: Sen bilirsin .

omuzlarımı silktim ve ayağa kalktım oda çoktan arkasını dönmüş kapıdan çıkıyordu , masamın üzerinde duran telefonumu elime aldım saate baktığımda 18:20 olduğunu gördüm hızlıca dolabıma gidip siyah dar bir pantolon giydim üstüne de siyah bol bir sweatshirt oldukça rahattım telefonumu ve en sevdiğim kitabımı alıp aşağı indim ev oldukça kalabalık olduğu için kitap okumak için sessiz sakin bir yer bulmam gerekiyordu Klaus ve Diego'nun kavgasını görmezden gelerek mutfağa doğru yürümeye başladım telefonuma gelen bildirim sesiyle telefonuma odaklandım o sırada bedenim sert bir bedene çarpınca geri sendeledim.

Darla: Ah dikkat etsene.

William: Yalnız güzelim sen bana çarptın

alaycı şekilde gülümserken haklı olduğunu fark ettim saçma sapan atarlanıp kendimi daha fazla küçük duruma düşüremem hızla ayağa kalktım ve ayrıca şu anda da bunlunla uğraşacak zamanım yok

Darla: Tamam pardon.

Dedim ve yanından geçip ilerledim tam o anda bileğimden tuttu ve durmamı sağladı.

William: Yalnız ben kabul etmiyorum böyle.

Darla: Anlamadım !?

William: Özrünü diyorum böyle kabul etmiyorum.

Salak mı bu çocuk ? bence öyle

Darla: Bana bak seninle uğraşacak yada sana zaman ayıracak kadar önemli biri değilsin o yüzden canımı sıkmadan git.

Olduğu yerde öylece kahkaha atarken sinirlerim iyice tepeme çıkıyordu.

William: Öyle mi ama az önce bana çarptın ve benim canım buna epey sıkıldı onu ne yapacağız peki.

Darla: Sen ciddi misin ?

William: Gayet ciddiyim.

Darla: Sakin ol çarptım sadece ölmedin.

Dedim ve tekrardan arkamı dönerek yürümeye başladım bu sefer elimden tuttuğu gibi beni kendisine çevirdi belimden tutup kendine çektiğinde hızla tokat attım.

Darla: Sen n'aptığını sanıyorsun ya !!

Tokat atmamla benden uzaklaşmıştı yana savrulduğu yününü bir kaç saniye hareket ettirmedi gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı sinirle verdiği nefesiyle tekrardan açtı gözlerini üstüme yürümeye başladığında bende adımlarımı geri geri atıyordum.

William: NE sanıyorsun sen kendini

Sesi oldukça sinirli ve yüksek çıkmıştı.

Darla: Ben istemediğim sürece bana dokunamazsın !!

O sırada William omuzundaki elle geri çekildi ve yere savruldu karşımda Five'ın öfkeden deliye döndüğünü görebiliyordum William'ı yere attığı gibi üstüne çıktı ve yumruklamaya başladı.