Ben bir labirentin içine düştüm ve çıkmak için ya sevdiklerimin zarar görmesi gerekiyor ya da içimde ki güce teslim olmam gerekiyor....
*************************
İnsanın en çaresiz olduğu zaman ne zamandır ?
Bence beklemek, insan beklediği zaman anlıyor zamanın nasıl yavaş geçtiğini beklerken öğreniyor sabretmeyi. Elin kolun bağlı çaresizce bekliyorsun gelmesini.
Vanya: Darla hadi gidip biraz dinlen.
Darla: Hayır
dedim sert çıkan sesimle ağlamaktan kurumaya yol tutmuş gözlerimi kırpıştırarak uyumamaya direniyordum.
Diego: Vanya hadi sende git dinlen ben burada Darla ile kalırım.
Sürekli dönüşümlü olarak birbirlerinin yerine beni yanımda kalıyorlardı . Bunu görev olarak mı görüyorlar! ?
Darla: Hepiniz gidin! ben tek kalırım.
Diego: Dar-
Darla: Diego ! git
Dizlerimi kafama kadar çekip kollarımı ayaklarıma dolayıp kafamı oraya gömdüm.
*****
Grace: Darla tatlım uyan
Grace'in sesiyle yerimden sıçradım uyumuş muydum !?
Darla: Ne oldu !? Durumu nasıl? Yaşıyor değil mi ? ,
Grace: Sakin ol tatlım , evet yaşıyor tabii durumu iyi , uyanmasını bekliyoruz akşama kadar durumunu gözlemleyeceğiz ona göre normal odaya alıp almayacağımıza karar vereceğiz.
Darla: Onu görebilir miyim ?
Grace: Şimdilik hayır ama akşama doğru bakarız.
Annem yanımdan geçip gitti gülümsemeden duramadım. Yaşadığını iyi olduğunu bilmek, sanki tekrar nefes alıyordum.
Aşağı indiğimde kalabalıkta göz gezdirdim birkaç kişi hala uyuyordu ,onlar da sabaha kadar bekleyenlerdi. diğerleri burada.
Nacy: Darla nasılsın ? nasıl hissediyorsun.
Darla: Bilmiyorum.
İnsan ne hissettiğini bilmez mi ? işte ben tam olarak bu soruyu soruyordum kendime mutlu değildim ,üzgün de değildim , suçlu gibi hissediyordum ama suçlu da delildim.
yerime geçip bir şeyler atıştırmaya başladığımda Robert geldi.
Robert: Bugün ders olmayacak.
Olsa da bu halde kimsenin gitmeyeceğine eminim.
Yemeğimizi yedikten sonra Five'ın kaldığı odanın kapısının önünde oturdum ve düşünmeye başladım. Hayatı sorguluyordum her şeyi.
Ya ona bir şey olursa ? N'aparım ? Ya o aşık olduğum gözler bir daha açılmazsa ?
Ağlamaya başladım. Nefes alamıyordum panik atak mı geçiriyorum ? Sesler kesildi gözlerim bulanıklaşmaya başladı.
Allison: Darla ? DARLA BANA BAK.
🦋
Darla: Five ?
Five: Buradayım sevgilim.
Arkamı döndüm onun sesini duymuştum.
Neresi burası !? Sesler geliyordu. Çok karanlık hiç bir şey göremiyorum boşlukta mıyım ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Umberella Academy
Ficción GeneralReginald Hargreeves çoçuklar henünz 8 yaşındayken academiye yeni bir numara getirdi ,kızın trajik geçmişi onun utangaç , içine kapanık bir kişilik yapıyor. Karedeşleri tarafından dışlanan kız bu koca academy de yalnız başına.
