GÜLİZAR

20. bölüm

Murat'ın yokluğu Gül için iyi bir fırsat olmuştu.Aklını karıştıracak,konsantrasyonunu bozacak tek unsur evde olmadığı için kendini derslerine daha rahat verdi.Günlerini ders çalışarak geçirdi.Hasan haftada iki kez uğruyor, fizik ve kimya derslerine yardımcı oluyordu.Hasan Gül'ün okuluna gitmiş,müdürle ve diğer öğretmenlerle görüşmüş ve Gül'ün girmediği sınavları yeniden yapıp diploma vermeleri için ricacı olmuş,zaten Gül'ü çok seven ve başarısını bilen öğretmenleri de seve seve kabul etmişti.Hasan Gül'ü bir hafta sonu okula götürdü,girmediği bütün derslerden sınav olan Gül,üniversite sınavına bir hafta kala diplomasını ve okul birinciliği belgesini aldı.Sevinçle eve döndü ancak aklı Murat'taydı.Gideli ikibuçuk ayı geçmesine rağmen hala dönmemiştir.Sadece iki kez aramış ve durumu kontrol ettikten sonra kapatmıştı.Tabi bu arada Pelin de bir kez ziyarete gelmiş Gül deki fiziksel ve ruhsal değişimleri farkedince kompleksleri gün yüzüne çıkmış,bir sürü tehdit ve aşagılamada bulunup gitmişti.Murat'tan uzak durmasını,kısa zamanda kendine kalacak bir yer bulmasını,Muratla evleneceklerini ve bu eve yerleşeceğini söylemişti Gül'e.Gül artık bu eve kalmasının imkânsız olduğunu farkına vararak derslere daha çok asılmıştı.Hasan'ın yardımlarıyla sınava girdi.Genel anlamda güzel geçen sınav Gül'ü çok sevindirmişti.Nihayetinde hayatını kurtarmanın ve bağımsız yaşayabilmenin tek yolu buydu.

Üniversite sınavından bir hafta sonrasıydı.Akşam vakti Murat evin kapısını açtı.Elindeki valizi bir köşeye bıraktı ve salona doğru ilerledi.Kısa koridorun bitimine geldi tam sağ taraftaki salona dönecekti ki gözü sol taraftaki mutfağa kaydı.Mutfak tezgahının başında salata malzemelerini doğrayan arkası dönük genç kızı gördü.Hafif ıslak simsiyah saçlarını arkasına salıvermiş uzun boylu genç kızı tanımadı.Bir müddet öylece baktı.Belki Gül arkadaş edinmiştir diye düşündü.Selam verdi fakat genç kız duymadı.Salona geçip koltuğa oturmayı tercih etti.Bir müddet oradan genç kızı izledi.Genç kız ara sıra dinlediği müziğe eşlik ediyor,ara sırada tempo tutuyordu.Belli ki neşeli ve hayat dolu bir genç kızdı.Gül'ün toparlanmasına yardım edebilir diye aklından geçirirken genç kız yaptığı salatayı masaya getirmek için arkasını döndü.Ve o anda zaman durdu,hayat durdu,mekan durdu, sadece ve sadece gözler konuşmaya başladı.Görünen o ki gönül köprüsünün yarım kalmış kaçak inşaatı bundan sonra daha hızlı ilerleyecekti.Gül ilk şoku atlalattıktan sonra aceleyle kulaklığı çıkardı.Dudaklarına hafif bir gülümseme kondurup,

"Hoş geldiniz,kusura bakmayın kulaklık vardı geldiğinizi duymadım."

Murat'ın şoku atlatması o kadar kolay olmadı.Karşısındaki Gül müydü?boyu uzamış,yuvarlar çocuksu yüzündeki elmacık kemikler biraz daha oturmuş ve belirginleşmişti.çocuksu güzelligi yerini genç kız güzelligine bırakmış,yeni görüntüsüyle fizigi tam bir olgunluk kazanmıştı.Neden sonra cevap verdi Gül'e,

"Sen kusura bakma böyle sessiz bir şekilde içeri girdim."

İkiside öylece birbirlerine bakıyor,tek kelime konuşamıyorlardı.Gül'ün bakışlarında özlem ve hasret,Murat'ın bakışlarında ise hayranlıkla karışık şaşkınlık vardı.uzayacak olan sessizliğe noktayı Gül koydu.

"Nasılsınız,turneniz nasıl geçti?"

"Teşekkür ederim iyiyim.Turnemde güzel geçti.sen nasılsın?senin sınavın nasıldı?"

Gül'ün bir haftadır beklediği soru şimdi gelmişti.tatlı tebessümüne devam ederek,

"Bende iyim,sınavımda çok güzel geçti.güzel bir puan bekliyorum"

İkiside konuşmak istiyor birbirlerine birşeyler sormak istiyor ama bir türlü konuşamıyorlardı.Murat pes ederek ayağa kalktı.

"Ben odama çıkıyorum,biraz dinleneyim sonra uzun uzun muhabbet ederiz." diyerek merdivenlere yöneldi.