GÜLİZAR

Mutluluk Nerede?

Murat kurt gibi aç olduğunu söyleyince birlikte mutfağa girdiler. Gül güzel bir spagetti yaparken Murat salatayı hazırladı.
Çifte kumrular,öpüşe,koklaşa,
güzel bir sofra hazırladılar.
Tatlı bir muhabbet eşliğinde güzel bir akşam yemeği yediler. Ardından kahvelerini yudumlayan ikili yatma zamanın geldiğine karar verip ayaklandılar.
Murat kendi odasında kalmayı teklif etti ancak Gül kabul etmedi. Neticede o odada birçok kadın kalmıştı. Murat Gül'ün haklı olduğu kanaatine varıp en kısa zamanda eşyaları değiştirme kararı aldı ve Gül'ün odasında kalmak için birlikte koridora doğru ilerlediler. Tam kapının önüne geldiklerinde Murat döndü ve bir hamlede Gül'ü kucakladı.
"Murat,dur. Napıyorsun,belin ağrıyacak."
"Karımı kucaklıyorum. Gerçi bunu düğünden sonra gelinliğinle yapmam lazım ama olsun o zamanda yaparım."
"Ne yani bide düğün mü yapacaksın?"
Murat Gül'ü yavaşça yatağa uzattı kendide yanına uzandı.
"Tabiki yapıcam. Hemde Çıragan sarayında dillere destan bir düğün yapıcam. "
"Şaka yapıyorsun değil mi?"
"Yooo neden şaka olsun ki. Annem iyileşsin, Biraz zaman geçsin,Mustafa ve Bahar ayrılık fikrini iyice benimsesin. İlk işim bu düğün olacak."
"Baharla ayrılmadın ama"
"Yaa ben ondan 3-4 ay önce ayrılmak istedim. Ağladı sızladı bir türlü ayrılığı kabullenmedi. Ama en kısa zamanda bu işi de halledeceğim ve düğün için bir mani kalmayacak."
"Murat düğüne hiç gerek yok. Hatta ben diyorum ki annelere bile evlendiğimizi söyleme. Zaten birlikte kalıyoruz. Kimsenin bilmesine gerek yok."
"Gül ne diyorsun sen?Ben tüm dünyaya ilan edebilmenin yollarını arıyorum. Hem neden saklayayım ki? Hayatımda ilk defa isabetli bir iş yapmışken, deli gibi seviyorken,aşıkken ,mutluyken neden saklayayım.?
Bu zamana kadar gelmiş geçmiş en güzel düğün olacak bizimkisi. Seni o beyaz gelinlik içinde düşündükçe şimdiden heyecanlanıyorum."

Birbirlerini ikna etmek için mücadele veren çift kapı sesiyle muhabbetlerine ara verdiler. Birlikte odadan çıktılar. Murat salona geçerken Gül koridorda ilerledi. Kapıyı açtığında kötü bir sürprizle karşılaştı.
Bahar sırıtan bir surat ifadesiyle içeri girdi. Bütün neşesi kaçtı Gül'ün. Salona doğru ilerleyen Bahar'ın arkasından isteksice devam etti.
Bahar Murat'ı görür görmez,
"Aşkımmm ! Çok özledim seni."
Diyerek yaklaştı ve hızlıca kollarını Murat'ın boynuna doladı. Bir anda gafil avlanan Murat,ne yapacağını şaşırırken, öfkeyle bakan Gül ile gözgöze geldi. Daha öncede bu duyguyu yaşamıştı Gül, ancak hiç bu kadar keskin bir acı hissetmemişti. Kıskançlık bir kor gibi içini kavurmuştu bu defa.
"Çek kollarını kocamın üzerinden" dememek için kendini zor tuttu.
Murat Baharla mücadele ederken, Gül eliyle Murat'a işaret etti ve hızlıca odasına geçti.
Zira bu manzaraya fazla dayanamayacaktı.

2 saat odada kendiyle mücadele etti. Neden gelmişti yine bu kadın?Şimdi içerde ne yapıyorlardı?Murat durumu açıklamış mıydı? Yoksa geri gönderememiş miydi?Kesin yine kalmaya gelmişti. Yoksa Murat çoktan yanına gelirdi. Hemen yanlarına gitmeliydi. Yoksa gitmemeli miydi?

Ne yapması gerektiğine karar verirken biraz zaman harcadı. Sonra salona gitmek için odadan çıktı. Tam salona girmişti ki Murat merdivenlerden iniyordu. Gül'ün birşey demesine fırsat vermedi. Gözleriyle merdivenleri işaret edip,
"Gül ben çıkmak zorundayım. Bahar yukarda istirahat edecek bilgin olsun"
"Annenle ilgili bir durum mu var?"
"Yok ya kanalın patronu acil çağırdı da gitmek zorundayım."
Dedi ve göz kırparak hızlıca çıkışa ilerledi.
Gül'ün en son duyduğu kapının kilit sesiydi. Murat'ın gidişinden sonra yukarıdan da kapı sesi geldi. Belliki Bahar da odaya girip kapıyı hızlıca kapatmıştı.

Neler olduğunu merak ederek odasına gitti. Hala kendine yeni bir telefon almadığını farkedince,daha çok canı sıkıldı. Kendi düşüncesizliğine kızarak yatağına uzandı. Uykusu da gelmedi Murat'ta. Düşününce düğün yapmanın ne kadar mantıklı oluğuna kanaat getirdi. Herkes evli olduklarını duymalıydı.Yoksa bu kadınlar evden çıkmaz, Murat'ın
peşini bırakmazlardı. Evet evet!
en kısa zamanda kapsamlı bir düğün yapmalıydılar.