GÜLİZAR

*FİNAL*

Son bölüme geçmeden önce sizlerle paylaşmak istediğim şeyler var.Öncelikle şunu belirtmeliyim ki Hikâyeyi telefondan yazdığım için google klavye kullanmak zorunda kaldım. Kullananlar bilir, bu program senin yazdığın kelimeleri kendi hafızasında olan kelimelerle değiştiriyor. Hikâyeyi yazarken çok zorlandım, kontrolleri de yaptım ancak yinede gözümden kaçan yerler oldu. Bu durum için affınıza sığınıyorum..
Bunun dışında, çalakalem yazılmış,anlık düşünülmüş,anlık kurgulanmış bir hikayeydi Gülizar.
Buna rağmen, beni bıkmadan sıkılmadan takip eden,hikayemi okuyan herkese sonsuz teşekkürlerlerimi sunuyorum. Hikayem çok beğenilmese de benim için yeterli okuyucuya ulaştı. İnşallah ilerde kitap olarak basmakta nasip olur.
Bu arada yeni hikayemin büyük bir bölümünü tamamladım. Telif hakkı için başvuru yaptığımda  burada yayınlayıp sizlerin beğenisine sunacağım.
"KARDEŞİM"
Biraz daha macera, gerilim, ümit,entrika ve hikayelerin olmazsa olmazı Aşk...
Umarım beğenir ve desteklersiniz.

Allah'a emanet olun.
Sevgilerimle...

Veee final bölümü sizlerle...

"Baba"
"Efendim oğlum"
"Sence annemin gelinliği ablama nasıl olur?"
Ömrü boyunca bitmez tükenmez bir aşkla sevdiği kadına baktı.
Aynı aşkı onunda gözlerinde görüyordu ancak içindeki hüzün bu aşkı biraz geri plana itmişti.

"Ablanın çok güzel olacağına eminim ancak ben hayatımda çok kadın, çok gelin gördüm. Ancak hiçbiri annen kadar güzel değildi."

"Baba hadi yine anlatsana"
"Bilal! Bıkmadın mı sürekli aynı hikayeyi dinlemekten?Birazdan düğün başlayacak."
"Ya abi sanane ya! Bıkmadım işte. Bende büyüyünce annem gibi çok güzel bir kızla evleneceğim ve babam kadar çok seveceğim"

Murat kaşlarını kaldırarak devam etti.
"İşte orada yanıldınız Bilal bey."
Sevgi dolu bakışlarını tekrar Gül'e çevirdi.

" Kimse annen kadar güzel olamaz ve de kimse benim kadar sevemez"

"Hadi baba düğün başlayıncaya kadar anlatırsın."

Murat "Peki " derken çoktan 20 yıl öncesine gitmişti bile.

Hasan ile Sema'nın düğününden 3 ay kadar sonra Murat ve Gül düğün yapmaya karar vermişlerdi.
Gül çok ısrar etti küçük,mütevazı bir düğün olsun diye ancak Murat kabul etmedi.
Hayalleri vardı...
Çırağan Sarayında dillere destan bir düğün yapacaktı. Aşıkını tüm dünyaya haykıracak, bembeyaz gelinlik içinde, kuğu gibi süzülen sevdiceği ile saatlerce dans
edecekti.
Hayalleri vardı...
Gül'ü koluna takıp tanıtacak, bu muhteşem kadın,bebeklerimin annesi diyecekti.
Hayalleri vardı...
Bundan sonra gözlerime bu gözlerden başka gözler değmeyecek, kulaklarım ondan başkasını duymayacak, diyecekti.
Hayalleri vardı...

Düğün günü gelip çattığında Gül'ün de Murat'ın da heyecanı dorukta idi. Küçük bebekler Melike Zehra ve Gülcan da anneleri gibi gelinlik vari elbiseler giymiş sevimliliklerine sevimlilik katmışlardı.
Gülcan babaannesinin,
Melike Zehra, Zehra hanımın kucağında, gelin odasında hep birlikte Gül'ün hazırlanmasını seyrediyorlardı. Murat ise Hasanla birlikte Damat odasında son hazırlıklarını tamamlamakla meşguldü.

Kuaför Murat'ın saç ve sakal traşının son rütuşlarını tamamlayıp odadan ayrılırken,Murat heyecandan yerinde duramıyordu.
"Hasan şimdi kalbim duracak abi."
"Dur yahu! Ne bu heyecan!"
"Abi dizlerim titriyor,sende böyle olmuş muydun?"
"Ya tabiki bende çok heyecanlandım ama sen fazla abarttın gibi"
"Abartması var mı Hasan, benim düğünüm bu. Hemde hayatımın aşkıyla..."
"İyide Muratcım zaten hayatının aşkıyla epeydir evlisin."
"Olsun,bu başka birşey. Düğün bu. Gül'ü çok merak ediyorum. Gelinlik nasıl oldu acaba?"
"Çok güzel olmuştur da sen biraz sakin ol, bu kadar heyecan kalbine zarar verir."
Murat Hasan'ı duymamış gibiydi.
"Tamam mı?Gül hazır mıdır acaba? "
Hasan,
"Tamam anlaşıldı. Sen iptal oldun." diyerek telefonunu çıkardı ve çiçeği burnunda karısını aradı.
"Sema ne yaptınız canım? Hazırlıklar bitti mi?"
"Yok hayatım,henüz bitmedi ama bitmek üzere"
"Tamam o zaman sen bitince bana haber ver."
"Tamam canım"
Telefonu kapatan Hasan, Murat'a yöneldi.
"Birazdan hazır olurmuş"
Murat heyecanla atıldı.
"Ne kadar birazdan? Çok birazdan mı,az birazdan mı?"