het geheim van harry styles||een Larry Stylinson fanfic

chapter-37-

(Pov Harry)

Ik loop naar boven met een dienblad in mijn handen. Ik duw de slaapkamer deur open en loop naar binnen. Louis ligt nog te slapen en ik ga naast hem zitten. "Louis, wakker worden. Ik heb ontbijt voor je." Louis gromt even en pakt zijn kussen steviger vast. Ik grinnik en ga zachtjes met mijn hand door zijn haar. Louis draait zich om en opent langzaam zijn ogen.

"Goedemorgen, schone slaper." Zeg ik zacht en ik geef hem een kus op zijn neus. Louis grinnikt en drukt een kusje op mijn mond. "Goeiemorgen, Hazz." Zegt hij zodra zijn lippen van de mijne af zijn. "Zullen we straks gezellig naar de stad?" Vraagt Louis. Ik knik. "Zodra je je ontbijt op hebt." Antwoord. Louis gaat snel rechtop zitten en begint met eten.

~'s middags~

Hand in hand lopen Louis en ik door de stad. We zijn net bij de starbucks geweest en lopen nu gewoon een beetje rond. Ik kijk een beetje rond en zie dan dat een meisje met blond haar en blauwe ogen op ons af komt lopen. "Het spijt me maar je lijkt erg op iemand die ik ken. Zou ik mogen vragen hoe je heet?" Vraagt ze beleefd aan me. "Harry. Harry Styles." Zeg ik twijfelend.

"HARRY!" Roept het meisje blij en ze knuffelt me stevig. Ik blijf verbaasd staan en wacht tot ze me los laat. "Oh.. sorry. Ik ben het! Caitlyn!" Roept ze blij. "Caitlyn!" Roep ik blij en  ik til haar op. Ik zet Caitlyn weer neer en kijk naar Louis. Hij kijkt ons fronsend aan en zijn mond hangt open.

"Louis, dit is Caitlyn. Ik ken haar al sinds de kleuterklas. Caitlyn, dit is Louis. Mijn verloofde." Stel ik ze trots aan elkaar voor. "JE BENT VERLOOFD?! Hazzer wat geweldig!" Roept Caitlyn blij. Louis en ik lachen om haar over-enthousiaste reactie en ik sla mijn arm om zijn middel. "Wat is er in jou leven gebeurt?" Vraag ik nieuwschierig aan Caitlyn. "Niet veel." Antwoord Caitlyn.

"Zullen we vragen of ze even bij ons thuis wil komen?" Fluister ik in Louis oor. Ik kijk hem aan en hij knikt enthousiast. "Zou je met ons mee willen? Naar ons huis." Vraag ik Caitlyn. "Tuurlijk." Antwoord ze en we vertrekken naar ons huis.

Ik open de deur en volg Louis en Caitlyn naar binnen. Ik sluit de deur achter me en we lopen gezamelijk naar de woonkamer.

"Nou? Hoe hebben jullie elkaar ontmoet? Hoe lang zijn jullie al samen? Hoe lang zijn jullie verloofd? Wanneer is de bruiloft? Vertel me alles!" Ratelt Caitlyn zodra we zitten. "Caitlyn rustig. We vertellen je alles." Zeg ik lachend.

"We kennen elkaar nu 5 jaar en hebben elkaar ontmoet op de toiletten." Begin ik. "Ik botste tegen hem op en zei toen 'oops'." Vervolgt Louis. "En ik zei 'hi' en dat is hoe we elkaar hebben ontmoet"(a/n i know zo is het niet echt gebeurt maar dit vind ik wel leuk) eindig ik met een grote glimlach. "Ahw. Cute!"  Zegt Caitlyn blij.

"We zijn nu 4 maanden, 2 weken en 6 dagen samen." Gaat Louis verder. "We zijn nu 2 maanden en 4 dagen verloofd en de bruiloft is in mei." Eindig ik de ondervraging. "Ow wat leuk! En weet hij..?" Vraagt Caitlyn dan. "Dat weet hij maar al te goed Cai." Antwoord ik zuchtend. Daar begint ze altíjd over. "Gaat het over het vampier zijn?" Vraagt Louis fronsend. Ik knik.

(Pov Louis)

*zou hij een vampier zijn?* Caitlyn kijkt me licht fronsend aan. "Ja dat ben ik." Zeg ik uit het niets. Caitlyn's mond valt open wat me laat grinniken. "Ik begin hem met de minuut leuker te vinden hazz!" Roept ze blij. "Zolang je hem niet van me afpakt vind ik het goed." Zegt Harry lachend. "Geen zorgen, Hazz. Ik zal je nooit verlaten." Fluister ik in Harry's oor. "6 uur al?! Wow de tijd vliegt als je lol hebt. Ik moet gaan. Doei doei!" Zegt Caitlyn en ze staat op. We lopen naar de voordeur en zwaaien Caitlyn uit.

(Pov Niall)

"Niall! Kun je voor 1 keer eens je spullen opruimen?!" Roept Liam vanuit de keuken. Ik loop naar de keuken en ruim snel op. "Sorry li." Zeg ik schuldbewust. "Ik ben het gewoon zat dat je altijd je spullen overal laat liggen!" Zegt Liam boos. "Sorry Li, het zal niet weet gebeuren." Zeg ik terwijl ik naar de grond kijk. "Dat zei je gisteren ook al!" Roept Liam boos. "Liam, sorry. Ik was het vergeten." Zeg ik zacht en ik kijk hem voorzichtig aan.

"Je vergeet het iedere dag! Ik ben er gewoon klaar mee!" Roept hij boos en hij stormt de kamer uit. Ik hoor gestamp op de trap en niet veel later een deur die hard dichtslaat. Ik loop naar het kastje en pak een pen en papier.

Ik ben even weg. Ik ben niet laat terug.
Xx Niall.

Zet ik op het briefje. Ik loop naar de gang en pak mijn jas. Ik doe mijn schoenen aan en loop naar buiten.

Even later klop ik aan bij Louis en Harry. "Niall, hey!" Roept Harry blij zodra hij me ziet staan. Ik werp me in zijn armen en begin te huilen. "Shh, hey ni, wat is er?" Vraagt Harry verbaast en hij aait over mijn haar. "I-ik had ruz-zie met L-Liam." Snik ik luid. Harry trekt me naar binnen en zet me voorzichtig op de bank.

"Rustig Niall. Het komt wel goed. Waar ging de ruzie over?" Vraagt hij zacht terwijl hij me heen en weer wiegt. "D-dat ik n-nooit mijn spullen o-opruim." Zeg ik snikkend. Harry wrijft over mijn rug en maakt sussende geluiden. "Ow Niall, het komt wel goed. Je kent Liam." Zegt Harry zacht en hij aait over mijn hoofd. "D-dat klopt m-maar voordat hij naar b-boven ging zei hij d-dat hij er k-klaar mee w-was." Zeg ik zacht en ik begin harder te huilen.

"Hey Hazz, de pizz... Niall?" Hoor ik Louis' stem zeggen. "Hij had ruzie met Liam." Zegt Harry tegen hem en de bank naast me zakt iets in. "Ow Niall. Het komt wel goed." Zegt Louis en hij wrijft over mijn rug. De bel gaat en Louis staat op.

"Hebben jullie Niall gezien. We hadden ruzie en hij is weg gegaan." Hoor ik iemand zeggen. "Niall! Het spijt me zo!" Roept Liam en ik voel dat hij naast me komt zitten. "Heb je gehuild?" Vraagt hij bezorgt. Ik knik aangezien ik geen woord meer uit mijn keel krijg. Liam's sterke armen wikkelen zich om me heen en die van Harry laten me los. "Het spijt me schat. Ik wou je niet laten huilen." Zegt Liam zacht en hij geeft me een kus op mijn kruin.

"I-ik dacht dat ik je kwijt was." Zeg ik zacht snikkend. "Wat?! Niall, ik zou je nooit kwijt willen." Zegt Liam en hij kijkt me aan. "Nooit?" Vraag ik voorzichtig. "Nooit." Zegt Liam en hij glimlacht zwakjes. Ik glimlach en pak hem stevig vast. "Zullen we naar huis gaan?" Vraag ik Liam en ik kijk hem aan. Hij knikt en we staan op. Louisnen Harry lopen met ons naar de voordeur en zwaaien ons uit.