het geheim van harry styles||een Larry Stylinson fanfic

chapter-28-

(Pov Louis)

Nadat Armando weg is gegaan hebben Harry en ik nog een film gekeken. Na de film zijn we naar boven gegaan en gingen we slapen. Het is nu ochtend en ik lig in Harry's armen. Ik kijk naar hem. Hij is zo schattig als hij slaapt. "Je weet dat het onbeleeft is om te staren?" Vraagt hij ineens. "Sorry maar dan moet je niet zo knap zijn." Antwoord ik en Harry opent zijn ogen. Hij glimlacht en geeft me een kus op mijn lippen.

Ik sta op en doe mijn kleding aan. Ik voel Harry's ogen branden wanneer ik buk om mijn broek te pakken. "Like what you see?" Vraag ik lachend en voor ik het weet staat Harry achter me. "Ik kan er geen genoeg van krijgen." Zegt hij ontdeugend en hij knijpt in mijn kont. Ik ga snel recht staan en draai me om. Harry heeft een grote glimlach op zijn gezicht. "Mag ik dat niet doen?" Vraagt hij lachend. "Nee." Probeer ik zo sirieus mogelijk te zeggen. Harry zet een pruillip op. Ik maak gebruik van de gelegenheid en druk een kusje op zijn lippen.Ik pak mijn broek en we beginnen ons aan te kleden.

(Pov Niall)

Ik pak mijn mobiel van de tafel en open whatsapp. Ik ga naar onze groeps chat en begin te typen.

(N: Niall, H: Harry, Lou: Louis, Li: Liam, Z: Zayn)

N: Hey guys zullen we vandaag bij iemand afspreken. Ik verveel me en we hebben elkaar echt al lang niet meer gezien!

Ik druk op verzenden en niet veel later krijg ik antwoord.

Li: Ja goed idee Ni! Ik heb ook niks te doen.

Z: Ja! Bij wie spreken we af?!

Lou: kom maar hier! Wij zijn net naar de winkel geweest!

N: vind hazz dat goed?

H: Party Party! Hiero Hiero!

N: Zayn, Liam ik haal jullie op!

Ik lach om Harry's reactie en doe mijn telefoon in mijn broekzak. Ik pak mijn jas en loop naar buiten. Aangezien Liam en Zayn in dezelfde straat wonen staan ze buiten op me te wachten. "Stap in!" Roep ik uit het raam. Liam en Zayn stappen in en ik rij naar Louis en Harry.

De deur gaat open en Harry laat ons binnen. Zodra we de woonkamer inlopen zet Louis nog een bak chips op tafel. "Hey!" Roep ik luid. Louis schud lachend zijn hoofd en zegt hoi terug. We gaan zitten en Harry zet een film op.

"Gaat het wel?" Vraagt Harry halverwege de film. Ik kijk zijn kant op en zie dat hij bezorgd naar Louis kijkt. Ik kijk naar Louis die helemaal wit is. Hij schud zijn hoofd en rent naar de keuken. Harry rent achter hem aan en ik volg ze. Louis staat gebogen over de wasbak en geeft over. Harry staat naast hem en wrijft over zijn rug. Louis gaat rechtop staan en veegt zijn mond af. "Gaat het weer een beetje?" Vraagt Harry bezorgd. Louis schud zijn hoofd. "Ik ga even naar buiten. Gaan jullie maar verder met de film." Zegt Louis. Harry knikt en Louis loopt naar buiten. Ik loop samen met Harry terug naar de woonkamer en we gaan weer zitten.

"Waar is Louis?" Vraagt Zayn. "Hij is buiten, hij voelt zich niet zo lekker." Antwoord Harry. Zayn knikt en we gaan verder met de film.

De film is afgelopen en Louis is nog steeds buiten. "Ik ga even kijken waar Louis is." Zeg ik. Ik sta op en loop naar buiten. "Lou?" Ik kijk om me heen. "G-ga naar binnen N-Niall." Zegt Louis. Ik draai me naar hem toe en zie hem met zijn rug naar me toe staan. "Lou, het is donker. Je moet echt naar binnen." Zeg ik en ik leg een hand op zijn schouder. "Nee Niall! Ga naar binnen! NU!" Roept hij en hij haalt mijn hand weg. "Lou, wat is..." "NU!" Ik draai me langzaam om en loop naar binnen.

"Harry? Kan jij even bij Louis kijken? Hij doet vreemd." Vraag ik zodra ik de woonkamer binnenkom. Harry knikt. Hij staat op en loopt naar buiten.

(Pov Harry)

Ik loop naar buiten en kijk waar Louis is. Hij staat rechts van me met zijn rug naar me toe en zijn hoofd naar beneden. "Lou?" Ik zet een stap in zijn richting en hij tilt zijn hoofd op. "Wat is er? Niall zei dat je vreemd deed." Hij draait zich om en kijkt me aan. "Ik weet het niet, Hazz. Ik voel me vreemd." Zegt hij snikkend en hij loopt naar me toe met zijn hoofd naar beneden. "Waarom moest Niall weg en ik niet?" Vraag ik voorzichtig. "Ik...ik had bij Niall de hele tijd het gevoel alsof... het gevoel alsof ik hem pijn zou doen." Zegt hij onzeker.

Ik kijk hem vragend aan. "Hoe bedoel je?" Vraag ik hem. "Ik had het gevoel... alsof ik hem ieder moment... zou...zou." "Bijten?" Maak ik zijn zin af. Hij knikt heftig en pakt me stevig vast. Ik sla mijn armen om me heen en aai over zijn hoofd. "Kom we gaan naar binnen." Ik kijk Louis aan en hij schud heftig met zijn hoofd. "Wat nou als ik..." zegt hij snikkend. "Dat gebeurt niet Lou. Dat beloof ik." Hij kijkt me aan en ik knik. We lopen naar binnen en gaan op de bank zitten.

Louis zit nerveus met zijn duimen te spelen en kijkt naar de grond. "Gaat het weer Lou?" Vraagt Niall. Louis antwoord niet. "Lou?"

(Pov Liam)

"Lou?" Vraagt Niall en hij legt een hand op Louis' knie. Louis kijkt op en knikt. "Ja het..." Hij stopt midden in zijn zin en er verschijnt een rare blik in zin ogen. Voor ik het weet zit zijn gezicht in Nialls nek. "Louis!" Roept Harry en hij trekt Louis weg van Niall. Louis kijkt vreemd en rent naar boven. "Niall. Niall, reageer!" Roept Harry overstuur. Uit het niets geeft Niall een luide gil. "Nee! Nee! Nee! Nee! NEE!" Roept Harry en hij slaat in een kussen. Ik kijk verbaasd naar Zayn. Hij zit met open mond naar Harry en Niall te kijken.

"Niall. Niall kijk naar me. Kijk naar me Niall. Owke dit kan wat pijn doen maar het komt goed. Oke? Oke." Niall knikt. Harry kijk bezorgd onze kant op en daarna weer naar Niall.

Harry brengt zijn gezicht dichter en dichter bij Nialls nek. Ik sluit mijn ogen om niet te hoeven zien wat er gebeurt. Niall gilt nogmaals en daarna is het stil. "Niall? Gaat het weer?" Hoor ik Harry zeggen. Ik open mijn ogen en zie Niall zacht knikken. "Harry? Wat gebeurde er net?" Vraag ik na een tijdje. Ik kijk hem aan en er ziet bloed aan de zijkanten van zijn mond. "Ik leg het morgen uit. Het is beter als jullie gaan. 1 van jullie moet bij Niall blijven." Zegt Harry en hij loopt naar boven.Zayn, Niall en ik gaan weg en ik besluit om bij Niall te blijven.

(Pov Harry)

Ik loop naar boven. Naar Louis. Zodra ik de kamer inloop zie ik hem zitten. Hij zit op de vensterbank en kijkt door het raam naar buiten. Zodra ik de kamer inkom draait hij zijn hoofd naar me toe. Het bloed heeft hij weggehaald en zijn wangen zijn nat van de tranen. "Lou. Het komt..." "Nee Harry het komt niet goed! Dat willen we wel maar het gebeurt niet! Niet als ik niet naar Armando ga!" Roept hij en hij verbergt zijn gezicht in zijn knieën.

"Weet je het echt heel zeker?" Vraag ik Louis nadat we alles hebben besproken. "Ja. Ik ga naar Armando. Ik moet wel. Ik ben nu een gevaar voor mezelf en mijn beste vrienden." Zegt hij en hij kijkt naar de grond. "Ik ga slapen." Zegt hij en hij gaat op het bed liggen. Ik ga naast hem liggen en val in een droomloze slaap