het geheim van harry styles||een Larry Stylinson fanfic

chapter-6-

(Pov Harry)

Ik voelde dat Louis me los liet en een stap achteruit deed. "N-Niall. Het is niet wat het l-l-lijkt." Stotterd hij. Nialls glimlach verandert in een frons. "Dus jullie waren niet aan het zoenen?" Vraagt hij sarcasties. "Uhm.. nouja. We waren. Snap je wel." Stamel ik. Handig Harry nu weet hij zeker dat er iets is. Niet dat niks zeggen zou helpen. "Waar schamen jullie je voor? Ik vind het juist leuk." Opgelucht haal ik adem. Gelukkig. Hij vind het niet raar! Ik kijk naar Louis. Hij komt weer naast me staan en slaat zijn arm om mijn middel. Niall krijgt weer een grote glimlach op zijn gezicht. "Ik wist wel dat je niet met een teddybeer slaapt Harry!" Roept hij enthousiast. We schieten in de lach maar stoppen zodra we voetstappen horen. "Hé! Wat doen jullie hier allemaal? Jullie staan hier al een kwartier!" Hoor ik Liam zeggen. Hij en Zayn lopen de keuken in maar blijven stilstaan zodra ze Louis en mij zien.

(Pov Niall)

Liam en Zayn lopen de keuken in en kijken geschokt naar Louis en Harry. "Kom we pakken wat te drinken en dan laten we de tortelduifjes alleen!" Roep ik luid. Ik loop naar de koelkast en zie Harry en Louis rood worden. Liam en Zayn staan nog steeds met open mond naar ze te staren. "I-ik moet nog even naar huis. M-moet nog opruimen." Zegt Liam en hij loopt weg. "Uh. Ja ik ook! Ik ben vergeten de... magnetron uit te zetten!" Roept Zayn en hij loopt snel weg. Ik pak een glas cola en loop weer terug naar de woonkamer.

(Pov Louis)

Als Niall wegloopt dringt alles pas door. Ik kijk naar Harry en hij naar mij. "Wat nu?" Vraag ik aan hem." Geen idee we zouden kunnen..." hij denkt na. Hij is zo schattig als hij nadenkt. Opeens verandert er iets aan hem. Ik weet niet wat maar er is iets. "Wat is er?" Ik schrik op uit mijn gedachten. Blijkbaar keek ik hem raar aan anders had hij niks gevraagt. "Er.. er is iets anders aan je. Maar ik kan het niet plaatsen." Hij kijkt me aan. Recht in mijn ogen. En toen zag ik het! "Harry! Je ogen! ze zijn Rood!" Roep ik niet al te luid. "Ow man! Waarom nu?!" Wat? Wat bedoelt hij nu weer? "Louis kan je ervoor zorgen dat Niall weggaat ik moet even iets doen!" Ik wil hem vragen wat maar voor ik het weet is hij weg in sta ik daar met opgeheven hand.

(Pov Niall)

Ik zie Louis de woonkamer inlopen. Maar zonder Harry. "Waar is Harry?" Vraag ik hem. "Harry? O die is uhm.. even naar de winkel! Ja hij haalt even... Melk!" Ik vraag me af waarom ze melk nodig hebben aangezien er net nog 5 pakken in de koelkast stonden maar ik zeg er niks over. "Uhm. Niall aangezien Harry en ik net aan elkaar hebben verteld dat we elkaar leuk vinden..." ik onderbreek hem." Willen jullie graag alleen zijn? Ik snap het. Veel plezier jullie 2!" Roep ik en ik sta op. "Ben je niet gekwetst?" Vraagt Louis onzeker. "Tuurlijk niet! Ik zou ook alleen willen zijn als ik net met mijn crush zou hebben!" Antwoord ik blij. Ik zie een kleine glimlach op Louis' gezicht verschijnen en loop naar de deur. "Ik kom morgen nog wel even langs." En ik loop de deur uit.

(Pov Louis)

Eindelijk even alleen met Harry. Nou je zodra hij terug is in ieder geval. Wat zou hij aan het doen zijn? Ik hoor een deur dichtslaan. Dat is Harry! Denk ik entousiast. Ik sta op en ren naar de keuken. Ik zie Harry bij de wastafel staan. "Hé! Hazz!" Hij schrikt op. "Louis!"