het geheim van harry styles||een Larry Stylinson fanfic

chapter-10-

(Pov Niall)

Ik ga op de bank zitten en begin te snikken. "Niall? Wat is er?" Vraagt Louis bezorgt en hij gaat naast me zitten. Harry komt aan de andere kant van me zitten. Ik begin mijn verhaal te vertellen terwijl Harry en Louis me bezorgt aankijken.

"Het komt wel goed Niall. Echt waar. Je weet hoe Liam is." Zegt Harry zodra ik klaar ben en hij trekt me in een knuffel. "Weet je het zeker?" Ik kijk in zijn ogen. "Heel zeker!" In zijn ogen is geen teken van twijfel te bekennen in zijn ogen.

(Pov Louis)

Harry en Niall zitten te knuffelen. Het maakt me wat jaloers. Ik weet dat dat eigenlijk niet zou mogen, maar Harry is van mij! En van niemand anders! Ik pak Harry hand vast en hij lacht naar me. Volgens mij snapt hij wat ik bedoel want hij klopt Niall op zijn rug en laat hem los. "Dankje Harry. Ik had echt een knuffel nodig." Nialls gezicht was nat van de tranen en zijn ogen waren rood en opgezwollen. "Niall, als er iets is kan je altijd hierkomen." Zeg ik en ik zie Harry instemmend knikken. "Dankje. Mag ik iets te drinken pakken?" Vraagt Niall. "Tuurlijk, dat weet je toch!"Niall staat op en loopt naar de keuken.

"Waarom zeiden jullie niet dat jullie aan het lunchen waren?" Vraagt hij als hij terug komt." Omdat je dan weg zou gaan." Antwoord Harry. "Maar ik verstoorde jullie romantische moment. Vinden jullie dat niet erg?" Niall kijkt naar beneden wanneer hij dat zegt. "Maak je een grapje! Tuurlijk niet!" Roep ik luid. Niall haalt opgelucht adem en hij krijgt een glimlach op zijn gezicht. Ik kijk naar Harry, die ook een enorme glimlach op zijn gezicht heeft. Daardoor begin ik ook spontaan te glimlachen.

(Pov Harry)

Als Niall zijn drinken op heeft roept hij. "Zo ik ga maar weer eens. Bedankt dat ik hier even micht blijven." Hij staat op en loopt naar de deur. "Doe niet zo gek! Je bent hier altijd welkom!" Hij loopt naar buiten en gaat weg. Ik doe de deur weer dicht en loop weer terug naar de woonkamer. Louis zit nog op de bank. Hij staat op en loopt naar me toe en begint me te zoenen. Ik glimlach in de zoen. "We moeten nog opruimen." Zeg ik. Louis trekt zich terug en kijkt me teleurgesteld aan. "Ow..ja. okay." Hij kijkt me verdrietig aan en loopt dan naar de keuken. Ik loop achter hem aan. In de keuken begin ik op te ruimen. Als we klaar zijn loopt Louis naar boven.

(Pov Louis)

Ik loop naar boven en gooi mijn kamer-deur achter me dicht. Had ik me vergist in Harry's gevoellens? Of had ik iets fout gedaan? Tranen rollen over mijn wangen. Opeens schrik ik op uit mijn gedachten dokr een klap. Was dat de achterdeur? Ik kijk uit mijn raam maar ik zie nienand weglopen of wegrennen. Ik gooi mijn kamerdeur open. "Harry?!" Geen antwoord. Ik ren naar beneden. Naar de keuken. Die is leeg. "Harry! Waar ben je?!" Ik hoor gekraak achter me, maar voor ik me kan omdraaien voel ik een klap op mijn achterhoofd. Ik val voorover op de grond en alles word zwart.

Wat gaat er nu gebeuren?! Waar is Harry? En wie heeft Louis buiten bewustzijn geslagen? Lees het in het volgende hoofdstuk!

Xx Delany