het geheim van harry styles||een Larry Stylinson fanfic

chapter-8-

(Pov Harry)

Ik word langzaam wakker en merk dat er iets onder mijn arm ligt. Ik open mijn ogen en zie twee prachtige blauwe ogen me aanstaren. "Hey, boo." Zeg ik slaperig. "Goeiemorgen, slaapkop." Krijg ik als antwoord en ik zie een glimlach op het gezicht van Louis. "Hoelang ben je al wakker?" Vraag ik. "Geen idee. Ik wou niet naar de tijd kijken omdat ik je dan wakker zou maken en je bent zo schattig als je slaapt." Ik glimlach even. We blijven nog een tijdje zo liggen. Starend in elkaars ogen. Totdat de bel gaat.

Ik kijk op de wekker. 12.30! Ik spring uit bed en loop naar beneden. Als ik de deur opendoe zie ik een fronsende Niall staan. Ik kijk naar beneden en merk nu pas dat ik alleen in mijn boxer sta. "Uhm... nou dit is akward." Zegt Niall. Ik laat hem binnen komen en ren naar boven. Louis zit lachend op het bed. "Hahaha! Je merkte niet eens dat je! Haha! Alleen een boxer! Hahaha! Aanhad!" Ik trek snel een broek en t-shirt aan en loop weer naar beneden. "Dat is veel beter!" Roept Niall. Ik voel mijn gezicht rood worden. "Dusss. Waar is Louis?" Vraagt Niall en hij kijkt me aan met een grote grijns op zijn gezicht. "Hier ben ik!" Roept Louis en hij slaat zijn armen om me heen.

(Pov Niall)

Louis slaat zijn armen om Harry heen. Ik glimlach. Ze zien er  best schatti uit zo. "Waren jullie nog niet wakker ofzo? Aangezien Harry in zijn boxershorts naar beneden kwam." Ze kijken elkaar aan en glimlachen dan. "Laten we het daar maar op houden." Zegt Harry dan uiteindelijk, zonder het oogcontact met Louis te verbreken. "Duss. Gaan we nog wat doen of blijven jullie elkaar zo aanstaren?" Vraag ik. Hèhè. Hun blikken wenden zich eindelijk weer naar mij. "Sorry Niall. Dat was niet echt aardig." Zegt Harry schuldig. "Ik neem het jullie niet kwalijk. Jullie zijn gewoon zo'n koppel dat smoorverliefd is en het liefst zo lang mogelijk naar elkaar kijkt." Ze beginnen te lachen en gaan naast elkaar op de bank zitten. "Dus Niall. Wat wil je doen?"  Zegt Harry na 5 minuten stilte en nog wat gestaar. "Maakt mij niet uit, als het maar niet iets is met jullie liefdes-leventje." Antwoord ik met een scheve glimlach. We schieten in de lach. Opeens schiet me te binnen dat ik ook nog had beloofd om naar Liam te gaan. "Ow jongens! Sorry maar ik moet weg! Ik had Liam beloofd dat ik langs zou komen!" Ik sta op en loop naar de deur. Harry en Louis komen achter me aan en zwaaien me uit.

Hey iedereen!
Ik hoop dat jullie nog steeds van mijn verhaal genieten. Laat reacties achter als je wil dat er iets gebeurt dan denk ik erover na!

Xx Delany