het geheim van harry styles||een Larry Stylinson fanfic

chapter-17-

Voordat ik begin wil ik nog even bedankt zeggen voor bijna 110 reads dusss: DANKJEEEEE

(Pov Louis)

Ik voel mijn mond openvallen. Harry heeft me nog nooit iets verteld over zijn vader. "Sorry, maar Harry is niet thuis" zeg ik en ik doe de deur dicht.

(Pov Niall)

Ik zit tv te kijken als mijn telefoon gaat. Ik kijk op het scherm zaynert staat er. Ik neem op.

(Z=zayn,n=niall, zayn fluisterd het hele gesprek)

N: Hey Zayn wat is er?

Z: Niall, je moet hierheen komen. Ik ben in de fabriek. Neem je pistool mee.

N: Wat hoez...
Piep piep piep

Wat was dat ineens? Waarom moet ik naar de fabriek? En waarom moet ik mijn pistool meenemen? Ik besluit toch maar te gaan aangezien het erg sirieus klonk. Ik pak mijn auto sleutel, telefoon en pistool. Ik wil net weg gaan als ik een sms krijg van zayn

Wees stil als je binnen bent

Staat erin. Dit word met de minuut vager en vager. Ik stap in mijn auto en rij naar de fabriek.

Ik ren de fabriek in. "Zayn! Zayn" fluister ik. Ik ren door de gangen, op zoek naar zayn. "Zayn!" Roep ik weer. Ik voel een hand op mijn mond en probeer te schreewen. "Heb je mijn sms niet gekregen ofzo, ik zei dat je stil moest zijn." Fluisterd zayn fel. Hij laat mijn mond los en ik draai me naar hem toe. "Waarom moest ik hier komen?" Vraag ik zacht. Hij wijst naar de kamer waar we naast zitten. Ik kijk naar binnen en zie 2 jongens vechten. Na een tijdje gekeken te hebben zie ik dat 1 van de 2 Harry is. Ik draai me weer terug naar zayn. "Met wie is Harry aan het vechten?" Vraag ik hem. "Jason, die man die Harry en Louis ontvoerd had. Heb je je pistool bij je?" Ik knik en overhandig hem het pistool.

(Pov Harry)

Ik hoor heel zacht gefluister op de gang. Op dit moment zit ik bovenop Jason en probeert hij mij van zich af te duwen. "Harry! Vangen!" Hoor ik bij van de gang komen. Ik draai me om en zie dat er een pistool naar me toe word gegooid. Ik vang het en richt het op Jasons gezicht." Wow! Harry! Rustig daarmee!" Roept hij nerveus. "Je kunt je leven nog redden Jason." Zeg ik kalm. "Oké! Oké! Zeg het maar! Ik doe alles!" Ik sta op maar houd het pistool op Jason gericht. "Vertrek. Vertrek en kom nooit meer terug." Hij knikt heftig terwijl hij zijn handen naast zijn gezicht houd. "Is goed! Dat doe ik! Ik ga weg! Voor altijd!" Zegt hij bang. Ik zet een paar stappen dichterbij totdat het pistool voor zijn hart zit. "Nu." Zeg ik. Hij knilt en rent weg. Ik kijk hem na en zie hem de richting in rennen van de haven.

Ik haal opgelucht adem en loop naar de gang toe. Zayn staat op en geeft me een knuffel. "Het is gelukt. Hij is weg!" Roept hij blij. Ik knik. Jason is weg. Voorgoed. Nu pas merk ik dat er nog iemand in de gang staat. "Niall! Wat doe jij hier?!" Ik kijk hem verward aan, dan naar Zayn en dan weer naar Niall. "Zayn had me gebeld en zei dat ik hier moest komen met mijn pistool." Ik kijk naar het pistool in mijn hand en geef het weer aan Niall. "Kom we gaan naar huis." Zeg ik en we lopen naar buiten.

Eenmaal buiten stop ik even. "Niall kan jij Liam even ophalen en dan samen naar mijn huis komen? Ik moet jullie nog wat vertellen." Zeg ik en ik kijk Niall doordringend aan. "Uhm ja tuurlijk. We zijn er zo." Zayn en ik wachten even tot Niall weg is en dan springt Zayn weer op mijn rug. Ik ren tot aan de bosrand en laat hem dan weer van mijn rug glijden. We lopen naar huis en praten nog even na.

Zodra ik de deur open doe voel ik 2 armen om me heen slaan. "Harry! Waarom duurde het zo lang? Je bent al om 12 uur weg gegaan." Louis kijkt me aan met grote ogen. "Lou rustig. Ik moet je nog wat vertellen."

En toen stopte ik want ik moet zo weg. Maar ik ga snel weer verder. I promise.