het geheim van harry styles||een Larry Stylinson fanfic

chapter-38-

(Pov Louis)

"Hazz, zullen we naar het park gaan?" Vraag ik en ik kijk omhoog. We zitten al de hele middag binnen en ik heb echt wat frisse lucht nodig. "Ja waarom niet? Laten we gaan." Antwoord Harry en hij staat op. Ik sta ook op en doe mijn schoenen aan. We pakken onze jassen en lopen naar het park.

In het park gaan Harry en ik op een bankje zitten en ik leg mijn hoofd op Harry's schouder. Harry legt zijn hand in mijn zij en we blijven even zo zitten. Een jongen van mijn leeftijd loopt op ons af en ik schiet overeind. Nee. Dat kan niet. Laat het hem niet zijn. "Hey Louis! Lang niet gezien. Hoe lang ook al niet meer? 5 jaar toch?" Zegt de jongen zodra hij bij ons is. Ik slik onhoorbaar en kijk hem argwanend aan. "Ik ben het. Aiden. We zaten bij elkaar op school? Kom op dat weet je toch nog wel?!" Zegt de jongen en helaas klopt mijn vermoeden.

Ik sta op en ren weg. Nog geen 10 meter verder voel ik twee armen om me heen. "LAAT ME LOS!" Roep ik en ik probeer me los te maken. "Rustig Louis, ik ben het maar." Hoor ik Harry zeggen. "Harry, laat me los! Ik moet hier weg!" Roep ik bang en ik probeer los te komen. "Louis doe rustig. Wat is er ineens?" Vraagt Harry bezorgd. Tranen lopen over mijn wangen en ik begin zacht te snikken. "Harry, alsjeblieft laat me los." Zeg ik snikkend.Harry's grip word losser en na een paar seconden ren ik naar huis.

(Pov Harry)

Langzaam loop ik achter Louis aan naar huis. Wie was die Aiden? En waarom rende Louis voor hem weg? Dat soort vragen spoken door mijn hoofd. Ik open de voordeur en hang mijn jas op. "Louis?" Roep ik door het huis. Geen antwoord. Ik loop naar de trap en hoor zacht gesnik van boven komen. Ik loop de trap op en loop naar onze kamer. Louis ligt op het bed. Huilend. Ik loop naar het bed en ga naat hem zittend.

"Louis wat is er?" Vraag ik voorzichtig en ik leg mijn hand op zijn rug. Louis kijkt op en gaat in kleermakerzit zitten. "Waarom rende je weg?" Vraag ik en ik kijk in Louis' ogen. Er is iets vreemds. Louis' ogen zijn niet zo helder als altijd. Ze zijn dof en wazig. Ik leg mijn hand op Louis' knie. "Doe me geen pijn!" Roept hij ineens en hij kruipt naar achter. "Louis ik ga je geen pijn doen. Dat weet je toch?" Vraag ik en ik leg mijn hand weer op zijn knie.

"Nee! Raak me niet aan! Alsjeblieft!" Roept Louis en hij duwt mijn hand weg. "Alsjeblieft doe me geen pijn." Smeekt hij en hij rolt zich op als een balletje. "Louis. Ik zal je nooit pijn doen. Wat is er toch?" Vraag ik met medelijden. Hij laat zijn knieën los en kijkt verbaast om zich heen. "Harry? Ben ik in slaap gevallen in het park?" Vraagt Louis verbaast. Ik kijk hem fronsend aan. "Wat? Nee. Weet je het niet meer?" Vraag ik fronsend en ik kijk Louis verward aan.

"N-nee. Wat is er gebeurt?" Vraagt Louis. "Er kwam een jongen naar ons toe en zodra hij zei wie hij was rende je weg. Toen ik thuis kwam zat je op bed en smeekte je of ik je niet zou aanraken." Antwoord ik en ik kijk Louis verbouwereerd aan. Wat gebeurt hier? "M-maar ik droomde dat... dat iemand me in elkaar sloeg. Wie was die jongen? Wat was zijn naam?" Vraagt Louis en hij kijkt me afwachtend aan. "Aiden volgens mij. Hoezo?" Vraag ik en voor ik het weet hangt Louis om mijn nek. "Louis wa..?"

"A-aiden heeft me van groep 3 tot de 5e klas ge-gepest." Zegt Louis snikend. Ik sla mijn armen om Louis heen en wieg hem heen en weer. "I-ik dacht dat ik e-eindelijk van hem a-af was." Snikt Louis. "Wat deed hij allemaal?" Vraag ik voorzichtig. "H-hij schold me uit e-en hij sloeg me i-in elkaar en h-hij heeft me... hij heeft me..." Louis maakt zijn zin niet af en begint hard te huilen. "Rustig maar. Je hoeft het niet te vertellen." Fluister ik in zijn oor en ik streel zachtjes over zijn haar.

"Ik schaam me er gewoon voor." Zegt Louis zodra hij is uitgehuild. "Je hoeft je nergens voor te schamen." Zeg ik. Ik pak Louis' wangen en kijk hem doordringend aan. "Het is gewoon zo smerig." Zegt Louis met tranen in zijn ogen. Die Aiden zou toch niet..? "Ja, Aiden heeft me...Hij heeft me verkracht."  Zegt Louis en hij werpt zich weer in mijn armen. "Ow Louis. Daar hoef je je niet voor te schamen. Je kon er niks tegen doen." Fluister ik zacht. "Vind je me nu niet vies?" Vraagt Louis en hij kijkt me aan.

"Wat? Natuurlijk niet! Waarom zou ik?" Vraag ik verbaasd. "Z-zullen we gewoon gaan slapen?" Vraagt Louis. Ik knik en doe alles behalve mijn boxer uit. Louis doet hetzelfde en we gaan liggen. Ik leg mijn hand om Louis' middel maar die haalt hij bijna meteen weer weg. "Vannacht niet, oké?" Vraagt Louis met een gebroken stem. "Oké." Antwoord ik en ik draai me om. Ik zucht en niet veel later val ik in slaap.

Ik word wakker van een gil. "Nee! Aiden. Alsjeblieft, STOP!" Hoor ik naast me. Na een tweede gil realiseer ik me wat er gebeurt en ga ik rechtop zitten. "Louis, Louis rustig maar. Aiden is hier niet." Probeer ik hem gerust te stellen. Tja wat wil ik anders doen? "Niet?" Vraagt Louis. "Nee, Aiden is er niet. Je bent veilig thuis. Niemand doet je hier pijn." Zeg ik zacht en ik strijk met mijn hand over Louis' wang.

"Beloofd?" Vraagt Louis met zijn ogen nog steeds gesloten. "Beloofd. Ga maar weer slapen." Fluister ik in Louis' oor. "Oke, mammie." Murmeld hij en ik ga weer slapen.

(Pov Zayn)

Ik word wakker van de zon die on mijn ogen schijnt. Ik sta op en neem een douche. Ik loop naar beneden waar ik begin aan een ontbijtje. Na het ontbijt pak ik mijn telefoon en scroll ik door mijn contacten. Ik tik op Harry's nummer en laat de telefoon overgaan.

(H: harry. Z: zayn)

H:hallo..

Z:nou dat klinkt enthousiast.

H:niet mijn schuld. Louis had vannacht een nachtmerrie waardoor ik een half uur minder slaap had.

Z:vreemd Louis heeft die toch nooit?

H:nee maar er is gisteren iets gebeurt. Maar dat bespreek ik liever niet over de telefoon.

Z:oké dan kom ik wel naar je toe

H: nu?!

Z:jup see ya in 5.

Ik hang op en pak mijn jas en schoenen. Ik loop naar buiten en met 5 minuten ben ik bij Harry. Ik bel aan en er word open gedaan door een chagerijnige Harry. "Hey!" Zeg ik blij. "Kom gewoon binnen." Antwoord Harry chagerijnig en hij laat me binnen. "Kom op Hazz. Wees een wat vrolijker." Zeg ik lachend en ik knijp in Harry's wangen. "Yes!"  Zeg ik zodra Harry glimlacht door mijn grap.

"Oké, wat is er gisteren gebeurt?" Vraag ik zodra we zitten. Harry verteld me het hele verhaal. "Wat deed die Aiden allemaal?" Vraag ik nieuwschierig. "Hij schold Louis uit en sloeg hem in elkaar. Hij heeft Louis zelfs een keer..." Harry stopt met praten. "Een keer wat..?" Vraag ik verder. Harry schud zijn hoofd. "Niks laat maar." Zegt hij en hij neemt een slok van zijn drinken. Zou het zo erg zijn?

"Hey schone slaper." Zegt Harry en hij kijkt glimlachend naar de deur. Ik kijk om en zie Louis staan. "Hey, Hazzie." Antwoord hij gapend. "Hey Zayn. Wat doe je hier zo vroeg?" Vraagt Louis en hij neemt een slok van Harry's drinken. Ik kijk  naar Harry die me doordringent aankijkt. "Ow niks. Ik verveelde me meer niet." Zeg ik en ik kijk naar Louis. "Maar ik moet gaan. Ik heb afgesproken." Zeg ik en ik sta op. "Ow met wieeee?" Vraagt Louis. "Met de toekomstige Mrs. Malik?" Voegt Harry toe."Nee met een oude vriend van school." Ik loop naar de voordeur en ga weg.

Heeuy. Als jullie zouden willen mogen jullie vragen achterlaten voor een Q&A.
Comment & vote