het geheim van harry styles||een Larry Stylinson fanfic

chapter-48-

(Pov Ella)

"Ik ben thuis!" Roep ik terwijl ik samen met Sophia naar loop. We zetten onze tassen in de gang en lopen naar de woonkamer. Harry komt uit de keuken gelopen met een schort om zijn middel. "Hoi Ella, wie is dit?" Vraagt hij en hij kijkt naar Sophia. "Ik ben Sophia, ik zit bij Ella in de klas." Zegt ze en ze steekt haar hand uit.

Harry pakt haar hand aan en schud die. "Harry." Zegt hij met een glimlach. "Waar is Louis?" Vraag ik zodra ik merk dat hij er niet is. Harry slikt. "Hij is even naar... uhm.. de winkel... melk halen." Oké vreemd? "Zullen we naar boven gaan" vraag ik aan Sophia. Ze knikt en we lopen samen naar boven.

"Je vader is echt cool." Zegt Sophia als we eenmaal op mijn bed zitten. "Vertel mij wat. Toen ze me vanochtend wakker maakten, kietelden ze me, inplaats van normaal wakker maken!"

(Pov Harry)

Ik haal een shaal met versgebakken koekjes uit de oven wanneer Louis de keuken in komt lopen. "Hey babe." Ik zet de schaal op het fornuis en loop naar Louis toe. "Hey." Zeg ik en ik geef hem en kus op zijn mond. "Ella heeft een vriendin meegenomen." Zeg ik zodra onze lippen zich van elkaar scheiden.

"Echt? Wat leuk!" Ik haal voorzichtig de koekjes van de bakplaat en leg ze op een paar bordjes. "Zullen we ze wat eten en drinken brengen?" Vraag ik, wijzend naar de koekjes. "Is goed." Louis en ik pakken een bordje en een glas melk en we lopen naar boven.

Ik klop op de deur van Ella's kamer. "Binnen!" Klikt er vanaf de andere kant. Ik open de deur en zie de 2 meiden op het bed zitten. "Louis, je bent thuis!" Zegt Ella blij. "Ik hoop dat jullie zin hebben in koekjes." Zeg ik. De meiden staan op en lopen naar ons toe.

"Harry! Deze koekjes zijn heerlijk!" Roept Ella en Sophia knikt instemmend. "Wij gaan weer naar beneden." Zeg ik lachend en ik sluut de slaapkamerdeur. Ik loop met Louis de trap af. Onderaan de trap worden 2 handen naast mijn hoofd gezet.

"Ik heb je gemist." Louis' gezicht is centimeters van het mijne af. "Je bent 10 minuten weg geweest." Zeg ik lachend. Louis' lippen worden zacht op de mijne gedrukt en bewegen zacht heen en weer. Het is perfect. Alles is perfect en zo zal het ook blijven.

Boom! Dat was het. Crying is allowed. Ik hoop dat jullie het leuk vonden en als je wil mag je mijn andere boeken ook lezen!