My story is yours

Part 8

"Do you love me?"

"Baby, I want you today, tomorrow and forever! Of course I love you <3 "

Ik kijk snikkend naar de romantische scène op tv. Ethan zit langs me op de zetel en trekt me stevig tegen zich aan. 'Kan mijn Beertje niet tegen een romantische scène?' Vraagt hij plagend. Ik geef hem een por in zijn zij en begin te lachen. Hij port me terug en begint me te kietelen. Hij weet goed genoeg dat ik daar niet tegen kan. Daarom sta ik vlug op van de zetel en probeer ik te ontsnappen. Helaas mislukt dat want ik bots tegen onze salontafel waardoor ik mijn snelheid verlies. Voordat ik kan wegvluchten, heeft hij mijn arm alweer vast. Om zijn lippen brandt een grote glimlach.

'Wat is er?' Vraag ik plagend. 'Ik ben gek op je, weet je dat?'

Ik smelt vanbinnen en wil eigenlijk uitschreeuwen dat ik hem nóg liever zie. Maar dat zou vreemd zijn dus ik knik lichtjes. 'Je bent wel oké denk ik,' antwoord ik plagend. Ethan geeft me een stomp. 'Heel grappig,' antwoordt hij sarcastisch. Omdat ik me schuldig voel, antwoord ik eerlijk: 'Ik ben ook gek op jou.'

Er ontstaat een grote glimlach om zijn lippen. Dan draai ik me om en buig ik me naar hem toe.

Net wanneer ik hem wil kussen, vraagt hij plagend : 'Moesten we niet rustig aan gaan doen?'

Ik geef hem kwaad een por. 'Nu verpest je heel het moment,' leg ik uit. Hij kijkt me grijnzend aan.

'Het is niet grappig!'Antwoord ik serieus terwijl ik zo kwaad mogelijk probeer te kijken. Maar door Ethans gelach lukt dat niet. Dus uiteindelijk geef ik het op en begin ik ook te lachen.

Op de achtergrond horen we de aftiteling van de film. Ik werp een blik op de televisie. 'De film is gedaan,' zeg ik terwijl ik door de woonkamer loop en de tv uitzet. 'Wat vond je ervan?' Vraag ik nieuwsgierig. Ethan gaat terug in de zetel te zitten en krabt in zijn nek. 'Uhm.' Meer antwoordt hij niet. 'Ik vond die John wel een beetje egoïstisch omdat hij.. uhh. Hij...'

Ik knijp mijn ogen tot spleetjes. 'Je hebt niet gekeken!' Antwoord ik quasi boos. 'Het hoofdpersonage noemt namelijk James en níet John,' verklaar ik terwijl ik een slokje neem van het glas cola dat ik voor ons had uitgeschonken aan het begin van de film.

Ethan grijnst. 'En waarom was dat je lievelingsfilm ook alweer?' Vraagt hij plagend. Ik haal mijn schouders op. 'Omdat de jongen in deze film perfect is.' Ik zie dat de glimlach op Ethans gezicht verdwijnt. 'Oh ja? Is deze jongen dan niet perfect?' Vraagt hij terwijl hij naar zichzelf wijst. Ik doe alsof ik even nadenk. 'Uhm, nee,' antwoord ik dan plagend. 'Het pérfecte vriendje zou elke dag zijn liefde aan mij bewijzen.'

Ethan begint te lachen. 'Dus als ik elke dag zou zeggen: "ik zie je graag", dan ben ik het perfecte vriendje?' Zijn ogen fonkelen en ik kan niet stoppen ernaar te kijken. 'Ja,' antwoord ik zacht zonder mijn blik van zijn gezicht af te wenden. 'Komt in orde,' antwoordt hij zacht en hij streelt met zijn hand over mijn wang. Ik zou nu nergens liever zijn dan bij hem. Het was mijn idee om hem deze avond uit te nodigen. Aangezien ik morgenavond al met Lily af ga spreken, kon ik het niet laten hem vandaag te vragen. Mijn vader leek er niet blij mee te zijn, maar hij zei er niets van. Volgens mij heeft mijn moeder een goed gesprek met hem gehad. Die laatste moedigde het alleen maar aan dat Ethan langs zou komen. Bovendien zijn mijn ouders vandaag met vrienden uit eten deze avond. Dus mijn vader heeft er sowieso geen last van.

'Wil je nog wat chips?' Vraag ik terwijl ik al richting de keuken wandel. 'Graag,' hoor ik Ethan roepen. Ik pak een zak paprikachips en vul Ethans glas met cola. Dan wandel ik terug naar de zetel en geef ik hem de zak aan. 'Mmm... Lekker,' zegt hij terwijl hij de zak opent. 'Ook eentje?' vraagt hij met volle mond en hij schuift de zak naar me toe.

Ik neem ook een handje en ga terug langs hem in de zetel zitten.

'Hoe gaat het eigenlijk met Emma?' Zij is Ethans oudere zus. Ik weet dat ze altijd al een goede band hebben gehad maar omdat Emma op kot zit, ziet hij haar veel minder vaak. 'Ça va denk ik.'

'Ze studeert toch criminologie hé?' Ethan knikt bevestigend terwijl hij nog wat chips in zijn mond propt. 'Ze heeft trouwens een vriendje sinds vorige week,' mompelt Ethan wanneer zijn mond leeg is. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan. 'Wie?' Vraag ik nieuwsgierig. Al weet ik dat ik hem toch niet ken.

'Hij noemt Tyler.' Ethan pakt zijn gsm uit zijn broekzak en laat me Tylers instagramprofiel zien.

'Wij zijn gekke stalkers.' Ik kijk Ethan lachend aan.

'Lachen!' Zegt hij plotseling. Ik kijk hem vragend aan, niet wetend wat hij bedoelt.

Plotseling zie ik een flits vanuit mijn ooghoek. Dan pas realiseer ik me dat Ethan een selfie heeft gemaakt. 'Kijk, hoe mooi.' Hij toont me mijn gsm waarop ik de getrokken foto kan zien. Ik zie mezelf verliefd naar Ethan kijken. Hij daarentegen kijkt recht in de camera. 'Mooi,' antwoord ik bevestigend.

We stellen de foto allebei in als achtergrond. 'Ik zal eens naar huis vertrekken,' mompelt Ethan uiteindelijk terwijl hij al rechtstaat. Ik trek een pruillipje. 'Nu al? Blijf nog even,' smeek ik. Maar hij schudt zijn hoofd. 'Je ouders zullen zo wel thuis zijn en mijn moeder zal zich wel afvragen waar ik blijf,' legt hij uit.

Ik laat mijn hoofd hangen, maar knik uiteindelijk. 'Doe de groetjes aan je ouders,' antwoord ik knipogend terwijl we naar de deur wandelen. Ik geef hem zijn jas aan en omhels hem. 'Tot snel, Beer van mij,' fluister ik zachtjes. Hij geeft me een kus op mijn wang. 'Tot gauw, lieveling.'

Dan vertrekt hij en blijf ik alleen achter.