My story is yours

Part 32

'Happy birthday to youuuu...' Ik word uit mijn slaap gewekt door een koor, waarvan de lage stem nogal vals zingt trouwens, dat langs mijn bed staat te zingen. Mijn ogen openen zich langzaam en er ontstaat een grote glimlach om mijn lippen wanneer ik niet alleen mijn moeder maar ook Lily en Will langs mijn bed zie staan. 'Gelukkige verjaardag!' Roept Lily opgewekt wanneer het lied gedaan is. Ik ga geeuwend rechtop zitten en word zowat doodgeknuffeld door mijn beste vriendin. Will kijkt ons wat ongemakkelijk aan.

'Kom hier, sukkel!' Lach ik terwijl ik uit bed stap om Will te omhelzen. We knuffelen even en dan is het mijn moeders beurt om me even goed vast te pakken. 'Ik zie je graag, schat,' fluistert ze in mijn oor. Ik glimlach. 'Ik jou ook, mam.'

'Tijd voor de cadeautjes!' Schreeuwt Lily opgewekt terwijl ze me een rooskleurig pakje aangeeft met een enorme strik. Ik begin al te lachen alvorens ik het open. 'Is het wat ik denk dat het is?' Vraag ik grijnzend. Will en mama kijken me fronsend.

'Hmm... Dat zul je zometeen zien,' antwoordt Lily om de spanning erin te houden. Zonder te aarzelen scheur ik het cadeaupapier open en is er een goudkleurig parfumflesje te zien. 'Ooh Lil, die geur wou ik al zo lang!' Roep ik blij terwijl ik het cadeau op mijn bed leg en Lily in de armen vlieg. 'Dat heb je me zo'n honderd keer duidelijk gemaakt dus ik móest hem wel kopen,' antwoordt ze grinnikend. Ik geef haar een por in haar zij maar blijf breeduit glimlachen.

'Nu is het mijn beurt,' antwoordt mijn moeder dan voordat iemand kan protesteren. Ze geeft me een rechthoekig doosje aan dat keurig is ingepakt. Mijn moeder kijkt me glimlachend aan terwijl ik het cadeaupapier kapot scheur. 'Een nieuwe gsm!' Roep ik verbaasd uit. 'Dankjewel!'

Mama kust me op mijn wang. 'Dat verdien je,' antwoordt ze lief. Ik haal de gsm uit de verpakking en bewonder de roodkleurige iPhone 12. 'Aah, echt prachtig,' zeg ik onder de indruk. 'Ik ga het ontbijt even maken,' mompelt mijn moeder dan terwijl ze de kamer uitwandelt. 'Ik kom je wel helpen, Amy,' stelt Lily dan voor terwijl ze mijn moeder op de voet volgt. Will staat nog steeds voor me en kijkt me ongemakkelijk aan. 'Is er iets?' Vraag ik grijnzend.

'Ik heb ook een cadeau voor je,' vertelt hij dan terwijl hij me een klein pakje, dat hij uit zijn broekzak haalt, aanreikt. Ik kijk Will verrast aan. Ik open het pakje en zie een goudkleurig
kettinkje zitten met een stervormig bedeltje.

'Oooh, bedankt Will!' Roep ik blij uit terwijl ik ook hem omhels. Ik voel zijn vingers zachtjes mijn schouder strelen. Nadat ik me los heb gemaakt uit de omhelzing, stelt Will voor het kettinkje bij me aan te doen. Ik knik instemmend. Terwijl ik mijn haren omhooghoud zodat er niets in de weg hangt, voel ik zijn vingers voor de tweede keer vandaag zachtjes mijn schouders strelen. 'Lukt het?' Vraag ik met onvaste stem.

Will antwoordt niet maar aan de zachte klik van het slotje te horen neem ik aan dat het gelukt is. Ik laat mijn haren terug los over mijn schouders hangen en draai me rustig om. Wills amandelbruine ogen kijken me doordringend aan. 'Je... Je bent mooi...' Ik kijk Will verrast aan, niet-wetend wat ik moet antwoorden.

'Ik euhm... Dankjewel,' mompel ik dan maar zachtjes. Ik wend blozend mijn blik af en bijt nerveus op mijn lip. Gelukkig wordt het ongemakkelijke moment verbroken doordat Lily plotseling mijn kamer binnenstormt.

'Komen jullie nog eten?' Vraagt ze wijzend naar beneden. Ik knik hevig. Hoe sneller ik van deze onaangename stilte af ben, hoe beter. 'We komen,' zeg ik terwijl ik al richting de trap wandel. Will mompelt iets onverstaanbaar en ik hoor zijn voetstappen achter me. Ik voel hoe zijn ogen in mijn rug prikken, maar zet het gevoel van me af en neem mezelf voor er een leuke dag van te maken.

'Mmm... lekker,' zeg ik wanneer ik een blik op de tafel werp. 'Je hebt zelfs spiegeleieren gebakken!' Roep ik verbaasd uit. 'Natuurlijk, schat!' Mama streelt eens over mijn haar en gaat dan aan tafel zitten. 'Al zestien jaar ben ik jouw trotse moeder,' zegt ze dan zachtjes terwijl ze me een croissant aanreikt. Ik glimlach kort terwijl ik de croissant aanneem en zie Will plaatsnemen naast me. Dat is goed, denk ik in mezelf. Dan hoef ik hem niet de hele tijd aan te kijken en kan ik dat ongemakkelijke moment van daarnet zo snel mogelijk vergeten. Zou hij me gezoend hebben als Lily niet was binnengekomen? Nee, Elle, doe even normaal. Vroeger had hij misschien een oogje op me maar nu allang niet meer. Toch? Ik heb het me vast gewoon verbeeld dat hij op die manier naar me keek!