I Fell In Love With The Hot Maid(COMPLETED✔)

Chapter 26

Tahimik ng naging byahe namin. Hindi siya umiimik at gano'n din ako. Nag-sorry siya sa'kin at uuwi na daw kami. We're on our way home. Seryoso ang mukha niya na nakatingin sa daan.

Nabasag ang katahimikan ng biglang tumunog ang phone niya. Malakas ito kaya bahagya din akong nagulat dahil nasa dashboard lang ito.

I glanced at him. Parang wala siyang balak na sagutin ito. Hindi ko na napigilan ang sarili kong magsalita, "Hector, may tumatawag sa'yo. Puwedi mo naman sagutin baka importante," sabi ko sa kaniya.

Hindi siya kumibo bagkos ay niliko niya ang kotse sa kanang daan at hindi ko alam kung saan kami patungo. Napalunok ako na wala sa oras, "H-hector, saan tayo pupunta? Hindi dito ang daan pauwi," saad ko. Mahigpit akong napahawak sa seatbelt habang nililingon siya.

Gano'n din ang sunod-sunod na pagtunog ng phone niya. Inabot ko ito kahit wala ang permiso niya. He didn't stop me. So, I concluded na okay lang.

Tumiim ang bagang ko ng makitang nakarehistro ang pangalan ni Architect Suarez. Sinagot ko kaagad ito.

"Hey! Where are you? Hindi pa nga nag-sstart ang party! Come on, Hector! You can go here without that woman!" she said, raising her voice. I can say that she is angry and frustrated when Hector leave.

I sighed heavily and nibbled my lips. Sasagutin ko ba? Anong sasabihin ko matapos niyang sabihin na puweding umalis si Hector na wala ako.

I decided to answer her, "Uhmmm, miss. This is me, her girlfriend. Nagda-drive kasi siya and he can't answer the call," I said in soft tone. Ayoko naman na mahiya siya. She said all of those bluntly without hesitation na I might gonna answer the calls.

Biglang natahimik sa kabilang linya kaya napalingon ako kay Hector. What's up with him? Tungkol pa rin ba ito sa sinabi ni Xia na 'yon?

Biglang namatay ang tawag. Kaya naiwan akong nakatingin sa screen ng phone niya, "Grabe, she dropped the phone without saying goodbye," bulong ko sa sarili.

"Love, ano daw ang kailangan?" sa wakas at nagsimula na rin siyang magsalita. It lights up my face.

I shrugged, "I don't know, Hector. Hindi niya naman sinabi pinatay niya kaagad matapos ko siyang sagutin," sagot ko. I putted his phone back to the dashboard, "And she said that, you can go back there without me," nag-aalangan kong sabi.

Kumunot ang noo niya, "W-what? She said that?" he asked.

Tumango ako sa kaniya. Bahagya siyang napatiim ng bagang at deretso na tumingin sa daan.

"Just don't mind what she said, love."

Tumango ako. Ayoko rin namang ungkatin kanina ang sagot sa utak ko. I am still curious about what she said, kung alam ko na ba? I don't want Hector to be mad at me.

"Okay, but please...tell me where are we going?" I asked, pouting my lips. Nawala na kaming dalawa sa way pauwi.

"We are just taking other way, uuwi pa rin naman tayo sa inyo. I'm sorry if I acted moron earlier," he explained, "Ayoko ko lang naman ang pinagsasabi niya matapos kitang ipakilala," dagdag pa niya.

Napakagat-labi ako, "Okay lang 'yon. Hindi naman big deal. Siguro gano'n lang talaga ang nasabi niya..." Hinayaan ko na lang na tumikom ang bibig ko or else ano din ang masasabi ko sa kaniya.

Curiosity started killing me.

"What do you think her, Hector?" I asked. Bigla lang pumasok sa isip ko, "Gaano na kayo katagal na magkakilala?"

"What do you mean by that, love? I don't see her like you, you are different and I love you," he answered. I heard him sighed, "I've known her for more than a year."