合意 ° myg

さん

Bol bol yorum görmek istiyorum, bu arada oy vermeyi ihmal etme, öpüldün 💖

Keyifli okumalar muah 💋

Yoongi anlatımından

"Hyung hiç bir sorun yaşamadığım çalışanımı neden işten çıkartmamı istediğini anlamıyorum. Yeo-jin, çalışkan ve kendi işinden fazlasını yapan bir çalışanım." derin bir nefes alıp bacak bacak üstüne attım.

"Sana bahsettiğim site projem vardı, hatırlıyor musun?" bir süre düşünmesinin ardından hatırlayarak başını salladığında devam ettim. "Sitenin yapımı oldukça uzun sürdü." Taehyung, sabredemeyerek araya girmişti.

"Neden?" çünkü karşımda inatçılığın kitabını yazan bir kız var. "Mahalledeki kırık dökük apartman dairelerinden biri Yeo-jin'e ait ve Yeo-jin'in o lanet dairesini satın alamıyorum, satmamakta o kadar inatçı ki aylaydır sadece o'nunla uğraşıyorum. O evi almadan yıkıma başlayamayız, Taehyung." bu sinir bozucu durumdan fazlasıyla sıkılmaya başlamıştım. Bu projeyi bir an evvel hayata geçirmem gerekiyor ama Yeo-jin sanki benim inadıma yapıyor gibi buna karşı çıkıyor.

"Kusura bakma hyung ama Yeo-jin'i kovamam." sakin kalmak adına derin bir nefes alıp elimi saçlarıma atarak karıştırdım. "Hadi ama, evi satın aldığımda tekrar işe alırsın, Taehyung." Taehyung, düşünceyle başını kaşıdığında tekrar konuştum. "Bu proje benim ilk projem ve benim için önemini biliyorsun." istemesede aramızda olan yakınlık ve hatır sebebiyle kabul etmişti.

"Peki hyung." teklifimi kabul ettiği için sevinmiştim. Yeo-jin'in yapabileceklerimin sınırı olmadığını düşünmesi geri adım atmasında büyük bir etken sağlardı umarım. "Sağol, Taehyung." gülümseyerek önemli olmadığını belirtmek adına başını iki yana salladığında gitmek için yerimden kalktım.

"Şimdilik gitmem gerekiyor. Sonra görüşürüz." Taehyung, yerinden kalkarak kapıya kadar bana eşlik etmişti. Taehyung'un yanından ayrılarak 4.kata-çekim odasına-indim.

Yeo-ji, sakince işini yaparken bir süre keyifle o'nu izlemiştim. İşini kaybettiğinde suratının alacağı ifadeyi ve pes edişini izleme fikri aklıma geldikçe daha fazla keyifleniyordum. Arkadaşına bakarken bir anlığına gözü bana kaydığında umursamamış ve sakince işine devam etmişti.

Evi satmamak için nasıl bu kadar direnmişti anlayamıyordum..

Çekime ara verdiklerinde yaslandığım kapıdan ayrılarak yanına ilerledim. Karşısına geçtiğimde keyifle gülerek ellerimi ceplerime soktum. "İşinin son gününü iyi değerlendirmeni önenirim." kafasına diktiği su şişesini yavaşça dudaklarından ayırarak başını kaldırıp oturduğu yerden bana bakmıştı.

"Önerilerin zerre sikimde değil." kaşlarımı havalandırarak hayretle başımı salladım. "Gurur yapıyorsun anlıyorum ama artık bir şeyi kabullenmenin zamanı değil mi?" kaşlarını çatarak oturduğu yerden kalkıp karşımda dikildi.

"Hangi gereksiz şeyi kabullenmem gerekiyormuş?" demişti alayla gülerken. "Beni yenemeyeceğini." yüzünü anlamazca buruşturup bana bakmaya devam etti.

"Farkında olmadan bir yarışa mı girdik, Yoongi? Neden bahsediyorsun?" alaylı gülüşüne karşılık vererek yarım ağız sırıtmıştım."Evi bana satmayarak büyük bir yarış başlattığının farkında olduğunu sanıyordum?" kollarını göğsünde birleştirerek güldüğünde sinilenmiştim.

"Ev benim evim, satıp satmamak bana kalmış. Ortada bir yarıştan ziyade zorbalık var, senin yapmaya devam ettiğin zorbalık." dediğini kabullenmeyerek başımı iki yana salladım. "Zorbalık değil, işimi yapmaya çalışıyorum, Yeo-jin." alayla gülerek bir süre başını eğdi.