Onu Kaybedemem

Bölüm 9: "İstiyorum"

Bölüm 9

Arabanın içinden evi görür görmez hayran kalmıştım. Bahçesi bile olağan üstü güzellikteydi. Pamir arabayı park ederken ben hâlâ hayran hayran evi izliyordum. Pamir de halime gülüyordu. Yanağımı öpünce kendime geldim.

"Hadi bakalım güzellik, bakalım evin içi de bu kadar ilgini çekecek mi?"

Valizimi alıp kapıya geldik. Pamir cebinden anahtar çıkarınca şaşırmıştım.

"Senin evinde çalışan yok muydu?"

"Vardı ama baş başa kalalım diye hepsini gönderdim. 1 hafta boyunca beraber ve yalnızız yani."

Pamir böyle diyince bir utanma gelmişti bana. Zaten Ağustos ayında olduğumuz için domates gibi geziyordum, şimdi iyice pancara dönmüştüm!

Pamir daha fazla bir şey söylemeyince rahatlamayla karışık derin bir nefes aldım. Beni utandırmaktan zevk alıyordu bu adam!

Daha önce bu eve gelmiştim ama hiçbir yeri hatırlamıyordum. Eşyalar da değiştiği için hafızam iyice zorlanıyordu.

"Sen yukarı çık, ben de geliyorum."

Başımla onaylayıp merdivenleri adımlamaya başladım. Pamir de bir kaç saniye sonra peşimden geldi. Ben duraksayınca tek elini belime sarıp beni yönlendirdi.

"Buradan güzelim."

Pamir beni kendi odasına getirdi. Ne yani beraber mi uyuyacaktık yine? Böyle bir şeyi hiç beklemiyordum ama çok mutlu olmuştum.

"Beraber mi uyuyacağız? Önceki gibi..." Utanıyordum ama utanmamam gerektiğini biliyordum. Çok değişik duygulardı bunlar ve her anlamda ilklerimi bu adamla yaşamam onu daha da kıymetli yapıyordu.

Pamir yanıma gelip bana sıkıca sarıldı, başı da boynumdaydı.

"Evet bebeğim, yine beraberiz. Hiç ayrılmayacağız."

Yanaklarım vurguladığı anlam yüzünden yine yanmıştı. Asla şaşmayan taktiğimi uyguladım.

"Şey... Ben banyoya gideyim. Banyo nerede?" Tek nefeste konuştuğum için nefes nefese kalmıştım 10 saniye içinde. Harika!

Pamir ne yaptığımı anlamaya çalışmış, keyifle sırıtıyordu. Başıyla sol tarafı gösterdiğinde eşofmanlarımı alıp kaçar gibi banyoya girdim. Arkamdan attığı kahkaha seslerini duyuyordum.

Adam açık açık beni utandırmaktan zevk alıyordu. Düşün Çisil, düşün kızım. Ne yapabilirsin düşün düşün düşün.

Aklıma bir fikir gelmişti. Memnuniyetle gülümsedim. Sen gül Pamir efendi, son gülen iyi gülermiş.

Yüzüme biraz su serpip üstümü değiştirdim. Son kez aynadan kendime bakıp önce banyodan sonra odadan çıktım. Aşağıdan sesler geliyordu.

Pamir arkasını dönmüş, tezgahın önünde bir şeylerle uğraşıyordu. Umarım yemek yapmıyordur, o sadece kahvaltı hazırlamakta becerikli.

"Aşkım ne yapıyorsun?"

Pamir omzunun üstünden bana bir bakış attı. "Sen masaya otur, atıştırmalık bir şeyler hazırladım. Masaya oturup onu beklemeye başladım. Bir yandan da çaktırmadan onu kesiyordum.

Sanırım ben banyodayken o da odada üstünü değiştirmişti. Üstünde sadece gri bir eşofman altı olması gözlerime bayram ettirse de ona her baktığımda yanaklarım biraz daha yanıyordu.

Pamir masaya oturup bana bir bakış attı, dudağının sol tarafı yukarı doğru kıvrılmıştı. "Ne oldu, neye kızardın?"

"Bir şey yok ki." Bakışlarımı özellikle göğsünden kaçırdığım için sanırım sebebini anlamıştı.