Onu Kaybedemem

Bölüm 11: Soru

Bölüm 11

Bölüm şarkısı: Duman Ah (Çisil ve Pamir'in çift şarkısı)

3,5 sene sonra...

Nisan ayına gireli birkaç gün olmuştu. Dönemin son sınavları 2 hafta önce başlamıştı, harıl harıl sınavlara çalışıyordum. Yarın olacak sınavın vizesinden iyi bir not almış olsam da finalini de iyi bir notla vermek istiyordum. Bu sınav dönemin son sınavı olduğu için daha rahat çalışıyordum, sınav saati de öğleden sonra olduğu için sabah da notlarımı gözden geçirecektim.

Elimdeki soğumuş çayı masaya bırakıp toparlandım. Gözlerim masamdaki fotoğrafa ilişti. Bu fotoğraf geçen yaz İtalya'da çekilmişti. Pamir yine beni birkaç günlüğüne yurtdışına kaçırmıştı. Hayatımın en güzel günleri bu adamla geçiyordu. Onun kalbinde olduğuma ne kadar şükretsem azdı.

Üniversiteye başladığım ilk gün eğer notlarım yüksek olursa bana bir sürprizinin olduğunu söylemişti. Bunca zaman ısrar etmiştim fakat asla bir şey öğrenememiştim. Bu defa Bora Abi de ne olduğunu bilmiyordu sanırım. Ya da çok iyi rol yapıyordu.

Son tekrarlarımı yapıp kitaplarımı toparladım. Yarın sabah tekrar edeceğim konuları hazırlayıp yatağıma oturdum. Kitap okumadan önce Pamir'le biraz konuşsam harika olurdu. Sınavlarım var diye beraber vakit geçirememiştik son 2 haftadır.

Aradığımda 2 kere çalıp telefon açıldı. 4 seneyi aşkın bir süredir sevgili olsak da bu adam her seferinde beni şaşırtıyordu.

"Alo?"

"Ne yapıyorsun bebeğim?"

"Sınava çalıştım az önce. Uyumadan önce seni aramak istedim. Sen napıyorsun?"

"Bende şirketten yeni geldim. Yeni bir işe başlıyoruz, ondan dolayı yoğun çalışıyoruz. Şimdi bir şeyler atıştırıp çalışmaya devam edeceğim."

"Ben kapatayım o zaman. Yarın sınavlarım bitiyor. Buluşur muyuz?"

"Ben ararım seni. İyi geceler."

"İyi geceler. Seni seviyorum."

Biraz da kitap okuyup yatmaya karar verdim. Sınava uykusuz girmek bildiğimi de unutturuyordu.

***

Sınavdan çıkınca rahat bir nefes aldım. Hiç beklemediğim bir şekilde hoca kolay sorular sormuştu. Demek ki hocalar da ara sıra insaf ediyormuş öğrencilerine.

Telefonum çalınca güç bela çantamın içinden çıkardım. Ben telefonu bulana kadar kapanmıştı. Pamir'in aradığını gördüm, hemen geri aradım.

"Nasılsın aşk?"

"İyiyim aşkım, sen nasılsın?"

"İyiyim bende. Bitti mi sınavın?"

"Bitti, çok güzel geçti."

"O zaman sana okulunun ilk gününde bahsettiğim sürprizi yapabilirim. Şimdi eve git ve bekle. Vakti gelince seni arayacağım."

"Tamam ama ucundan bir şeyler söyleyemez misin? Çok merak ediyorum."

"Bunca senedir sabretmeyi öğrenemedin be güzelim. Şimdi söylersem heyecanı kalmaz. Hadi eve git, oyalanma."

Oflayıp telefonu kapattım. Pamir o kadar farklı şeyler düşünüyordu ki, ne yapabileceğini asla kestiremiyorum.

Bir taksiye binip eve geçtim. Saat öğlen olduğu için çok trafik yoktu, yarım saatte gelmiştim. Mutfakta bir şeyler atıştırıp odama çıktım. Pamir Bey bekle dediyse bekleyecektik.