🔥បងប្រុសក្រៅត្រកូល🔞 (Completed ✔️)

ភាគទី32: អាក្មេងសាច់កម្ម🙄😒

ព្រឹកថ្ងៃថ្មី......

   <<បងចង់ទៅណា>>រាងតូចងើបពីសាឡុងដើរទៅសួរអ្នកដែលដើរកាន់សោរឡានដើរទៅខាងក្រៅ

   <<ទើសស្អី? យើងទៅណាចាំបាច់ជម្រាបអាម្សៀលឯងជាមុនដែរហ្អេស?>>

   <<តែមេឃរកភ្លៀងហើយ ខ្ញុំខ្លាចបងចេញទៅត្រូវទឹកមិនស្រួលខ្លួន>>នាយនៅតែរក្សាទឹកមុខត្រជាក់ស្រេបតបតទៅវិញតាមដែលអាចធ្វើបាន

   <<កុំចេះ!>>

   Jiminប្រឹងញញឹមបន្តរួចឈោងដៃទៅចាប់ស្មារអ្នកម្ខាងទៀតបម្រុងឃាត់គេ <<កុំទៅអីបានទេ>>

   <<លែង! ដកដៃគគ្រេចរបស់ឯងចេញទៅ!>> រាងក្រាស់និយាយធ្ងន់ៗមកវិញរួមជាមួយខ្សែភ្នែកខ្មៅងងឹត

   <<បងប្រុស!>>

   ឮពាក្យនេះហើយ Sugaក៏ងាកមកមើលមុខរាងតូចព្រមដោយស្នាមញញឹមដ៏ពិសពុល<<ឯងសំអាងអីហ៊ានប្រើពាក្យនេះជាមួយយើង?>>

   <<ក្រែងវាជាការពិតមែនទេ ម៉េចក៏បងសួរបែបនេះ?>>

   <<អ្នកណាឲ្យឯងហៅយើងថាបង? ហាស៎!>>គេបន្តសម្លុតអ្នកម្ខាងទៀតក្រោមពន្លឺភ្នែកដែលមិនអាចលើកលែងឲ្យបាន។ នាយក៏ស្ទុះទៅបោចសក់រាងស្ដើងអូសចេញមកក្រៅស្របពេលដែលតំណក់ភ្លៀងចាប់ផ្ដើមស្រក់មកតក់ៗផ្សើមលើដីជាបណ្ដើរៗហើយ

   <<អូយ៎ ឈឺណាស់! លែងខ្ញុំទៅបង..បងហ្កា...>>រាងកាយទន់ខ្សោយក៏ត្រូវដៃរឹងមាំគ្រប់គ្រង់បាន ប្រទាញទៅដល់អាងទឹកខាងមុខផ្ទះ។

    អ្នកកម្លោះចិត្តមារ្យមិនព្រមប្រលែងរឹតតែចាប់ញឹងJiminឥតស្រណោះយកទៅជ្រមុជជាន់កក្នុងទឹកកណ្ដាលភ្លៀងត្រជាក់ស្ទើរកក <<លាងខួរចោលម្ដងទៅ! ឲ្យចាំផងថាយើងមិនត្រូវជាអ្វីនឹងសំរាមដូចឯងទេ!>>

   ឯអ្នករងអំពើវិញក៏គ្មានកម្លាំងទប់ទល់ ដៃទាំងពីរខំប្រវេប្រវាលិចកើតតែមិនអាចរើបាន នាយត្រូវឈ្លក់ទឹកហឺតចូលក្នុងពោះវីសតែនឹងដាច់ខ្យល់។ ឈាមនៃជម្ងឺក៏សាយចេញមកពីច្រមុះប្ដូរពណ៌របស់ទឹកឲ្យឡើងពណ៌ក្រហមច្រាល ទើបរាងក្រាស់ប្រលែងសម្ពាធពីក្បាលគេ។ <<ខះៗ អស៎!>>