BREANA'S POV
Pinatong ko ang baba sa dalawang braso kong nakapatong lang. Nandito ako sa tapat ng bintana habang tanaw na tanaw ang malawak na lungsod ng new york.
We arrived here last night. The day after 'they' came here for the preparation for their upcoming concert. Hindi ako basta bastang pumunta dito para sundan lang si c-chase--he is with his wife now. They said he arrived hours after we checked in this hotel.
Daddy is here and he personally asked me to continue what we discussed after they announced their concert. Nakiusap na siya noon pa na samahan ko siya sa concert at panuorin siya since ito ang pinakaunang pagkakataon.
Napaisip din ako. Did I ever attended his concerts before? No. I think I didn't and that's why I accepted his offer. Si daddy na yan. Nababahala lang ako na baka makilala ako ng mga tao bilang kabit. A-ayoko maapektuhan performance ni dad.
A-and that day, in the condo, I really l-left him a-again. I'm sorry. Iisipin ko lang ang nangyari nun napapaiyak na naman ako pero pagod na ang mga mata ko tsaka wala na akong luhang mailabas.
I left h-him. Wala na akong ibang nadala nung araw na yun. Ayoko na din siyang kontakin dahil baka sino pa makasagot o hindi kaya malaman ni angel.
One thing I can assure him is that his baby is fine inside my womb. Hindi na ako ganun ka 'masyadong' pabaya at isa pa naabutan ako ni bubwit nun sa baba kaya siya na naghatid sa akin sa bahay nina kuya lean.
I feel so frustrated even until now. Iyak na naman parati kong ginagawa. I'm in p-pain. I'm h-hurt. Bumalik na si angel eh kaya noong i-inakala kong maliit na oras na natira sa akin ay mas lumiit pa nung dumating siya. That's the most unforgettable and happy weeks I spent in my remaining life.
"Snow?" napaayos ako ng upo dito sa higaan at tinignan sina kuya, dad at mark na umupo sa tabi ko. Sinabi ko sa kanila, huwag na magabalang ipasabi sa iba kung saan ako dahil kilala ko na si chase. Kung malalaman nila edi hayaan pero kapag hindi huwag na. Mas gusto kong tahimik. Ayoko muna makihalubilo sa maraming tao.
Kaming dalawa lang ni mark nakacheck in dito sa hotel. Silang apat lang ang nakakaalam saan ako ngayon. Nasa ibang hotel silang lahat.
Nayuyuko pa ako matapos nila akong halikan sa buong mukha tsaka ayokong makita na naman nila ang malungkot kong itsura. Balik trabaho, alalahanin ako buong magdamag. Pabida ako eh tsk.
"I cooked your favorite food. Nandyan sa mesa. Kainin mo lahat" napatingin ako kay dad. Nakahawak lang sa mga kamay ko sina kuya habang si mark ay hinahagod ako sa likod "Pagsaluhan niyong dalawa ni mark yun"
"D-dad I was just wondering"
"What is it?"
"Have you ever think about looking for another woman?" ngumiti naman siya at hinawakan ako sa pisngi. Nakikinig lang naman yung tatlo.
"There are people I can't replace even I die. Lean, blake, angela, you and your mother. I promised to your mom that even death can't make us apart. She made my life wonderful, she gave me these wonderful children. All of you can lighten up my day even in most tiring moment"
"I wish I can talk to m-mom" mahinang sabi ko tsaka yumuko. Naiiyak ako pero ubos na ang mga luha ko!! My eyes are tired. I w-worn out. My heart is in pain. My mind is drained.
"Why? You want to visit her?" umiling ako at tumikhim dahil bumabara ang lalamunan ko. Napatitig na lang ako sa singsing na suot ko pa rin. Chase gave me this so I assume this is m-mine. I-I can bring this beneath the soil.
"I just want to ask i-i-if she still can feel anything below. I-I miss mom"
"I know there's a one person who truly understand you, it's your mother snow. She's strong and independent that is why I love her. She's just like you. She's lovely, she's mindful, she's brave, she's attractive, she's beautiful, she's--"
"She's scary sometimes" pagsingit ko habang nangingiti ng konti. Natawa pa sila pero halatang sumang-ayon naman. Finally, we enlighten up the mood here. Ayokong madamay sila sa negativity ko!
"Well, dad can prove that too" natawa na din ako dahil sa sinabi ni mark. I'm so thankful to have these kind of people around that won't get tired taking care of me.
"Dad our baby is finally smiling. That's kinda relief ha! Hahaha" ginulo ni kuya lean ang buhok ko. Sabay pa sila ni kuya blake sa paghalik sa pisngi ko. Ngumiti na lang ulit ako kay daddy.
"Daddy you don't have to drive along the way here at this hour. I'm always fine basta nandyan si mark"
"Kambal hindi mo masisisi si dad. Pati si bubwit nagaalala sayo. Kung pwede nga lang daw bumalik siya sa pagkabata at nang masamahan mo parati. Hindi na nga nakapunta dito dahil baka siya pa daw ang humagulhol kapag nakita kang umiiyak"
"Did you already visited her?"
"Hindi pa. Pupuntahan pa namin dahil rinig ko nagboboyfriend na daw yun at talagang malilintikan yun sa akin!"
"Kuya blake you're being so protective again"
"What??! I'm just being a big brother here!" natatawa ko siyang inikutan ng mga mata at tumingin ulit kay dad. He's smiling so genuine. I want to assure him that I'm okay now.
"Gusto mo bang mamasyal tayo?"
"I-I just want to rest dad. I'm so nervous in that concert. I'm fine with mark. You can rest in your hotel dad. I promise to tell mark to call whenever I feel bad"
"You have to anak" tumango lang ako at hinalikan sila sa pisngi. Isa isa na silang tumayo kaya hinatid muna ni mark sina dad palabas ng pinto tsaka humarap sa akin at tumitig lang kaya ginaya ko din siya.
"I-I-I neglected you as my h-husband so many t-times mark. I wish I could return everything priceless you did" umupo na siya sa harap ko kaya umayos agad ako sa pagindian sit. Ngumiti lang siya tsaka hinamas ang pisngi ko "I'm not saying this because I'm hurt but I really never regret having a husband like you"
"R-really?"
"You always stand by my side even in my wrong and in my downfall"
"I-In sickness and in health, right?"
"Sobrang mapaglaro ang tadhana. We are each other's first and puppy love. I can proudly say that even I cheated on you" ginaya ko din ang ginawa niyang paghawak sa pisngi ko. Hindi ko inalis ang mga tingin sa kanya para masabi niyang totoo ang mga sinabi ko. We are reading each other's eyes. For at least once, I want to have heart to heart talk with him.
"I still can say this is not the right time"
"Right time for what?" ngumiti lang siya ng malaki at nilaro ang ilong sa ilong ko. Pinagmasdan ko lang siya dahil parang walang balak na sabihin sa akin "May I know what it is?? Maybe this is the start that I can return the favor"
"Nah. You know, you became a lowkey wifey to me these years. Still the wife I used to have way back in US. Medyo nakukulangan na nga lang ako ng oras dyan sa isip mo hehe"
"I'm sorry"
"It's fine"
"Really sorry yet I love you mark, the world knows that"
"I'm fine. Forgiven and still have that lovely spark for you" hinalikan ko siya kaya saglit siyang napatigil pero ilang segundo lang ay dahan dahan na siyang tumugon.
Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya tsaka dahan dahang humiga nang hindi napuputol ang halik namin. One favor I could return. This is not bad for a married couple. We are each other's first too.
Umangat siya ng konti tsaka mabilis na inalis ang tshirt para hindi maputol ang halikan. Hinimas niya ang hita ko kaya ganun din ang ginawa ko sa braso niya. How long did he h-hold this? Since I left him??? I will give him a wifey-coupon to freely have me now.
