Chapter 37

30 0 0
                                    

CHASE'S POV

Nakatitig lang ako sa salamin habang inaayos ang necktie sa leeg. I used to do the same thing for many years. I keep on fixing myself, trying to be look good, but even a single strand of my hair will not matter to her--as long as she's with her husband.

Bumagsak ang mga kamay ko at mas napatitig pa sa sarili. Why I am always getting sad? I love her so much but I also wished I didn't because it hurts me so bad whenever I think of that.

Alam niyo yung pakiramdam na parang may pinakawalan kang napakatama sa buhay mo? Naaamoy ko siya palagi sa paligid. Yung bango niya. Ganyan ba siya magpabaliw ng lalake?

"Tskk" natawa ako ng konti at nagsalin na naman ng alak sa baso tsaka ininum agad. Iinum ako para makita palagi ang mukha niya kahit saan man ako lilingon. Gusto ko siyang makita palagi, araw at gabi, pero nagagalit ako.

Whenever I try doing something good to her, it makes me more mad. It's not the lie that made me like this--it's the way on how she left me and how she came back. Really?? With her husband?!

I intentionally fvck her to get pregnant while acting like was so drunk. She was asking for time but I know what she meant for that. She will try to kill me again. That's it.

*criing* pinuno ko pa ang baso at hindi pinansin ang pagtunog ng cellphone sa bulsa. Umiling pa ako tsaka natatawang pinagmasdan ang sarili sa salamin.

Akala niya ata magugulat ako sa inamin kagabi. Well, I feel betrayed again but who the hell cares if they still can fvck each other as a married couple--

*BLAG* hindi ko napigilang itapon ang baso sa sahig kaya nagkalat ang bubog sa paligid. Huminga ako ng malalim at minasahe ang noo habang pabalik balik ng lakad dito.

I can't believe I am able to think of that sh*t of her. They are so free to do that. He even mentioned last night about checking her fvcking body!! Hindi ako naniniwalang hanggang doon lang yun dahil pareho silang kakaiba ang tingin sa isa't isa!! Their eyes says something!!

*cring*

"STOP CALLING ME!"

"Hey baby?" bigla akong napatayo ng maayos at agad na kinalma ang sarili nang marinig ang boses na yun "What are you up to?"

"I'm sorry. I drank"

"Do you have any problem? Miss me?"

"Y-yeah" hinawakan ko ng mahigpit ang cellphone habang pinipigilang hindi mapahikbi. Pinagloloko ko lang ang mga sarili namin. Alam ng puso't isip ko kung sino ang palagi kong hinahanap.

"Haaay again?? I am right, right? Don't worry uuwi na ako dya--"

"No. Not now. I'm like this. Sorry"

"Tss aawayin mo na naman ako dyan no?? Okay sige! Papalipasin ko muna ang bagyo hahaha. Buti nandyan si gab para may mata ako dyan. Don't forget to meet your doctor, okay?"

"Hmm"

"I know baby. Anyways, I called because I got excited when the baby kicked yii"

"Great. Update me always"

"Yes baby~ bye na" nilapag ko na sa tabi ang cellphone tsaka umupo sa sulok at doon tahimik na umiyak. Sa katangahan ko, nagpakasal ako dito sa pilipinas na walang divorce.

"Mahal!~" why do I need to come up in this situation where I am still obsess and suffer like this. Kagabi pa ako umiiyak at ganun pa rin ang dahilan.

Huminga ako ng malalim at tumingala sa kesame habang nakapatong ang mga siko sa magkabilang tuhod. Why would I die if she's alive? Why would I leave if she's already here?? But why my mind won't stop on getting mad?? Is it against my heart??--no, my heart is mad too.

We promised everything!!! She's a brat!! Am I supposed to spoiled her before? So I can get satisfaction point from her?? I forced to have everything but I am not a spoiler to her! Now, she won't mind on getting me back!! Why??!

"Chase anak?" mabilis kong pinunasan ang mga luha tsaka umiwas ng tingin kay mom na papasok. Hindi naman sa nahihiya ako--hindi pa ba sila sanay sa siyam na taon? May pagkakataon talaga na bumibigay ako kahit sa harap nila dahil sobra sobra akong nasasaktan na wala siya.

"What?"

"Look wasted again"

"Umalis ka na muna mom. Gusto kong mapagisa" tumayo ulit ako para iligpit ang mga bubog na nagkalat. I am just making my own mess that no one--I mean, that she won't even care.

For her husband? She even said, she did not regret getting married with him. Ano pa ba aasahan ko??? Ako yung baby niya eh!! Ano ba nagawa ko para saktan niya ng ganito??!

"Not now anak. Diba may pupuntahan ka pa? Ano na naman ba problema mo ha??"

"I won't go"

"You should--"

"I need time please"

"For how long anak???" napalingon ako sa kanya kaya medyo sumama lalo ang pakiramdam ko. Napahagulhol ulit ako at bumagsak sa sahig.

"Ayokong magmukhang nanghahabol--"

"Pero ganyan naman talaga ginagawa mo anak--and yet, you keep on hurting her"

"Kunin niyo na lang siya para mapadali. Nakikiusap ako"

"Malinaw naman sayo ang mga sinabi ni lean diba? Ayaw din ni snow kaya kung ako sayo, sunduin mo na siya ngayon hanggat hindi pa yung asawa niya ang nagdedesisyon"

"Wala na sila mom! Sabi nila noon eh! Wala na!!"

"Pero tignan mo naman, kabisadong kabisado nung asawa si snow kumpara sayo"

"Paanong kabisado?? Walang wala yan kung maibubuhay ko ang bata sa kanya. I think we can make it this time"

"Kaya nga. Sunduin mo na lang ngayon. Tumutulong naman ako anak--"

*criing*

"Speaking of, si liam tumatawag. Pati yan tumutulong sayo" patakbo kong kinuha ang cellphone at sinagot agad. Bumagsak pa ang balikat ko habang nanginginig na kinamot ang batok.

"Tito, sorry"

"Tito? Bakit tinatawag mo ulit ako ng ganyan?"

"Wala akong kwenta tito, sorry" narinig ko ang pagbuntong hininga sa kabilang linya tapos tumahimik ng ilang segundo kaya kinabahan ako lalo.

"Malala ba pinagawayan niyo ng anak ko?" napatakip ako sa mukha habang tahimik na nilabas ang mga luha. Agad namang hinagod ni mom ang likod ko pero parang mas namiss ko lalo ang babaeng yun! "You can get her now. Ikaw naman ang susundo diba?"

"Yes tito"

"Okay good. Hindi ka gagalawin ng mga kapatid niya. Sinabihan ko na sila bago kita tinawagan. Hurry up. Maybe she's excited to see you" yumuko lang ako at pilit na ngumiti. Maybe??? No, because she is not missing me! Yun ba ang miss? Ayaw ko siyang maging pangalawa pero ito na ang pangalawang pagkakataon para maging kami ulit. Kung saan anak ko na eh!!! Doon pa siya bibitaw sa mga mali ko!!! "You should stop crying now"

*sip*

"No, I'm not tito"

"I want you to call me dad next time. I will know that way her status" pumikit ako at nagdasal sa isip. I just wish I can call him that next time. I did so many bad things to her!! I even stopped her calling my mother 'mama'--that's NOT fair for her!! I just love her so much.

"Shh tama na ang iyak. Itigil mo na yan para masundo mo na si snow. Gawin mo talaga ng personal anak hanggat hindi pa nakabakod yung asawa"

MIND PLUS HEART (COMPLETED)Where stories live. Discover now