BREANA'S POV
Nakaupo lang kami sa tapat ng table ni tita luna. Nandito na kami sa hospital at h-hindi ko pa s-siya nakikita. B-baka iba pa maabutan ko d-dahil nandito din sa parehong hospital ang a-asawa.
"As always hijo. Alam mo na ang habilin ko. Sa ngayon, stable na ang lagay ng bata. May ilang vitamins lang ang dapat niyang itake araw araw. Si kuya liam na siguro bahala dyan basta iwasan niyong palaging mastress si snow"
"Ano pa po?"
"Regarding with the health of snow. As I said, vitamins. Makakatulong pa rin yan sa kanya. As of now, no serious problem. Hindi tulad ng dati. Naaalagaan mo ng maayos"
"Well if that's the case may magaling na palang nurse kesa sa amin ni blake. We underestimate him ha?" nilingon pa ako ni mark at hinawakan sa likod ng ulo. Ngumiti lang ako sa kanya tsaka pinisil ang isang kamay niyang nakaintertwine sa akin sa ilalim ng mesa.
"By the way hijo, aalis na naman ba talaga kayo?"
"Depending on the situation tita but I think we'll be having second thoughts now"
"Oh siya siya. Sige magingat kayo. Mas mabuting dumaan kayo sa room niya bago umuwi. Isa sa pinakamahirap na pasyente ko hehe" tumayo na kami at lumabas agad. Tahimik lang naman kami dahil may ginagawa din si mark sa phone niya. I didn't bother to look cuz he's just typing on every calendar dates.
"Snow! Snow! Hehe buti naabutan ka namin" humarap kami kina ana, mel, hanna at sandy na hinihingal pa. Pilit akong ngumiti sa kanila dahil alam ko na ata anong sadya nila. Tinignan ko lang si mark "Ahmm guys do you mind to come with us? Hehe"
"Sure. We have lots of time" sumunod agad si mark kaya tahimik na lang ako. Tumakbo pa yung apat at pumasok sa isang room "Its fine to update him bout your child"
"Hmm" nakarating na kami doon kaya pinauna ko siya at nanatili lang dito sa tapat. Hinawakan ko ng mahigpit ang bag sabay himas na naman sa tiyan.
"Snow!~ glad you came~" nayuyuko akong bumati kina twins. Wala dito yung iba at buti wala din yung asawa. Pero naiilang ako lalo dahil ang daming nakapaligid "Galing na ba kayo sa check up? Kamusta?"
"She's fine zig. They are both fine. Yung vitamins ang mas kailangan namin sa ngayon. Dito kamusta ba?"
"Tss ayan. Ginagawa ng bahay tong hospital--okay guys. Lets leave for a while" isa isa na silang lumabas kaya napatingin na ako kay chase at saktong nagtama ang tingin namin. Huminga ako ng malalim tsaka umiwas agad.
"How's the child?"
"Fine"
"Bakit k-ka pa sumusunod sa kanila?? Pwede ka ng umalis kung ayaw mo dito. Masyado mong pinapahalata"
"Is it?"
"So what's your plan now? Happy about what I said?"
"N-nothing"
"Well, I have a plan. I will take seriously regarding with the DNA" kumunot ang noo kong tumingin sa kanya pero hindi na ako nagpakita ng ibang emosyon. He is doubting it now. C-can't believe this. N-nanganak lang ang a-asawa ganyan na ang a-asal.
Dahan dahan akong lumapit sa kanya kaya umayos siya ng upo at seryosong tumingin din sa akin. Kinuha ko ang papel sa bag tsaka nilagay sa mesang nasa tabi nitong higaan.
"I-I-I already took the DNA. Its up to your p-plan now. Lets just meet when 't-that' time comes. By the way, congratulation" lumabas agad ako tsaka tinignan lang si mark at nauna ng maglakad. Tinawag ako nina twins pero dumiretso lang ako palayo doon. I-iiyak lang ako sa harap nila.
