Chapter 29

28 0 0
                                    

BREANA'S POV

Hinawakan ko ng mabuti ang dalawang paper bag na puno ng pagkain. Maaga akong umalis para bumili nito. Hindi to para sa akin kundi kina chase at bubwit kaya, ito, papunta na ako sa kapatid ko.

Sabi ng mga tauhan ko sa baba, hindi pa daw nila nakitang lumabas. Binilisan ko nga ang bawat galaw para maabutan pa siya. Malaki ang pagkukulang ko bilang ate kaya babawi ako hanggang sa huling pagkikita namin.

Natigil ako sa paglalakad nang unti unti ko ng marinig ang ingay mula sa unit ni bubwit. Bakit maingay? Wala ba siyang pasok ngayon? Tsaka maaga pa.

*toktoktok*

"Angela? Si ate mo to" pagkatapos kong kumatok ay agad namang nawala ang tugtog sa loob. Napahawak na lang ako sa dibdib at dinikit ng konti ang tenga sa pinto "Bubwit buksan mo na to--"

"Bakit?!" napaatras ako at tinignan siya mula u-ulo hanggang paa. Sobrang gulo ng buhok niya tapos ang haggard. Ano ba ginagawa niya o ginawa kagabi para magmukha siyang pagod "Ano ba? Bakit nga??!"

"Why are you still here?? Why aren't you preparing to school? You're going late~"

"Hindi ako papasok tss" bagot na sagot niya tsaka nagcross arm pa. Sumilip na lang ako sa loob kaya nagtaka din ako sa magulong paligid "I'm making my assignments and I can't do it at school!"

"D-do you want me to clean this? Attend your classes~"

"Pwede ba?? Busy ako, umalis ka na"

"Do you want me to answer everything? Attend your class and leave your books to me"

"HINDI AKO B*BO!"

"I didn't say a-anything. Next time you don't need to skip classes just because of your assignments. Ako na gagawa"

"Ayoko nga. Patapos na ako. Kung ako sayo magpahinga ka na lang sa taas!"

"I'm fine--"

"Ano ba ate???! Lubayan mo muna ako!! Please lang. Kaya ko to" kagat labi ko na lang inabot ang paper bag na para lang sa kanya kaya kinuha niya agad yun at sinara ang pinto. B-b-baka naisturbo ko nga!

*ting* nakayuko akong pumasok sa elevator at pumwesto lang sa sulok. I miss all the people I used to be with. Sino pa ang may galit sa akin?? Paano ko sila lalapitan?? A-ano ba ginawa ko?

Umayos ako ng tayo at tinignan saglit ang dalawang doctor. Pareho kami ng floor na pupuntahan kaya kinabahan ako bigla dahil naalala ko yung sinabi ni chase.

"E-excuse me?"

"Bakit miss??" lumingon yung babaeng doctor kaya naiiyak kong hinihimas ang tiyan--dahilan din para mapatingin sila doon. May ob-gyn akong nakikita sa ID nila!

"Do you have a-appointment with chase dutchwell?"

"Ohh are you miss sarmiento--"

*ting* lumabas agad kami habang hindi naaalis ang tingin namin sa isa't isa. So sila na ba???! Natatakot ako. Gusto kong magwala at umiyak ng malakas!! Paano chase? Paano mo nagagawa to sa anak mo??

"Yes"

"Is he still the--"

"W-w-why?"

"Did he informed you about your schedule--"

"He already s-set a schedule for me?"

"Yes miss but if he's not around then we will come again next time. It's still just a meeting so we can discuss it anytime"

"He's not around! Go now!!" mabilis na sabi ko kaya nagkatinginan muna sila tsaka sabay na yumuko. Muntik ko pang mabitawan ang paper bag.

"Okay miss" pumasok na ako sa condo ni chase at saktong papalabas din siya sa kwarto. Hindi ako gumalaw habang pinipigilan ang pagiyak.

"Stop being so stupid again. Kakagising ko lang kaya huwag mong sirain itong araw ko!! Bakit ba?!!!"

"N-n-nothing" dumiretso siya sa kusina pero napadabog din agad nang walang makitang nakahain sa mesa. Humarap siya sa akin at tinapon ang tissue kaya tumama sa tagiliran ko. H-hindi naman masakit.

"Ano ba talagang silbi mo?!?! Kahit man lang magluto WALA?!" nanginginig kong tinaas ang paper bag at sa sahig na lang tumingin dahil maiiyak na ata ako. Did he just h-hit his baby? "Yan naman pala edi sana sinabi mo agad!! Hindi yung sisirain mo muna ang araw ko!!"

*sip* nilagay ko lang yun sa tabi tsaka binaba pa ang bonnet para maitago ng konti ang mukha ko. Hindi ko napigilang humikbi!

"BAKIT BA?!!! Gumalaw ka nga dyan!! Dalhin mo dito!!"

"S-stop it~" may tinapon na naman siya pero hindi na tumama sa akin. Pinalibot ko sa tiyan ang mga braso dahilan para lumitaw pa ang malaking umbok.

"BAKIT NGA?!!! Kumilos ka na dyan at dalhin dito--" mabilis siyang naglakad palapit kaya takot akong umatras at mas yumuko pa. N-nanggigigil niyang kinuyom ang kamao "BAKIT?!! BAKIT BA?!! Isang bakit na lang at isusuntok ko na sayo to!!--"

"W-w-why?~"

"ANO?!!"

"W-why?~" pumaos pa lalo ang boses ko habang tinatanong yan. Sobrang sikip na sa pakiramdam. K-kakailanganin ko ata yung v-vape para makahinga naman ako "The d-doctors came"

"Nakita mo sila? Saan? Dumating na ba? Papasuki--" mabilis akong humarang sa pinto at tumingin ng diretso sa kanya na natatawa pang umakto na aabutin ang doorknob "Why so scared lady?~ haha pinalayas mo ba?"

"I-I don't need abortion~"

"Then I NEED that!!"

"I d-don't need your responsibilities~"

"Then let's get rid of it!!"

"I-I don't need a father for this child~"

"Then I don't need the child too!!"

"I-I-I need the c-child~"

"Then you're AFTER ME!!" huminga ako ng malalim at pinagmasdan pa siya ng maigi. Gusto kong magalit. Gusto kong humagulhol at m-magwala "IS THAT IT? So you're after me?!! Let's get rid of that chil--"

"Ahh!" napadaing ako nang hilahin niya ang bulsa ng jacket ko sa bandang tiyan kaya parang naduling pa ako sa sobrang lapit ng mukha namin. T-t-tumama ang kamay niya pero parang w-wala naman sa kanya.

"May asawa na nga ako!! Ano pa ba?!! Pamilyado akong tao!! Magkakaanak na kami! Sisirain lang niyan ang meron ako ngayon!!"

"I-I don't need you to raise the child--if you don't want to"

"I-DON'T-NEED-THAT-CHILD!" madiing sabi niya kaya pumikit ako saglit. Kung may sakit lang ako sa puso, matagal na akong inatake. S-sobrang sakit na "You just did these on purpo--"

"DONT KILL ME TWICE!! THAT IS MORE BRUTAL THAN TRYING TO KILL MYSELF! Understand me for at least ONCE!! I did NOT fight for you! I did NOT fight for my life! I did NOT fight for my freedom. I did NOT--NEVER--won't fight for a hope to forgive me!!" pabagsak akong lumuhod kaya hinawakan ko ng mabuti ang tiyan dahil sumakit yun. Lumayo naman siya ng konti.

"Ano pinaparating mo ngayon?!!"

"G-gusto ko lang gumawa ng tama dahil buong buhay ko ata puro kamalian lang at w-wala pa akong maipagmamalaki. Wala ng magandang nangyari sa buhay ko"

"So loving me was wrong?!! Nothing's right happened to you, RIGHT?! Bahala ka na nga dyan!" kinuha niya ang paper bag at pumunta na sa kusina. M-mali na naman pagkakaintindi niya eh~ "Ayusin mo na to dito! Maliligo lang ako!!"

MIND PLUS HEART (COMPLETED)Where stories live. Discover now