BREANA'S POV
*click* mabilis akong lumingon kay chase na kakalabas lang ng kwarto at nakabihis na para sa trabaho. Medyo namamaga na naman ang mukha lalo na ang mga mata. A-ayos lang ba siya?
Ilang segundo muna kaming nagtitigan hanggang sa siya na ang unang umiwas at naglakad na ulit papunta sa kusina. I am not sure why I am so nervous since I woke up. It's already afternoon and I waited for him.
"What? Kanina ka pa"
"A-ahmm"
"Just tell me" sinundan ko siya ng tingin kaya kumunot ng konti ang noo ko nang makita siyang naglalagay ng maraming ice cubes sa bowl at may ice pack pa.
"A-are you fine?"
"Ano?? Sasabihin mo ba o manghuhula pa ako??" dahan dahan akong tumayo habang nakatingin lang sa sahig. Hindi ko alam kung inaaway ako o aawayin pa lang? Parang hindi maganda ang gising niya "Gusto mo bang kumain?? Masakit ba katawan mo?? Ano?? Sabi mo tapos ka na kumain??? Ano ba talaga??"
"Saan ang p-paper bag?"
"Tss" napatingin ako saglit sa kanya na tumalikod pa sa akin tsaka kumuha ng malinis na bimpo. Dadalhin niya ba yan sa trabaho? "I threw it"
"B-bakit naman?"
"I don't like it"
"That was mine--"
"I paid it" pinigilan ko agad na hindi manginig ang baba dahil baka maiyak na naman ako sa harap niya. Tahimik akong pumunta sa tapat ng kwarto niya tsaka tinignan na naman siya.
"C-can I check it inside?" lumingon siya at nagsalubong pa ang mga kilay. Hindi ko alam kung hahawakan ang doorknob o hindi dahil parang g-g-galit na naman siya "I w-won't go inside. I didn't saw it when you came out earlier"
"Why are you asking permission?"
"H-huh?" seryoso lang ang mukha niya habang umiiling. Naglakad na ulit siya papunta sa sala at pabagsak na umupo sa sofa matapos ilagay ang ice sa maliit na mesa.
"Hurry up and get it! It's in my closet--I have something to do" pumasok na ako at dumiretso sa closet. Pinipilit ko pang hindi makagawa ng ingay k-kahit wala naman ang asawa niya. Hindi naman sa magnanakaw ako pero hindi talaga ako komportable sa lugar nilang magasawa.
Nakuha ko na ang paper bag kaya agad akong lumabas tsaka nakipagtitigan sa kanya na parang naghihintay pa sa akin. Hindi ko alam anong gagawin dito dahil parang wala siyang balak na umalis sa sofa.
"Y-you saw something in my closet?"
"Nothing"
"Tss yan na yun diba? Ano pa hinihintay mo dyan?? I have works to do. Hurry up and sit here!" umupo agad ako sa tabi niya at medyo nagulat pa nang lumaki ng konti ang sofa. Hindi ko alam na sofa bed pala to! Ilang gabi akong nagtiis sa masikip na higaan! He n-never told me.
"No--w-why?" takot na tanong ko nang ibaba niya ang zipper ng jacket ko tsaka pinatalikod sa kanya. Umayos na lang ako ng upo at tinabi muna ang paper bag dahil tuluyan niyang tinanggal ang jacket na suot ko.
"Huwag ka munang malikot!"
"W-why?"
"Gonna do something in these bruises in your back--stay put so I can finish this as early as I can" yumuko na lang ako tsaka pinakiramdaman ang malalamig niyang mga palad. M-maingat naman siya kaso lang hindi ko maiwasang gumalaw dahil sa lamig ng ice pack "Tss"
"It's so c-cold"
"Of course, this is ice"
"I-I can do it alone"
"Do you know where are the bruises?? Not, right?? I had to skip meetings just for this so be good!" hindi ako gumalaw at napapatingin na lang sa salamin na sinandal ko kanina sa gilid ng sofa para sana makita ang sarili habang sinusubukan ang mga hat at bonnet na inorder ko "You have to get rid of these bruises and starting today I will keep on checking your body. It's not just bruises I see in here!"
"Hmm"
"You know what??? Next time inform me immediately if I am preparing food that is not allowed for you. Don't wait to be look pitiful"
"I-I'm n-not"
"Then what are these? Care to explain?"
"You d-don't have to worry. The hardest part for me is this pregnancy. For now, b-bruises are normal"
"Tss I didn't even worry a little bit--it's my baby that I'm thinking right now. Huwag mo ng ipamukha na galit at ayaw mo sa akin. Pregnancy is just easy for you, right?"
"Okay" sad reality but I have to keep the pain. It is still good that he is trying to build a bond even the baby is inside me. Nahiya lang talaga ako ng konti dahil iba ata ang pagkakasabi ko nun kaya iba din naiisip niya.
Napatingin ako sa tiyan tsaka hinimas ang hinlalaki doon. I was like digging more into deeper sadness. How deep can I go huh?? Those happy memories we built before became the most sad part. I want to remain it happy but I am digging a hole in my life!!
"Swollen back isn't good for my baby, got it?"
"Hmm" tinabi na niya ang ice pack kaya maingat naman niyang minasahe ang bandang balakang ko. Bakit sa tuwing sobrang lapit niya nagsisipa ang bata sa loob?? R-ramdam mo na ba ang t-tatay mo??
"Magkano ang bata? Para hayaan mo siyang lumaki sa akin"
"W-what? The baby is n-not for sale"
"I just thought you need more money to buy luxury without bothering my child"
"I-I'm--you see I d-don't have lots of things around because I didn't need more stuffs to be just stored soon--and the b-b-baby is yours"
"Of course this is mine but I don't want the MOTHER to linger around. WALANG KAHIT KONTING BAKAS NG GENES MO SA ANAK KO"
"I-I can't get mad at you for making me like this. It was accident. It's j-just that I wished the b-baby is more like you than me" ngumiti ako ng pilit pero yun lang pala ang dahilan kung bakit isa isang lumabas ang maliliit na luha. Gusto ko pang ngumiti pero lalo akong naiiyak kaya kinagat ko na lang ang labi tsaka kinalma ang sarili.
"Why don't you just try those instead of being emotional in front of me? What do you think??"
"A-ahh I-I'll try it later" nagangat ako ng mukha kaya nagtama ang tingin namin sa salamin pero agad akong umiwas at tinignan ang paper bag. Medyo tumubo ng konti ang buhok sa ulo ko pero wala pa rin akong confidence sa sarili--hindi katulad dati. Nandito pa siya at asawa niya mismo gumawa. Tama bang gawin ko sa harap niya?? "M-maybe later"
"No. I want to see how you used my money"
"Nothing is important"
"I trying to be good here. Huwag mo na akong pinapahintay" nilipat niya saglit ang paper bag sa tapat ko kaya wala na akong nagawa kundi halungkatin ang mga laman. Ayoko namang hihintayin ko pa siyang awayin ulit ako "Hanggang kailan mo sasabihin na may lagnat ka?"
"H-hmm?"
"Do I need to repeat myself??" tinignan ko siya saglit sa salamin na tutok pa rin sa pagmasahe. Hindi na ako kumibo pa at binaba ang salamin para hindi na siya makita. I-itutuon ko na lang ang sarili sa pagpili ng bonnet "You're getting more rude"
"N-no"
"Then what are you doing?!" gulat at takot akong napayuko habang pilit pa akong pinapaharap sa kanya. Umayos naman ako ng pagkajapanese sit dahil baka mapunit ang leggings ko "Can you tell me honestly?"
"W-what?"
"Are you or am I giving you a sh*t?"
"I-I don't--u-understand" pumaos lang lalo sa dulo ang boses ko dahil totoong takot talaga ako ngayon. Hindi naman niya ako sinasaktan gaya ng dati kaya okay na to "A-are you done massaging?"
"Why? Are you done?--tss it's afternoon, better to have a nap" inalalayan pa niya akong humiga kaya pumikit na lang din ako para wala na siyang masabi. He will go to work and, later, I can give myself a time to cry.
