BREANA'S POV
Pumikit lang ako habang nakahiga sa balikat ni mark. Nandito kami ngayon sa laboratory ni lolo zack na nagiisang nakabase dito sa pinas at hinihintay namin sina kuya, dad, at papa warren.
Mark said lolo gave this to him and kuya blake since they both once became his right arm in terms of medication. Gusto ko ding makiupdate kay papa warren sa p-pagtransfer kay lolo. Ano bang gusto nilang ipakita sa akin k-kahit kakawala lang ni lolo? Did he also want me to see this? Was he part of this?
"Hmm!" gumalaw si mark kaya pinipilit kong ihiga ulit ng maayos ang ulo ko at yakapin ng mahigpit ang braso niya. He knows I'm so sleepy! I almost fell asleep!
"Ahh pa we went for a walk earlier, she got tired and feel sleepy. Can we just move it tomorrow? Or I'll just surprise her by myself"
"What do you think liam??" napadilat naman ako ng marinig si papa. Muntik pa akong hindi mapatayo nang makita sina tita, tito, twins at c-chase habang nakakapit sa kanya si angel.
Pilit akong tumayo at niyakap sina tita at tito tsaka huminto sa gitna nina dad at papa. Hindi ako makatingin sa likod! Gulat pa rin! At mas gulat dahil sinama niya!
"Well I guess she's awake now"
"Liam tayo lang ba?"
"Oo, alam na to nina wendy at hiroshi kayo na muna at itong si snow dahil sa susunod na linggo aalis sila"
"Huh? Saan?" tanong ni tita kristine at sinundan ng tingin si mark na maingat akong hinila pabalik sa tabi niya. Nasa sahig na lang ang tingin ko dahil nasa bandang harap namin sina chase.
"Birthday na ng mga bata. I want to give them time to relax and have fun at least. They went to restless years and all these kind of tiring stuffs he spent"
"P-pero kailan uwi?"
"I don't know. Tapos na din yung bahay nila sa france kaya didiretso siguro dun para sa birthday na naman ni warren"
"Shall we go now??" pagsingit ni kuya lean. Tumango naman sina dad at papa tsaka naunang umalis. Sumunod na din yung iba kaya nagpahuli kami ng lakad.
Napapatingin ako kay chase na nasa cellphone ang atensyon at nasa bulsa lang ang isang kamay habang nakakapit pa rin ang asawa. They look fine. Parang hindi nagaway. T-t-they even smile to each other. What kind of wait he was telling m-me?
Tinignan ko saglit si mark na diretso ang tingin pero pinisil ang braso ko habang nakaakbay sa akin. Tumango ako tsaka pinalibot ang isang kamay sa likod niya. O-o-okay I won't l-look.
Pumasok na kami sa isang room kaya naghiwalay ang mga tao sa paligid para hindi kami magsisikipan. Dumiretso lang kami ni mark sa gawi nila dad at papa habang sina kuya naman ang taga assist ng mga bisita.
Kumunot ang noo ko nang may makita akong isang babaeng nakahiga sa isang malaki at pabilog na salamin. Dahan dahan akong naglakad palapit doon at mas namukhaan pa siya.
Napatakip ako sa bibig at inihiga ang ulo sa ibabaw ng salamin habang hindi naaalis ang tingin kay mom na parang tulog lang. How come they can preserve this for so long???!! She look like just sleeping and nothing changed!!
"I-is that blare?"
"It i-is!"
"Dane?!"
"Mom~" humagulhol na ako at tinapat ang palad sa mukha niya. I want to hold her. I want to talk to her. I remember all the tragedy happened to us 9 years ago. I just felt everyone left me even my child I was c-carrying.
"T-this is the least we can do. You were not able to see her for the last time so we worked hard on this especially with the help of lolo zack"
"Its all your work anak" tinignan ko si mark na hinahagod ang likod ko kaya yumakap ako sa kanya. Huminga ako ng malalim nang ikulong niya ako sa mga braso niya at maingat na hinihimas ang likod ng ulo ko habang nakadikit ang pisngi sa bandang sintido ko. Lumingon ulit ako kay mom.
"At least you can see her when you want a talk with someone you misses a lot so you won't feel something's missing. We actually didn't turn the body to ashes"
"H-how?"
"Woah" lumapit na din sina tita, tito at twins habang namamanghang tinignan ang katawan ni mom. Sina tita napaiyak din at hindi makapaniwala sa nakita.
"Dad pagpahingahin ko muna si snow. Sa opisina lang kami" tumango lang sina papa kaya dinala na ako ni mark palabas ng kwartong yun. Pumasok naman agad kami sa opisina ni lolo.
*sip*
"I-I can't believe you did that. I will surely t-talk to her very often"
"Did you like it?" humarap ako sa kanya pero laking gulat ko ng may itaas siyang singsing na hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko dahil suot suot niya pa rin ang kapares simula noon hanggang ngayon "Remember this?"
"B-bakit na sayo pa to? Saktong sakto pa sa daliri ko" sabi ko nang isuot niya sa akin yun kasunod ng kay chase. He already s-saw this but he just acted like n-nothing. I feel so bad!!!
"What do you think?" tumingala ako sa kanya habang tumutulo na naman ang mga luha. Alala niya akong tinignan at pinunasan ang basa sa pisngi. Umiling pa ako pero ngumiti siya ng matamis.
"M-mark I have to tell you something~"
"Shh shh save yourself. Sobra na ang iyak mo"
"M-m-mark please I h-hope you forgive me!~ y-y-you're too good to have this kind of life!~"
"Hmm?~" maingat niyang hinawakan ang magkabilang pisngi ko. Kabado kong pinatong ang kamay sa balikat niya at nilakbay yun papunta sa leeg niya "Whatever that is. I can forgive you with all my heart"
"M-m-mark i-it was your c-child I was c-c-carrying 9 years ago. I hid it! I got s-scared cuz I-I-I lost it! I'm sorry!!~ I told them not to t-tell you because its my m-mistake a-a-and I have to tell it to you when I am r-ready" napatigil siya saglit dahil sa gulat kaya yumuko ako at paulit ulit lang na umiling. Iyak ko na lang ang maririnig sa buong opisina at ang mabibigat na hininga niya.
"I-I don't know what to say--b-but I'm sure y-you're still not m-mine"
"You can get mad a-at me mark. Y-you deserve better! I promise to do anything for you just to f-fill all my lacking duties as a w-wife!~ please forgive me~"
"N-no. You don't have to if it just forced you. H-hindi lang ako makapaniwalang nagbunga ang pagmamahalan natin"
*sip*
"A-ako din. Natuwa ako. H-hindi ko yun pinagsisihan" natawa siya ng konti kaya tumingin ulit ako sa kanya. Pinunasan niya ulit ang mga luha ko tsaka naiiling na ngumiti "I l-love you and I couldn't--I c-can't afford to hurt you more. Sorry~"
"We would had a child who is bothering us r-right now. I love you so much snow" hinalikan niya ako kaya tumugon agad ako at pumikit. Hinimas pa niya ng konti ang pisngi ko sa hinlalaki niya. Tama siya. Kung n-nagingat lang ako edi sana may p-pinagkakaabalahan na kami ngayon.
*BLAG* gulat kaming humarap sa pinto nang iluwa nun si chase na galit habang umiiyak na sobra. Magsasalita na sana ako nang hawakan niya ng mahigpit ang pulso ko at pilit na hinihila palabas.
"Let's leave. Its my time"
"C-chase let go" napunta na kami sa pinto kaya huminto siya at lumingon saglit sa akin. Lumapit din sa amin si mark na humarang sa dadaanan.
"I said lets go"
"B-b-but how about your w-wif--"
"You already kissed him so many times. T-that's enough to a-ask your time now"
"You have to calm down first"
"I'm calm mahal. Lets just go away from this p-place. I-I-I didn't do anything for you to t-treat me like this"
"Just let go f-first"
