BREANA'S POV
"Pinaingay ko ang k-kasal namin para makarating sayo. M-magalit ka. Uuwi. P-pigilan ako. Pinatagal ko pa ng ilang taon ang engagement para sayo pero kahit a-anino mo hindi ko makita!~"
"Y-you're so mean"
"I'M SORRY. Alam ko naman kasalanan ko s-sayo eh kaya SORRY na~ please~ Why do they needed to hid you?? Gusto mo ba talagang magtago sa akin??~"
"Magkakaanak na k-kayo"
"Bakit?? Magkakaanak din naman tayo ah??~ PANGAKO. I-ibubuhos ko sayo ang buong atensyon ko"
"Hindi ganun yun at hindi din sigurado na maaabutan ako ng siyam na buw--"
"I will take care of you! B-bakit? Hiningi ko lang noon diba oras??~ Huwag mo naman akong pagtabuyan dahil lang doon!~ Hindi ko gustong sabihin yun para umalis ka at makahanap ako ng ibang pamilya! I NEVER WANT THAT"
"Yun na yun. Pamilya--" tumigil ako para pagmasdan ang mukha niyang basang basa na. N-nagmamakaawa siya. Parang batang gustong sumama sa nanay. Yes, I indeed miss this but he's making his life a mess again like how he was with me "I can't compete to a family that I want for y-you?"
"Then how about I-I want huh?!?~ think of me please!~ Have your t-time~ huwag mo akong pagtabuyan!~"
"I cannot do that"
"I k-kept on delaying everything before but you never fought for our love!"
"I'm sorry if that wedding you never wanted happened because I didn't--"
"N-no. Not your fault~ sorry. Patawarin mo na ako"
"Ako dapat magsosorry--"
"Patawarin mo na ako please~ gagawin ko lahat at hinding hindi na ako hihingi ng oras. Oo, mali ko yung kagabi k-kaya hindi na mauulit"
"I t-thought you changed totally. You're still that p-person who puts down pride and ready to look like a fool"
"T-then will you l-love me back?~" hindi agad ako nakapagsalita kaya pilit siyang ngumiti at hinalilan ulit ang tiyan ko. If I say something wrong it will ruin his life again, including his family. He l-look so desperate right now "I-I-I'm telling the truth~ I never wanted a wedding with a person I n-never wished for"
"F-focus on your child"
"But I can focus on you too" kinuha niya ang mga kamay ko at nilagay sa pisngi niya na parang gustong punasan ko ang mga luha doon. Ginawa ko yun habang hinihimas ang kabilang pisngi "A-and I even more like that idea"
"You shouldn't" pumunta na ako sa sofa para maupo kaya agad siyang sumunod at lumuhod ulit sa harap. Humiga siya sa lap ko habang kinukuha ang kamay ko para hawakan ang pisngi niya "Get off"
"Hmm~" umayos pa siya kaya tumingala na lang ako para hindi maluha. He think it's all his fault--which is not. Why do he need to claim it all?? Parang kailan lang hindi ko pa siya maintindihan tapos ito na ngayon "I-I never change because I remain the same. I-it's still me. Hindi ko na k-kaya~ please~"
***
"Oo, bukas papasok na ako" tinignan ko ulit si chase na kanina pa may katawag at mukhang importante sa trabaho. We are eating together and I cannot ignore our hands holding each other. Dahil din dyan hindi siya makakakain. Parehong busy ang mga kamay. Pilit ko namang inaalis ang kamay ko eh gusto niya lang talaga ng ganito "Anong paki niyo kung hindi maapprove?--edi hayaan niyong malugi. Pera ko naman mawawala"
"Chase nanay mo to!! Umayos ka! Hindi ako nagbibiro!" sinubukan ko ulit alisin ang kamay ko kaya napatingin siya sa akin at pilit pang ngumisi. Sa sobrang lakas narinig ko na sigaw ni tita!! Wala akong natatandaan na ginawa ko para maging ganito siya. This is not good.
