BREANA'S POV
Nakasandal ako dito sa headboard ng kama habang tulala sa kawalan. Isa isa na silang dumalaw dito pero ayokong kibuan lahat. They found out where we are dahil na din sa taranta ni mark kaya sumugod siya kina dad kahit nagtitipon sila.
Huling dumalaw sina dad, kuya at angela kaya pinatunayan nila ang mga sinabi ni mark. Wala akong lakas ng loob harapin sila dahil sobrang sakit ng nalaman ko. Gusto kong magluksa. How could he leave us?!
May narinig na naman ako ng pagsara at pagbukas ng pinto kaya napatingin ako doon. Saktong nagtama ang tingin namin habang kaharap niya si mark.
"What d-did you do to her?"
"I know what I am doing to my wife"
"It's my t-time with her. Leave"
"i'll tell when to leave and when to stay but I'll give you time"
Pumasok na sa kusina si mark kaya nagkatinginan kami saglit ni chase. Biglang nagiba ang ang tingin niya sa akin na may halong pagalala.
Dahan dahan siyang lumapit at umupo sa tabi ko. Yuyuko sana ako nang iangat niya ang baba ko para tignan siya. He look like he cried and now he look like he will cry any moment.
"W-what happened hmm?~" umiling lang ako at tinignan ang mga kamay niyang pinipisil ang mga kamay ko. I made him worried but I'm sure his son is okay inside me "Why you didn't told me that you're here?~"
"I'm sorry"
"Shh no it's okay as long as I can see you are okay"
"But I'm not. I'm sorry" hinalikan niya ako sa noo kaya nanatili lang kaming ganun. Hinawakan ko naman siya sa leeg at pinakiramdaman ang labi niya doon habang nakapikit. I can hear his little sobs. I'm sorry.
May narinig akong pagsara ng pinto kaya hinayaan ko lang. Alam kong si mark yun. Salamat dahil naiintindihan niya ang sitwasyon ko ngayon. Salamat dahil nagkaroon na naman ako ng kahit konting oras kay chase.
"I-I'm so sorry for what h-happened last time. I-I'm so worried. I'm so afraid. I'm frightened t-that I-I-I might not see you again mahal~" tinapat na niya ulit ang mukha sa akin kaya pinagmasdan ko siya ng maigi. He look like in pain too but I wish he is not.
"Chase p-please unlove m-me~" umiling siya at pilit na tinigil ang pagiyak tsaka maingat na hinimas ang pisngi ko. H-he look like a mess. Maiitim ang ilalim ng mga mata. Medyo magulo ang buhok. Namamaga ang mga mata.
"H-hindi. Hindi ko gagawin yan. I can't just let you love me without loving you back. Hayaan mong ayusin ko tong mga nasira ko"
"You still have concert tomorrow right? U-umuwi ka na"
"I-I can't drive back in hotel. My eyes are tired. Let me rest with you. I'm awake since you left me. I can't afford to sleep knowing there's something wrong between us"
"Umalis ka na please. Walang ibang matutulugan si mark kung dito ka din"
"I-I can play b-blind and d-deaf as long as I still h-have you~ kung maaari lang luluhod ako sa harap niya para bigyan pa ako ng madaming oras, gagawin ko. I-I p-promise to perform tomorrow. I t-thought you won't come"
"I-I'm not going anymore. Mauuna na kaming uuwi ni mark"
"Hindi na k-kailangan. Ipapauna ko ng uwi si angel para sabay tayo"
"I-I want to stay with mark from now on. Titingin na lang ako sa live kung gusto mong makita kita sa stage. You can have my time but at the end of the day I will go home with him" natigil siya saglit tsaka pilit na ngumiti. Hindi na siya nagsalita at nangingiti lang na tinignan ang buong mukha ko.
Ilang minuto kaming ganun hanggang sa unti unti siyang pumikit at bumagsak ng higa. Naalarma ako tsaka tinapik siya sa pisngi pero hindi siya gumagalaw pero alam kong humihinga pa siya.
Pinagmasdan ko ang mukha niya kase mukhang bumigay ang katawan niya dahil sa pagod at walang tulog. Hindi na ako nagabala pang tawagin si mark at humiga lang sa dibdib ni chase sabay hila sa kamay niya paikot sa akin.
Papasok na yun mamaya kaya siya na tatawag para sunduin si chase dito. He can smile while I am hurting him. He don't have to be like this. He wants to suffer just because of me!
***
Dahan dahan akong dumilat kaya nakita ko agad si mark na pinapahid ang moisturizer sa tiyan ko. Naiiyak akong ngumiti sa kanya at hinawakan sa hita. I miss him already! Nahatid na ba niya?!
"I just checked you up. I'm glad you managed to remain stable"
"K-kanina ka pa ba dyan?" tumango siya at inalalayan akong maupo pero agad akong dumiretso ng luhod sa likod niya para masahein sa balikat "You look so t-tired. T-thank you savior"
"Is that how you will address me from now on??" tumawa siya ng konti pero nanatili lang na ganun. Ayoko talagang ipakita sa kanya ang naiiyak kong itsura dahil ang ganda ng ngiti ang binungad niya sa a-akin. I w-won't dare to ruin it.
"U-uuwi na ba tayo? I want to see lolo z-zack's--"
"Yes we will. Mamaya. Si dad na ang umasikaso dahil private plane ni papa ang gagamitin"
"P-papa warren didn't visit me yet. Is he with dad?"
"Dad knew he'll freak out if he finds out you collapsed" napakagat na lang ako sa labi at nilakbay ang mga kamay papunta sa dibdib niya para yakapin siya "It's okay. Thank you is enough. I don't want you to exhaust in bed again since we still have flight later"
Lumingon siya at hinalikan ako sa pisngi kaya lumingon din ako para tumugon sa kanya. Ilang minuto kaming ganun at tanging halikan lang ang maririnig sa buong kwarto. He d-deserve this.
"Y-you're a-a-awake?" mabilis akong napatingin sa banyo dahil kakalabas niya lang doon. Nakaboxers lang siya at halatang galing sa shower.
Ngumiti siya sa akin tsaka tinabi ang tuwalya. He painfully smile. Tumayo naman si mark at hinalikan muna ako sa ulo bago kinuha ang bag sa tabi.
"Dumaan lang ako. Blake is waiting for me. Susunduin kita mamaya bago ang flight natin" sinundan ko lang ng tingin si mark na huminto pa saglit sa tapat ni chase bago tuluyang lumabas sa unit na to. Agad naman tumabi si chase sa akin habang n-nakangiti pa rin.
"I thought you left"
"I have plans with you t-today mahal. I w-want to enjoy this place w-with you"
"A-ayos ka na ba?"
"Napag-alala ba kita? S-sorry mahal ha basta okay na ako. Napagod lang ata ng s-sobra"
"You're missing the concert. Leave and attend it now" lumunok pa siya habang napapakurap ng mabilis. Ilang sandali pa ay umayos siya ng upo at minasahe ang kamay na nanginginig. Nakayuko lang siya.
"I-I'm sorry I have to disobey you mahal. Matigas ulo ko kaya p-pagpasensyahan mo na. G-gusto ko lang gumala kasama ka. May magandang lugar akong gusto i-ipakita sayo"
"Please attend the concert" umalis agad siya at dumiretso papasok sa kusina. Sa tingin niya siguro wala lang sa akin ang nakita niya kaming ganun ni mark. I can feel his pain!! Naaawa ako pero ano ba ang dapat kong gawin?? Masasaktan din ako kapag sasabihin niyang nasasaktan siya! Ang tanga ko!
"M-mahal sabay na tayong k-kakain. Ang dami kong h-hinanda"
"Please l-listen. You're ruining your career again"
"D-diyan ka lang muna o hindi kaya m-maligo. H-hihi I-I'm making your favorite vegetable shake" kasunod nun ay ang malakas na ingay ng shaker kaya maingat akong naglakad at sumilip. I picked the wrong time! Can I take back the time?!
Ang likod niya at ang pagtaas baba ng balikat niya ang agad kong napansin habang nakayuko siyang nakasandal sa countertop. W-walang laman yung shaker dahil nakahanda na lahat sa mesa ang kakainin namin.
