Bölüm 31

228 27 8
                                    

Bölüm 31

"sildin mi hepsini?"

"sildim." dedi Melisa yerine otururken. Hoca tekrar ders anlatmaya başlamıştı.

Arkama yaslandım. On dakika boyunca inatla bakmadığım Doğan'a baktım. Göz göze gelince gözlerimi kaçırdım. İki dakika ardından bakmıyor düşüncesi ile tekrar baktığımda hala bana baktığını gördüm. Yerimde duruşumu dikleştirdim.

Çınar dersle hiç ilgilenmiyordu. Arada bir önündeki Hilal'in sırtına bakıyor, ardından da tekrar önündeki boş kağıda bakıyordu.

"Gökhan Menekşeyle yer değiştirir misin?" dedi hoca birden. Kaşlarım çatıldı.

"hayır." dedi Gökhan. Çınarla göz göze gelince yüzümü buruşturdum. Gözlerini kıstı.

Hoca Gökhan'a kınayan bakışlar attı.
"o zaman Feyzayla yer değiştir." Feyza'nın yanında oturan Sıla'nın gözleri şaşkınlıkla açıldı. Nerden çıktı şimdi bu yer değişikliği ya?

Gökhan çantasını alıp benim önüme geldiğinde Sıla'nın yanına geçmeyeceğini anlamıştım. Çantamı aldım.
"büyük fırsat kaçırdın odun kafalı." dedim kısık sesimle ayağa kalkarken.

"sikimde bile değil." dedi benim gibi kısık sesiyle. Aptallık parayla mı?

Çantamı Çınar'ın yanına koydum. İstemesem de yanına oturdum. Biraz ondan uzağa gittim.
"yemem merak etme." dedi düz sesiyle. Gözlerimi devirdim.

Arkama yaslandığımda Doğan'ın bize baktığını gördüm. Gözlerim Çınar'a kaydı.
"sana birşey sorsam söyler misin?" diye sordum.

Çınar kağıttan başını kaldırmadı.
"soruna bağlı." dedi.

"soruyorum o zaman." dedim.

"sor." dedi hafif bıkkınlıkla. Gözlerini bana çevirmişti.

"Doğan neden ailesinden ayrı yaşıyor?" diye sordum.

"ayrı yaşamıyor," dedi arkasına yaslanarak. "ayrı evde kalıyor." gözlerimi devirdim.

"aynı şey. Anlamamazlıktan geldin... Cevabı alayım." dedim beklentiye.

"cevap veriyorum," dedi yüzüme eğilirken "sana ne?" dedi kısık sesiyle. Ananın ki Çınar!

"merak ettim. Söylemeyecek misin?"

"Doğan söylemediyse bir bildiği vardır," dedi ellerini teslim olur hibi kaldırırken. "ben karışmam."

"niye sen Doğandan mı emir alıyorsun? Biliyor musun, kızlar böyle birilerinden emir alan kişileri sevemez..." gözlerimi kısarak elimle önümüzdeki Hilal'i işaret ettim. "özellikle Hilal. Sen bana inan ve söyle."

Kaşlarını çattı.
"konu ne ara Hilal'e geldi amına koyayım? Söylemiyorum." dedi inatla.

"Doğan'ın kuklasısın sen." dedim alayla.

Göz ucuyla bana baktı.
"Gökhan olsa bana hemen cevap verirdi... Sen çok inatçısın. Biz Gökhanla çok iyi arkadaşız hem... Senle kimse anlaşamıyor-"

"Gökhanla arkadaş mı oldunuz?" dedi hafif şaşkınlıkla.

"evet." dedim havalı şekilde saçlarımı arkama ittim. Gözleri bir anlık hâlâ bize bakan Doğan'ın yanındaki Gökhan'a kaydı.

Gülmeye başladı.
"siktir lan." dedi hadi oradan der gibi.

"valla bak." dedim sıraya dirseklerimi yaslayıp ona yaklaşırken.

"iyi..." dedi benim gibi sıraya yaslanırken. "ne sormuştun sen?"

"Doğan neden ailesinden ayrı evde kalıyor?" diye sordum.

DİLHUN (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin