LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

İkinci Kitap-13. Bölüm

Merhabalar!

Medyada ki şarkıyı da açın.

Keyifle okuyun....

^^^^^^

Hepimiz sessizce birbirimize bakıp duruyorduk. Yanlış duyma ihtimalimiz yok gibiydi. Çünkü gerçekten biri düşmüştü. "Öhm sakin olalım." dedi Sefa. "Gidip bakalım."

Kafalarımızı salladık ve önden Sefa olmak üzere hepimiz sınıftan çıktık. Bir anda yine aşağıdan aynı ses gelince ağzımdan kaçan çığlığa engel olamadım.  Sefa elimi tutunca bir anda ani bir sıcak bastı bedenimi. "Telefonlar sınıfta kaldı." dedim.

"Hep terbiyesiz Kadir'in yüzünden." dedi Umut.

"Sensin be!" dedi Kadir.

"Gidip biriniz alın." dedi Semra.

"Ben giderim." dedi Ozan. Daha sonra yanımızdan ayrıldı ve sınıfa ilerledi. Zaten sınıftan çok uzakta değildik.

Ozan elinde telefon ışığı ile bize doğru yaklaştı. Hava kararmıştı ve sokak lambaları açılmıştı. Beraber aşağıya ineceğimiz sırada merdivenlerde oturan kişiyi gördük. Çocuk hemen bize doğru gelince onun aslında benim biricik kardeşim olduğunu gördüm.

"Emir." dedim şaşkınca. "Senin ne işin var burada?"

"Ya sen okuldan çıkmayınca bende seni okulun içinde bekledim. Beklerken de telefondan oyun oynadım. Sonra baktım üç saat geçmiş. Tam yukarı çıkıyordum ki basamağa takılıp düştüm. Kıçım kırıldı galiba. Seni aradım açmadın." diyerek konuştu Emir.

"Sana haber vermeyi unutmuşum. Kusura bakma. Telefon sessizdeydi." dedim. "Eyvah!"

"Yine ne oldu?" dedi Ece.

"Ailelerimize de haber vermedik." dedim.

"Ulan o kadar çalışkan insanlarız ki..." dedi Hazar.

"Sen mi çalışkansın? Dur güleceğim." dedi Sefa. Onun gülmesini bekliyorduk ki bize bakıp konuştu. "Gülmem gelmedi."

"Tamam. Gidip birilerini arayalım." dedi Duygu.

"Ya ne güzel ekşınlı geçiyor işte." dedi Kadir.

"Başlarım ekşınına ha!" diye bağırdı Sefa.

Hepimiz sınıfa girdik ve sıralara oturduk. Herkes eline telefonunu aldı. Ama o an duyduğumuz ses ile kafalarımızı kaldırıp yine birbirimize bakmaya başladık.

Polis siren sesleri...

"Lan polis mi geliyor?" dedi Emrah.

"Yok ya. Buradan geçiyorlardır." dedi Şeyma.

"He kesin." dedi camdan bakan Umut.

Hızla ayağa kalkıp cama baktım. İki tane polis arabası ve bir kaç tane normal araba vardı. "Ay valla gelmişler." dedim.

"Aha o benim babam değil mi?" dedi Melih. "He vallaha o."

"Lan bizi merak etmişler." dedi Salih.

Hepimiz çantalarımızı ve montlarımızı alıp aşağıya indik. Okul hademesi kapıyı açınca polisler içeriye girdiler. Bizi gördüklerinde hepimiz yan yana dizilmiş ve onlara bakıyorduk.

"Çocuklar burada!" diye seslendi polis.

Hepimiz dışarı çıktık. Babamı gördüğümde ona doğru yaklaştım. "Ne işiniz var bu saatte okulda çocuklar?" dedi memur bey.