LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

1.Bölüm

Herkse selam

Kitabın ilk bölümüne hoş geldiniz

Oylamadan geçmeyin.

Instagram: zeyneparadaa

Bölüm düzenlenmiştir.

^^^^^^

'Merhaba, ben Şirin. Şirin Berma. Geçen günlerde on sekiz yaşına girmiş, artık genç kız hissetme dönemlerinde bulunan, arkadaş canlısı ama bir o kadar da insanlara mesafeli davranan, kilolu ve kilosuyla küçüklüğünden beri alay edilip zorbalık gören, bir erkek kardeşi ve annesiyle tek başına yaşayan, çok sosyal olmayan, sadece ekmek almaya gittiğinde parktaki salıncakta üç-beş dakika sallanan, çok zeki olmayan ama ders çalışıp notlarını düşürmeyen, toplu görünsede dolabının içinde ve yatağının altında kıyafetleri bulunan, hâlâ çizgi film izlemeye bayılan ama sürekli izlemeyen, Fenerbahçeli olup da futbol hakkında fazla bilgiye sahip olmayan ve fanatik kardeşinin maç günleri söylediği marşlarla uyanan bir kızım.'

Şuan da bile elimdeki ekmek poşetinden bir parça ekmek yiyerek salıncakta sallanıyordum. Etrafımda oynayan çocukların neşeli gürültüleri kulaklarımı deşip geçene kadar her şey mükemmel ilerlerken, oflayarak salıncaktan indim ve eve adımlamaya başladım. Arkamı dönüp salıncağa baktığımda hemen bir erkek çocuk tarafından kapılmış olduğunu gördüm. Gülümseyerek önüme döndüm ve elimde kalan son ekmek parçasını ağzıma atarak yürümeye başladım.

Hava kararmak üzereydi. Geçen hafta okullar kapanmıştı ve sonunda yaz tatiline girmiştik. Aslına bakarsak tatile girdiğimiz için pek de mutlu değildim. Çünkü neredeyse tüm yaz boyunca evde oturup film izliyordum. Ekmek poşetine elime attığım sırada bir ekmeği bitirmiş olduğumu fark ettim. Alt dudağımı ısırırken gözlerim koca göbeğime takıldı. Artık zayıflamalıydım bence.  On sekiz yaşına girmiştim ve on ikinci sınıfa geçecektim. Bundan sonrasında da üniversite vardı tabi ki. Evet, bu yaz kesinlikle zayıflamalıydım.

Bizim sokağa girdiğimde karşı taraftan da okuldaki kızların geldiğini gördüm. Onlarla aynı sınıfta değildim ama sürekli okulda gördüklerinde kilomla alay edip duruyorlardı. Eve gireceğim sırada bana seslendiklerini fark ettim ve dönüp onlara baktım.

"Sen burada mı oturuyorsun?" dedi kız şaşkınca.

"Sana ne?"

"Okul bitince daha mı cesur olmuşsun ne?" dedi alayla.

"Seninle uğraşamam, defol git."

Apartmana gireceğim sırada kolumdan tutmasıyla geri adım atıp ona baktım. "Hayırdır? Haddini bilerek konuş."

"Bunu sen mi söylüyorsun?" dedim sırıtarak. "Ne istiyorsunuz?" dedim kaşlarımı çatarak.

"Bugün keyfimiz yok ve belki sen yerine getirirsin diye düşündük."

"Düşünecek bir zekân olduğunu bilmiyordum." dedim. "Yanılmışım."

"Bak bak bak! Büyümüşte laf yetiştiriyor! Aman aman kızlar dikkatli olalım, hareket etmesine izin vermeyin. Deprem olabilir."

"Sen işine bakacak mısın artık?" dedim sinirle.

"Bakıyorum şu an."

"Yine yanılttın beni be." dedim. "İşsiz olduğunu da bilmiyordum."

"Sen çok oldun ama!" diye bağırdı ve beni iterek yüzüme sert bir tokat attı. Elim yanağıma giderken acısıyla gözlerimi kapatmıştım. Elleri saçlarımı bulup çekerken, hemen ellerimi ellerinin üzerine koyup buna engel olmaya çalıştım. O anda önümüzde duran motor ile o ellerini saçımdan çekerken benim ellerimi de itmişti. Motordan tanımadığım bir çocuk inerken arkasında da kardeşim Emir inmişti.