LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

İkinci Kitap-33. Bölüm

Selamünaleyküm!

Nasılsınız canlarım?

Özlediniz mi bizimkileri?

Okumadan önce oylamayı unutmayın.

Bu arada ınstagramdan da takip etmeyi unutmayın. Link biyomda var.

Instagram: zeyneparadaa

^^^^^^^^

"Selin yok!"

"Lan Selin nerede?!"

"Nereye gitti tek başına?!"

"Allah'ım sen sabır ver ya!"

"Çocuklar sakin olun!" dedi Serpil hoca. "Önce bir arayın."

Hemen telefonumu çıkarıp Selin'i aradım. Cevap vermeyince tekrar aradım. Bir süre çaldıktan sonra açtı. "Selin! Neredesin?!" diye sordum.

Telefondan ses gelmeyince tekrar tekrar konuştum ama telefon hemen kapandı. "Ne dedi?" diye sordu Umut.

"Hiç ses yoktu ki!" dedim.

"Tamam, dağılıp arıyoruz." dedi Serpil hoca.

"Şirin sen minibüste otur." dedi Sefa.

"Bende gelmek istiyorum. Bir şeyim yok." dedim ve önden ilerlemeye başladım.

Başım biraz ağrıyordu ama sıkıntı yoktu. Sefa ile benim kaldığım yere doğru ilerledik. Burada yoktu. Geri dönüp gidecekken, Selin'in montuna benzeyen bir mont görünce oraya yaklaştım. Harbiden Selin'di. Bir odanın kapısına hafiften başını uzatmış içeriye bakıyordu.

"Kız sen ne yapıyorsun burada?" dedi Sefa.

Selin, bir anda sıçrayıp bize doğru dönünce kızarmış gözlerine anlamayarak bakmaya başladım. "Ne oldu?" dediğimde içeriden az önce Umut'a çarpan, Umut'un deyişiyle hırbo, olan çocuk çıkıp bize anlamayarak bakarken Selin durgunca çocuğa bakmaya başladı.

Çocuk, Selin'in ona böyle bakmasını anlamazken saniyeler sonra onu tanımış gibi gözleri büyüdü ve dudakları aralandı. Anlamayarak Sefa'ya bakmaya başlamışken o da yeni tanımış gibi gözlerinden ateş çıkarmaya başlamıştı.

"Ne oluyor?" diye mırıldandım.

"Gavat-" diyerek konuşmaya başlamıştı ki Sefa, elini kaldırıp onu susturdu Selin.

"Ne oluyor?" dedim bu sefer daha yüksek sesle.

"Bu çocuk," dedi Sefa, kulağıma fısıldadı. "Selin'in eski sevgilisi."

"Ne ?!" diyerek şaşkınca bağırdığım sırada Sefa hızla eliyle ağzımı kapattı. Çocuk Sefa'ya sinirle bakıp tekrar Selin'e döndü. Niye Sefa'ya sinirle bakıyordu ki? Sanki Sefa eski sevgilisiydi! Ayrıca Selin'e de öyle bakamazdı!

Selin, biraz müsaade ister gibi bize bakınca ikimizde uzaklaşıp onları izlemeye başladık. Sesleri gelmiyordum ama ne konuştuklarını deli gibi merak ediyordum. 

Selin Yılmaz...

Karşımda, yüzünde hiç ifade barındırmayan eski sevgilim, Aytekin'e bakarken şu an ona nasıl baktığımı düşünüyordum. Nefretle mi yoksa onu sevdiğim için pişmanlıkla mı?

Duygusaldım ve maalesef gözlerimde yaşları tutamıyordum.

Neden mi?

Çünkü bu karşımdaki çocuk her seferinde kalbimi alıp ezmişti.