LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

2. Bölüm

Herkese Selam!

Umarım bölümü keyifle okursunuz.

Bu bölüm düzenlenmiştir.

Instagram: zeyneparadaa

^^^^^^

Tahtada yazan yazı ister istemez gülümsememe sebep olmuştu. Kafamı çevirip başımda dikilen Hazar ve Sefa'ya baktım.

"İlk günden kavga etmeyin."

"Sakın sınıfın ortasında yapmayın şunu."

"Bakın sınıfta yeni öğrenci var."

"Ürkütmeyin lan kızı."

"Şimdi hoca gelir."

"Neden kavga etsinler ki?" diye sordum.

"Birbirleriyle konuşmuyorlar."

Anladım anlamında kafamı salladım. Sınıfa giren öğretmen ile ikisi de yerlerine oturdular. Acaba neden konuşmuyorlardı? Merak etmiştim.

"Günaydın çocuklar." diyerek konuştu hoca.

"Günaydın." diyerek hepimiz konuştuk.

"Yeni öğrenci hariç herkes otursun." dediğinde ayakta bekleyip hocaya beklentiyle baktım. "İsmin nedir canım?"

"Şirin." diyerek konuştum.

"Bende ingilizce öğretmeninim, memnun oldum Şirin. Oturabilirsin." dediğinde gülümseyip yerime oturdum. "Nerede kalmıştık?"

"Bilmiyoruz."

"Nasıl bilmiyorsunuz?" dedi hoca.

"Hocam biz neden ingilizce görüyoruz?"

"Kendimi tanıtabiliyorum, yetmiyor mu?"

"Başka ülkeye gideceğimi de zannetmiyorum."

"Bir kaç kelime bilsek yetmiyor mu?"

"What is your name?"

"I am Murat!"

"Where are you from?"

"I am from, Elazığ."

"I am eighteen years old. "

"Bakın biliyoruz."

Onlar konuşana kadar hoca çantasını alıp sınıftan çıkmıştı. "Hoca gitti." diyerek konuştum.

"İngilizce bildiğimizi gördü, bunlar ders görmeselerde olur, dedi ve gitti."

Söylediği şeye güldüm. "Tanışalım?" dedi yan tarafımda oturan kız. Kafamı salladığımda herkes ismini söylemeye başladı. İsminin Mert olduğunu öğrendiğim çocuk çok yakışıklıydı ve Melih de kekoydu. Hepsinin elinde ki tesbihte dikkatimi çekmişti

Herkes ile tanıştıktan sonra kafamı çevirip arkaya baktım. Sefa denen çocuk başını sıraya yaslamıştı ve sanırım uyuyordu. Bir tek onunla tanışmamıştım. Zaten ismini biliyordum gerek yoktu.

"Ee Şirin?" dedi Melih. "Sevdin mi bizi?"

"Lan daha yeni geldi kız."

"Bir hafta anca alışır belki bize."

"Bir hafta çok. Yarın kesin alışmış olur."

"Kanka Allah aşkına bize kim alışmaz?"

"Allah belanı vermesin senin."

"Bela okuma lan."

"Bela yarı yarıyadır kanka."

"Allah'tan vermesin dedim, versin desem kim bilir ne yapardınız?"