Unconditional Love { Uni & Zaw } [ COMPLETED]

🏳️‍🌈27🏳️‍🌈 { Zawgyi }

ဆက္ပိုင္ - အ့! ကြၽတ္စ္!

သု၀ဏ္ - ျပည့္ျပည့္ေလး ဘာျဖစ္တာလဲ။

ဆက္ပိုင္ - အင္း..ကိုႀကီးသု၀ဏ္ ဗိုက္နာတယ္။ အ့!

ဗိုက္ေလးကို ကိုင္ကာ ညီးၫူးေနေသာ ျပည့္ျပည့္ေလးကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္က်မိသည္။

ဆက္ပိုင္ - ကို...ကိုႀကီးသု၀ဏ္ နာ...နာတယ္ အင့္!!

သု၀ဏ္ အေရးေပၚကား လွမ္းေခၚၿပီး ဆက္ပိုင္လက္ကိုလည္း တင္းက်ပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း သီဟဆီကို ဆက္တိုက္ ဖုန္းေခၚေနမိသည္။

ေဆးရံုကား ေရာက္လာေတာ့ ဆက္ပိုင္ကို ကားထဲ ထည့္ကာ သု၀ဏ္လုပ္ေနေသာ ေဆးရံုဆီသို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။

ဆက္ပိုင္ - ေမေမ့! အား! နာတယ္..

သု၀ဏ္ - အားတင္းထားေနာ္ ကေလး။ မၾကာခင္ ေရာက္ေတာ့မွာ

- လူနာက ေသြးေတြ ဆင္းေနၿပီ!

ေဆးအကူေကာင္ေလးရဲ့ စကားၾကားေတာ့မွ သု၀ဏ္ ေအာက္ပိုင္းေနရာကို ၾကည့္မိသည္။  ေရမႊာရည္ေတြနဲ႔ အတူ ေသြးေတြပါ ဆင္းေနေလသည္။

ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ!ေမြးဖို႔ ၂ပတ္ေတာင္ လိုေသးတာကို!

ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ ဆက္ပိုင္ ကို ခြဲခန္းထဲ တန္းေခၚသြားသည္။ ထိုအခန္းထဲ သု၀ဏ္ေတာ့ လိုက္မ၀င္ျဖစ္။ သူ စိတ္လႈပ္ရွားတာနဲ႔တင္ ဆက္ပိုင္ ကို မကုသႏိုင္ပဲ ေနလိမ့္မည္။

* ကိုကို! ကိုကို *

* Honey! Honey ဘယ္မွာလဲ*

* လိုက္ရွာခ်ည္း ခစ္ခစ္!!*

* Honey! Honey! *

* အူဝဲ! အူဝဲ *

*ဘယ္က ကေလးငိုေနတာလဲ။ တိတ္စမ္း! Honey အသံကို မၾကားရေတာ့ဘူး။  Honey ဘယ္မွာလဲ။ *

* ကိုကို *

* Honey *

* ကိုကို! Honey လာႏႈတ္ဆက္တာ။ Honey သြားေတာ့မယ္ *

* Honey! Honey က ဘယ္သြားမွာလဲ ဟင္! ကိုကို ေတာင္းပန္ပါတယ္  ကိုကို႔ ဆီ ျပန္လာခဲ့ေနာ္*

* Honey ျပန္မလာခ်င္ဘူး ကိုကို။ Honey အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီ။ Honey သြားၿပီေနာ္!*