Keyifli okumalar...
Kendimize gelip birbirimize bakmaya başlamıştık. Ben ona o bana bakıyordu.
Gözlerim sonra dudaklarına düştü. Aynı hızla onunda gözleri benim dudaklarıma düşmüştü. Dudağının kenarından kan akıyordu.
Benim dudağımın kanımıydı yoksa kendi kanımıydı bilmiyorum ama biraz utanmıyor değildim. Karşılık vermiştim ya karşılık.
Ama hiç pişman değildim galiba. Öyle sert davrandım ki içim rahatladı. Beyefendi ilk zamanlarda bana istediği gibi davranırken iyiydi.
Gözlerimi gözlerine çıkarıp baktım. Dudaklarımda duran gözleri temasını yüzümden kesmeden gözlerime çıkmıştı. Kararan gözleri aynen duruyordu.
30 saniyede birbirimize baktığımız süreyi ben bozarak bir şey demeden arabaya yöneldim.
Hareket etmemişti. Arkamdan derin ve kararmış gözlerini hissediyordum.
Arabanın yanına gelip kapıyı açtığımda direk torpidodan peçete bulmaya çalıştım. Şanslı olmalıyım ki vardı.
Arabaya binip aynayı yüzüme döndürdüm. Peçeteyi ikiye katlayıp dudağımın üstüne bastırdığım da acımıştı.
Öküz herif Nasıl davrandıysa patlatmıştı dudağımı. Gerçi bende az değildim ama burda önemli olan benim.
Evet benim.
Peçete ile silebildiğim kadar sildiğimde arabanın kapısı açılıp Karan binmişti.
Bana bakarak peçeteden bir tane alıp gözlerini çekmeden dudağını silmişti.
Muzip bir sürat ifadesi bile vardı suratında. Gözlerimi ondan çekip önüme döndüm.
Dudağını silene kadar bana bakmıştı öküz.
Sonunda bitirip arabayı çalıştırdığında tuttuğum nefesimi vermiştim. Her baktığında diken üstündeymişim gibi bir his kaplıyordu bedenimi.
Hızlı bir şekilde eve vardığımızda daha kimsenin gitmediğini anlamıştım. Konağın önü doluydu hala.
Arabadan inip seri adımlar ile konağın kapısına ulaştım. Kapıdaki Kadir kapıyı benim için açtığında kimseye bakmadan merdivenlere ilerlemiştim.
Karan açıklardı durumu.
Merdivenleri bitirip odaya ulaştığımda içeri girdim. Annem ve Dilşah Hanım hala buradalardı.
Beni gördüklerinde hemen yanıma gelmişlerdi.
Annem" Ne oldu annem. Sesin konakta yankılanıyordu. Kötü şeyler olmadı değil mi? "
Dilşah Hanım" Konuşsana kızım. Meraktan öleceğiz! "
Konuşmama izin vermiyorlar ki konuşayım!
" İlk önce bir sakin olun. Bir şey olmadı. Ben biraz sinirlendim ve biraz bağırdım. Haklıydım ama. Gelmiş biz istediğimiz için evlenin diyorlardı. Birde evlenmezseniz Nur Karan da kalacakmış hah! Ama ben çok güzel cevap verdim. Hiçte pişman değilim! "
Gözleri kocaman açılmıştı.
Annem" Sonra ne oldu kızım. Nur Karan da mı kalacak? "
" Tabiki hayır anne. Evlenmesem de Nur benim ile kalırdı. Buna asla izin vermezdim. Ama bir şey oldu...?
Dilşah Hanım" Ne oldu kızım?"
Biraz çekingen bir şekilde aldığımız kararı söyledim.
" Şey ımm biz... Karan ile... Evlenme kararı aldık. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FAHRİYE ( Düzenlemeye Alınacaktır. )
Teen FictionKimsesiz bir kadın. Fahriye AKÇA Tehlikeli bir adam ile tek gecelik bir ilişkiden olan 5 aylık bebeği ile bir sabah gelen telefonla karıştığını öğrenir. 23 yıl sonra ortaya çıkan bu gerçek kendisine büyük bir yıkım olurken aynı zamanda yeni bir kap...
