FAHRİYE ( Düzenlemeye Alınacaktır. )

(46)Duygu Yüklü Kavga...

Keyifli okumalar...

Karan DEMİR

" Ne. Yapıyorsun. SEN. "

Sakinleşmeye çalıştım ama sıkmaktan gerdiğim vücudum bana pek yardımcı olmuyordu.

Telefonda konuşurken kapının yanından durduğum sesi ile anlamıştım duyduğunu. Önceden de tahmin ettiğim şeyi yapıyordu.

Yine aynı şeyi yapıyor , benim olanı benden götürüyordu. Hata yapmaktan çekinmiyor ilk işi kaçmak oluyor.

" Cevap ver bana. "

Sıktığı elinden birini açtı ama arkasını dönmedi.
Birkaç adımda yanına varmam ile elini tutarak odadan çıkardım. Hızlı adımlar ile ilerlerken çekmeye çalıştığı elini sıktım.

Fahriye" bırak elimi. Gelmiyorum hiçbir yere seninle. "

Sinirlerim ile oynadığının farkında değildi. Her şeyin farkında olmadığı gibi.

Fahriye" Bırak diyorum anlamıyor musun? Seninle hiçbir yere gelmek istemiyorum. "

Sesi cılız ama bir o kadar da güçlü çıkıyordu. Bir eli ellerimin arasında duruyorken diğer eli ile koluma vuruyor , kurtarmaya çalışıyordu.

Yaptığı sadece kendini yormaktı. Tuttuğum elini bırakmadan tam tersi biraz daha avucum arasına alarak merdivenlerden inmeye devam ettim.

Fahriye" Sana bırak diyorum. BIRAK! beni duyan kimse yok mu? "

Merdivenlerin bitimi ile arkamı dönerek öfkeli gözlerimi ona çevirdim. Bunu beklemiyor olmalı ki bir an yutkundu. Ama gözlerini inatla çekmedi. Vücudu gerilmiş , göğsü hızlı yürüyüşünden olsa gerek inip kalkıyordu.

Tuttuğum kolunu kendime çekerek aradaki mesafeyi kapattım.

" Konuşacağız. Ve sen...Az önce kalkıştığın işin hesabını bana vereceksin. "

Güler gibi bir ses çıkarması ile tek kaşım kalktı. Sol elini saçlarına daldırarak aşağı indirmesi ile gözlerim onu takip etti.

Dolmuş gözünden firar eden gözyaşı bu hareketini beklermiş gibi akıp teniyle buluşarak saçlarına damladı. Gözlerimi kapatarak sakinleşmesini bekledim. Nefeslerinin düzene girdiğini farkederek geri açtım.

Açmamla gözlerini kısarak yüzüme karşı bağırması ile sabır diledim.

Fahriye" Benim SENİNLE KONUŞACAK HİÇBİR ŞEYİM YOK. "

Gerçekten sabrımla oynuyordu.

" Ama benim var. "

Onun aksine sakin bir şekilde konuşmam sinirlendiriyordu onu. Bir şeylerden sinirini atmak için her zaman yaptığı gibi elini saçlarına geçirmesi ile onu durdurarak küçük elini avucum arasına aldım.

Gözlerinin gözlerim ile buluşmasıyla elini çekmeye çalışması bir olmuştu.

Fahriye" Ne yapıyorsun? Bıraksana elimi. Gelmiyorum seninle. Gelmek istemiyorum. "

Sürekli aynı şeyleri tekrar etmesi onun çenesini benim de başımı ağrıtmaktan başka bir şey yapmıyordu.

Konuşmaya kaldığı yerden devam etmesine izin vermeden arkamı dönerek yüzümeye devam ettim. Hâlâ aynı şeyleri tekrar edip direniyordu.

" A..ağam , gelinağam. "

***

Fahriye