Kimsesiz bir kadın.
Fahriye AKÇA
Tehlikeli bir adam ile tek gecelik bir ilişkiden olan 5 aylık bebeği ile bir sabah gelen telefonla karıştığını öğrenir. 23 yıl sonra ortaya çıkan bu gerçek kendisine büyük bir yıkım olurken aynı zamanda yeni bir kap...
Ne kadardır böyle uyanıp geri bilincimi kaybediyordum bilmiyorum ama her geri gelen bilincin beni daha da yorduğunun farkındaydım.
Boğazım kurumuş ne kadar ses çıkarmaya çalışırsam çalışayım küçük anlamsız mırıtılardan başka bir şey çıkmıyordu.
Birilerinin artık beni bulmasını ümit ediyordum. Canım yanıyordu ve dayanamıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elim arasında bulunan kolyemden güç almaya çalıştım. Ama ne kadar gücüm kalmış emin değildim.
Öyleki hareket etmek bile benim için artık yüz ton kaldırmak gibi bir şeydi.
Eğer ki halimi anlatacak bir sözcük söylersem bu heralde " bitik " olurdu.
Gözlerim doldu.
Kızımı özlemiştim. Küçük kızımı çok özlemiştim.
Annemin gelip saçlarımı okşamasını istiyordum.
Babamın gelip " güzel kızım " deyip yanağımı öpmesini bekliyordum.
Abilerimin elimi tutup " geçecek " demelerini bekliyordum.
Karan 'ın gelip emir veren cümlelerini bile istiyordum.
Gücüm kalmamıştı artık.
Belimde anlamadığım bir şekilde fazlası ile ağrı vardı. Beni korkutmuyor değildi. Biraz hareket etmeye çalışsam ne olduğuna bakardım , lakin yapamıyordum.
Çok acınası duruyordum.
Gözlerim sessiz haykırışlarını seslendiriyordu. Göz yaşlarım toprağı ıslatıyordu.
Tekrar bilincimin kendini kaybettiğini hissettiğimde yine bir uykuya çekilirken buldum kendimi.
Gözlerim yavaş yavaş geri kapandılar.
Bir daha uyanırmıydım ya da uyandığım zaman sadece ormanın ve kendi benliğimi mi bulurdum bilemiyordum.
Ama umuyordum ki artık bir şeyler olsundu.
***
Miran SARIHAN
Kendimi dipsiz bir kuyuda bulmuş gibi yerime çakılı kalmıştım. Gördüklerim gerçekmiydi?
B-benim küçük güzelim mi o?
Yerde bilinçsiz vücudunda kanlar ile duruyordu.
Başının hemen yanında bir taş vardı. Başını çarpmış.
Yutkunamıyordum. O bile zor geliyordu benim için.
Hepimiz ona bakıyorduk. Felç kalmışız gibi.
Daha bu sabah telefonda gülen kardeşim şimdi kanlar içinde yatıyordu.
